سوره عنکبوت (٢٩) آیه ٦٩

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ
و كسانى كه در راه ما (تلاش و) جهاد كردند، راه‏هاى (قرب به) خود را به آنان نشان خواهیم داد و همانا خداوند با نیكوكاران است.

* برای رسیدن به هدایت ویژهٔ الهی، تلاش لازم است و باید گام اوّل را خود انسان بردارد. «جاهدوا - لنهدینّهم»، چنانکه در جای دیگر می‌فرماید: «اِن تنصروا اللَّه ینصرکم»( محمّد، 7)

* گاهی، یک گام و یک لحظه تلاش خالصانه، هدایت و نجات ابدی را به دنبال دارد. («جاهدوا» به صورت ماضی و «لنهدینّهم» به صورت مضارع و مستمرّ آمده است.)
* در مدیریّت و رهبری، لازم نیست تمام ابعاد کار از روز اوّل روشن باشد، همین که گامی الهی بر داشته شد، در وسط راه، هدایت‌های غیبی می‌آید. «جاهدوا - لنهدینّهم»
* آنچه به تلاش‌ها ارزش می‌دهد، خلوص است. «فینا»

* راه‌های وصول به قرب الهی، محدودیّتی ندارد. «سبلنا»
* به وعده‌های خداوند اطمینان داشته باشیم. «لنهدینّهم» (حرف لام و نون تاکید، نشانه‌های تاکید است)

* نشانه نیکوکار بودن، تلاش در راه حقّ و اخلاص است. «جاهدوا فینا - لمع المحسنین»

* همراه بودن خدای بزرگ با بنده‌ای ضعیف، یعنی رسیدن انسان به همه چیز. «انّ اللّه لمع المحسنین» چنانکه در دعای عرفهٔ امام حسین‌علیه السلام می‌خوانیم: «ماذا فقد مَن وجدک و ماذا وجد مَن فقدک» هر که تو را یافت، چه کمبودی دارد و هر که تو را از دست داد، چه دارد؟

* خداوند، هم راه قرب را به ما نشان می‌دهد و هم تا رسیدن به مقصد، دست ما را می‌گیرد. «لنهدینّهم... مع المحسنین»

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است