رییس جمهور اوباما:
بعد از ظهر همه بخیر! لطفاً بفرمایید!
برای من جای مسرت است که یکبار دیگر رییس جمهور کرزی و هيات همراه شان را به قصر سفید خوش آمدید می گویم. بار آخر باهم در جریان اجلاس سران کشور های عضو ناتو در شیکاگو دیداری داشتیم- شهر شیکاکو نمادی دوستی میان مردمان ما بخصوص امریکاییان افغان الاصل و همچنان خانواده رئیس جمهور کرزی است. پس آقای رییس جمهور به کشور ما خوش آمدید.

در یک مقطع مهمی باهم دیدار می نماییم. ۳۳ هزار سرباز اضافی را که به افغانستان براساس فرمان خود فرستاده بودم با عزت ماموریت شانرا انجام دادند. آنان ماموریت شان را به پایان رساندند و طبق وعده در فصل خزان سال گذشته به کشور برگشتند. روند انتقال مسوولیت های امنیتی به خوبی به پیش میرود و به زودی ۹۰ در صد افغان ها در ساحاتی به سر خواهند برد که در آن رهبری مسوولیت های امنیتی به دوش نیروهای امنیتی خود افغان ها خواهد بود.
طی سال جاری ما شاهد دستاورد دیگری خواهیم بود- این دستاورد همانا بدوش گرفتن رهبری تامین امنیت سراسر افغانستان توسط نیروهای امنیتی افغان خواهد بود و الی ختم سال آینده یعنی سال ۲۰۱۴ روند انتقال تکمیل میگردد- افغان ها مسوولیت کامل تامین امنیت را خود بدوش خواهند داشت و این جنگ بطور مسوولانه پایان خواهد یافت.

این پیشرفت تنها با قربانی های شایان سربازان و دیپلومات های ما امریکایی ها، نیروهای همکاران ایتلاف و ملت افغان که دشواری های زیادی را متحمل شده اند، امکان تحقق یافته است. در این جنگ بیشتر از دو هزار فرزندان دختر و پسر امریکایی، جان های شان را از دست داده اند. این قربانیان افراد وطن پرستی بودند که ما امروز، فردا و برای همیشه بر آنان می بالیم. چنانکه امروز اعلان نمودیم، در ماه آینده، من عالی ترین مدال یعنی مدال افتخار را به کلنتن رومیشا به پاس خدمات و قهرمانی اش در افغانستان، تفویض خواهم کرد.

امروز بخاطر شهامت و دلیری شهروندان ما، رییس جمهور کرزی و من توانستیم مروری بر استراتیژی مشترک مان داشته باشیم. با وارد کردن ضربات ویرانگر به سازمان القاعده – هدف اساسی که در ابتدا دلیلی برای وارد شدن ما در جنگ بود، تحقق یافته است: هدف ما این بود که مطمئن شویم که القاعده هرگز نتواند بار دیگر از خاک افغانستان برضد کشور ما حملات را راه اندازی کند. در عین زمان ما طالبان را از مواضع شان بدور راندیم. امروز اکثر شهرهای بزرگ افغانستان و اکثریت افغان ها در امنیت بیشتر به سر میبرند و شورشیان همواره ساحات تحت نفوذ شان را از دست میدهند.

ضمناً نیروهای امنیتی افغان همواره نیرومند تر میشوند. طبق پلان، در حدود ۳۵۲ هزار سرباز و پولیس افغان مصروف فراگیری آموزش ویا مشغول خدمت اند. اکثریت ماموریت ها اکنون از سوی نیروهای امنیتی افغان رهبری میشود و مردان و زنان که یونیفورم نظامی افغانستان را به تن دارند، هرروز برای کشور شان می جنگند و قربانی میدهند.

هنوز هم با چالش های قابل ملاحظه ای مواجه هستیم. ولی بخاطر همین پیشرفت، پروسه انتقال مسوولیت های امنیتی در مسیر درست اش قرار دارد. طی اجلاس سران ناتو در سال گذشته با همکاران نیروهای ائتلاف توافق نمودیم که نیروهای امنیتی افغان در نیمه سال ۲۰۱۳ رهبری مسوولیت های امنیتی را بدوش گیرند.

رییس جمهور کرزی و تیم همراه اش چندین روز را در اینجا سپری کردند. ما دیدگاه های مانرا که چگونه به سوی جلو حرکت نماییم، با هم شریک نمودیم. ما با همکاران خود در نیروهای ائتلاف مشوره های داشتیم و به همینگونه ادامه خواهیم داد و امروز ما باهم توافق نمودیم که همزمان با گرفتن مسوولیت رهبری از سوی نیروهای امنیتی افغان و اعلان مرحله نهایی روند انتقال مسوولیت های امنیتی از سوی رییس جمهور کرزی، نیروهای ایتلاف، نقش حمایوی را در بهار سال جاری اختیار خواهند نمود. در صورت لزوم سربازان ما در کنار نیروهای افغان به جنگ علیه دشمن ادامه خواهند داد. اما اجازه دهید تا واضح تر بگویم یعنی اینکه با آغاز بهار سال جاری سربازان ما ماموریت متفاوتی در افغانستان خواهند داشت و این ماموریت همانا ماموریت آموزشی، مشورتی و مساعدتی برای نیروهای امنیتی افغان خواهد بود. این امر لحظه تاریخی و گام دیگری بسوی تحقق حاکمیت کامل افغان ها خواهد بود- چنانکه من میدانم این امری است که رییس جمهور کرزی و همچنان مردم افغانستان به آن عمیقاً توجه دارند و برای آن اهمیت قایل اند.

این کار زمینه را برای مرحله کاهش بیشتر نیروهای ایتلاف مساعد می سازد. ما از قبل شمار حضور نیروهای امریکایی را در افغانستان به تقریباً ۶۶ هزار کاهش داده ایم. وعده نموده ام که برگشت نیروهای ما را به کشور تسریع خواهیم نمود و در ماه های آینده مرحله بعدی کاهش سربازان امریکایی را اعلان خواهم کرد- خروج مسوولانه ای که دستاورد های سربازان مان را حفاظت و حراست نماید.
رییس جمهور کرزی و من نیز روی ماهیت همکاری های امنیتی میان افغانستان و امریکا پس از سال ۲۰۱۴ بحث کردیم. هیات های هردو کشور در جهت نهایی سازی موافقتنامه امنیتی به کار شان ادامه خواهند داد.

حین تداوم این کار، احترام به حاکمیت افغانستان رهنمود راه آنان در این جهت خواهد بود و همچنان وظایف دراز مدت ما که بسیار مشخص و بسیار محدود خواهند بود- نخست آموزش و مساعدت نیروهای امنیتی افغان و دوم اجرای ماموریت های ضد تروریزم- یعنی ماموریت های هدفمند مبارزه علیه تروریزم، القاعده و وابستگان این سازمان. بحث های ما روی چگونگی اجرای بهتر این وظایف پس از ۲۰۱۴ متمرکز خواهد بود و امید ما اینست که ما بتوانیم در زمینه به توافقی دست یابیم.

در نهایت امر، دستاورد های امنیتی باید با پیشرفت سیاسی همراه باشد. بنابراین ما به نماینده گی از ملت های ما برای حمایت از روند مصالحه حکومت افغانستان با طالبان مجدداً تعهد کردیم. رییس جمهور کرزی معلومات تازه ای را برایم در باره برنامه حکومت افغانستان برای صلح ارائه کرد و امروز توافق کردیم که این روند باید با گشایش دفتری برای طالبان در راستای تسهیل مذاکرات صلح به پیشرفت نایل گردد.

روند مصالحه همچنان مستلزم حمایت منطقوی و بخصوص پاکستان است. ما از گام های اخیری که در زمینه برداشته شده است، حمایت میکنیم و در جستجوی اقدام های محسوس تری خواهیم بود زیرا یک افغانستان با ثبات و با امن نه تنها به نفع افغان هاست بلکه به منفعت ایالات متحده امریکا و تمامی منطقه است.

و بالاخره مجدداً روی همکاری های استراتیژیک میان امریکا و افغانستان که سال گذشته آن را در کابل امضا نمودیم، مهر تایید گذاشتیم- همکاری های استراتیژیک میان ما همکاری های دوامدار میان دو کشور مستقل محسوب میشود. البته این همکاری ها شامل تعمیق روابط تجارتی، تبادلات، تقویت نهاد ها، انکشاف، معارف و فرصت ها برای تمامی افغان ها اعم از زن و مرد و دختر و پسر افغان می باشد. این امر پیام واضحی را به افغان ها و منطقه می فرستد که همزمان با به پا ایستادن افغان ها، آنها تنها نخواهند بود بلکه ایالات متحده امریکا و تمامی جهان در کنار شان قرار خواهند داشت.

اکنون اجازه دهید سخنانم را با این بیان به پایان برسانم که این یک ماموریت بسیار دشوار خواهد بود. نیروهای ما به خدمت گذاری شان ادامه داده و هر روز قربانی های چشمگیری را در این راه متقبل خواهند گردید. مردم افغانستان هرروز قربانی های زیادی را متقبل میشوند. نیروهای امنیتی افغان باید نیرومند تر شوند. ما در برابر حملات خودی بیدار و هوشیار خواهیم بود. صلح و امنیت پایدار به حکومت داری و انکشاف نیاز دارد که به منفعت افغان ها منتج شود و به پناهگاه های امن القاعده و گروه های وابسته به آن نقطه پایان گذارد. همه این کار ها مسوولیت ما است.

اما اشتباه نکنید زیرا راه ما واضح است و ما به سوی جلو گام برمیداریم. هرروز افغان های زیادی بر پا میخیزند و مسوولیت امنیت خود شان را بدوش میگیرند و همزمان با این کار سربازان ما به خانه های شان برگشت خواهند نمود و سال آینده این جنگ طولانی مسوولانه به پایان خواهد رسید.

رییس جمهور کرزی! من از شما و هیات همراه تان بخاطر پیشرفتی تشکر میکنم که مشترکاً به آن دست یافته ایم و همچنان به پاس تعهد تان دربرابر اهداف مشترک مان که همانا ایجاد یک افغانستان نیرومند و مستقلی است که در آن افغان ها امنیت، صلح، رفاه و عزت را دریابند، اظهار سپاس میکنم.

آقای رییس جمهور! در راستای تحقق چنین آینده ای، افغانستان امریکا را منحیث همکار دراز مدت در کنارش خواهد داشت.

رییس جمهور کرزی:

بسیار زیاد تشکر آقای رییس جمهور از استقبال گرم و پرلطف تان از من و هیات همراه ام در سفر ما به واشنگتن و همچنان چنانکه قبلاً گفتم، سپاسگزارم از اینکه همهء اعضای هیات افغانی را با وجود کثرت شان طی مذاکرات ما در بلیرهاوس با بردباری تان پذیرفتید.

رییس جمهور اوباما و من امروز مفصلاً روی مسایل مورد علاقه بین دو کشور صحبت ها و بحث هایی داشتیم. برای من جای مسرت و خوشی است که در بحث های ما، پیشرفت های در زمینهء برخی از مسایل برای افغانستان صورت گرفته است. در خصوص حاکمیت افغانستان، ما روی انتقال کامل توقیف گاه ها و بازداشت شدگان افغان به حکومت افغانستان، توافق کردیم و این کار بزودی بعد از برگشتم به افغانستان، تطبیق خواهد گردید. همچنان، ما در رابطه به همه جوانب و ابعاد انتقال به حکومت افغانستان و امنیت، بحث و گفتگو کردیم.

جای بسیار خوشی است که از خود رییس جمهور اوباما شنیدم، چنانچه قبلاً نیز روی آن بحث نموده بودیم که در بهار سال جاری میلادی، نیروهای امنیتی افغان مسوولیت کامل تامین امنیت و محافظت مردم خویش را بدوش خواهند گرفت و اینکه نیروهای بین المللی منجمله نیروهای امریکایی دیگر در قریه های افغانستان حضور نخواهند داشت. بناً مسوولیت تامین امنیت و محافظت در قریه ها بدوش نیروهای امنیتی افغان خواهد بود.

همینگونه، ما روی گام های بعدی توافق کردیم که باید در جهت روند صلح با مخالفان مسلح برداریم که برای افغانستان مهمترین اولویت شمرده میشود. روی گشایش دفتری برای طالبان در قطر موافقت کردیم. این دفتر طالبان در دوهه ایجاد میگردد که در آن طالبان با نماینده گان شورای عالی صلح به مذاکرات و گفتگوهای مستقیم خواهند پرداخت، جاییکه در آن ما خواهان کمک کشورهای منطقه بخصوص پاکستان خواهیم بود، جاییکه در آن ما نهایت تلاش خواهیم کرد، تا صلح و ثبات را هر چه زودتر به افغانستان مشترکاً با ایالات متحده امریکا و سایر متحدین ما برگردانیم و برای رسیدن به این هدف، از تمام امکانات موجود در حیطهء قدرت مان استفاده خواهیم کرد، تا آنکه مردم ما بتوانند در امنیت و صلح زنده گی کرده و برای رفاه خود و تعلیم فرزندان شان کار و تلاش کنند.

من و رییس جمهور اوباما همچنان روی روند انتقال اقتصادی افغانستان بحث های داشتیم و نیز روی پیامد های آن برای افغانستان گفتگو کردیم. با تکمیل روند انتقال مسوولیت های امنیتی به نیروهای افغان، با خروج شمار کثیر نیروهای بین المللی از افغانستان، امیدوار هستیم که از لحاظ اقتصادی، هزینه های پس انداز شده از روند انتقال امنیتی برای مردم افغانستان سودمند واقع شده و تاثیرات منفی روی اقتصاد افغانستان در قبال نداشته باشد و همچنان بر رفاهی که ما طی چندین سال گذشته بدست آورده ایم، تاثیر منفی نگذارد.

همینگونه، روی مسایل مربوط به انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان و اهمیت انتخابات برای مردم افغانستان گفتگو کردیم، با امیدواری اینکه ما انتخابات آزاد و عادلانه را در کشور برگزار خواهیم کرد و جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا ما را در برگزاری این انتخابات کمک و مساعدت خواهد کرد، البته افغانستان شرایط درست را برای تطبیق انتخابات بدون مداخله و عاری از نگرانی های نابجا، برای افغان ها فراهم خواهد کرد.

همچنان، ما در رابطه به موافقتنامه امنیتی میان افغانستان و ایالات متحده امریکا گفتگو های مفصلی داشتیم و رییس جمهور اوباما را آگاه ساختم که افغان ها از قبل در لویه جرگه ای که برای تصویب موافقتنامه همکاری های استراتیژیک فراخوانده بودیم، این نوع روابط و ارزش آن را، بخاطر منفعت افغانستان مورد تائید قرار داده اند. بنابراین، در آن خصوص ، موافقتنامه دوجانبه امنیتی سندی است که مردم افغانستان آنرا مورد تایید قرار داده است و اطمینان دارم که ما این موافقتنامه را با تمام معنی و با درنظرداشت اینکه منافع ایالات متحده امریکا و منافع افغانستان در آن مدنظر گرفته میشود، تطبیق خواهیم کرد.

مسایل دیگری نیز وجود داشت که روی آن صحبت کردیم. طی صحبت های ما و شاید چندین بار در گفتگوهای که داشتیم، از رییس جمهور اوباما بخاطر کمک های که ایالات متحده امریکا به مردم افغانستان کرده است و همچنان بخاطر دستاورد های که طی ده سال گذشته به آن دست یافته ایم، سپاسگزاری کرده ام و دیگر اینکه همزمان با آنکه ما برای آوردن صلح و ثبات به افغانستان کار و تلاش میکنیم، این دستاورد ها بشمول احترام به قانون اساسی افغانستان به تمام معنی حفظ خواهند شد.

همینگونه من از رییس جمهور باراک اوباما بخاطر قربانی های سربازان زن و مرد امریکایی و سایر کشور ها تشکر و حمایت کردم. با درنظرداشت آن، رییس جمهور اوباما را از قربانی های بی شماری که مردم افغانستان طی ده سال گذشته داده اند ، آگاه ساختم و از فداکاری های نیروهای امنیتی ما و همچنان از قربانی های مردم افغانستان برایش حکایت کردم.

شام امروز دوباره به افغانستان برمیگردم تا برای افغانها یعنی مردم خود خبر دهم که افغانستان منحیث یک کشور دارای حاکمیت و استقلال، دوشا دوش با امریکا خواهد ایستاد ولی در فضای همکاری و تشریک مساعی بین دو کشور با امریکا روابط خواهد داشت.

تشکر آقای رییس جمهور بخاطر مهمان نوازی تان!

رییس جمهور اوباما: تشکر بسیار زیاد رییس جمهور کرزی! خوب، ما دو سوال از رسانه های امریکایی و مطبوعات افغانستان میگیریم. سوال اول را از آقای سکات ویلسن خبرنگار روزنامه واشنگتن پوست آغاز میکنم.

سوال: تشکر آقای رییس جمهور و رییس جمهور کرزی!

آقای رییس جمهور! آیا تسریع مهلت انتقال مسوولیت های امنیتی به نیروهای امنیتی افغان در بهار سال جاری میلادی به معنای آنست که کاهش شمار سربازان امریکایی سریع تر از آنچه امسال توقع داشتید، صورت خواهد گرفت؟ تا حدی که امکان دارد مشخصاً بگویید که انتظار دارید که چه تعداد سربازان امریکایی پس از سال 2014 برای اجرای دو ماموریت که به آن اشاره کردید، در افغانستان می مانند؟ و آیا بدون درنظرداشت توافق روی مصونیت قضایی برای اقدامات شان، آیا در نظر خواهید گرفت که شمار از سربازان امریکایی پس از سال 2014 در افغانستان باقی بمانند؟

رییس جمهور کرزی! شما اغلباً در رابطه به تهدیدی که حضور امریکایی ها در افغانستان برای حاکمیت ملی تان مطرح می سازد ، صحبت کرده اید. سوالم این است که آیا شما مد نظردارید که براساس توافق مصونیت قضایی، برخی از نیروهای امریکایی پس از سال 2014 در افغانستان بمانند و آیا گفته میتوانید که چه تعداد سربازان امریکایی را بعد از آن تاریخ در افغانستان قبول دارید؟ تشکر!

رییس جمهور اوباما: سکات ! نخستین وظیفه ما این است که پلان انتقال امنیتی را که نخست در لیزبن و سپس در شیکاگو طرح ریزی کرده بودیم، عملی سازیم و بخاطر پیشرفتی که سربازان ما به آن نائل گردیده اند و همینگونه بخاطر پیشرفتی که نیروهای امنیتی افغان به آن دست یافته اند همانا ظرفیت رهبری امنیتی، ما میتوانیم این اهداف را تحقق بخشیم و به نوعی آنرا تسریع نماییم.

اجازه دهید که تکرار کنم: چیزیکه در بهار سال جاری میلادی اتفاق خواهد افتاد این است که افغان ها رهبری تامین امنیت را در سراسر کشور بدوش خواهند گرفت. این کار به این معنی نیست که نیروهای ائتلاف بشمول نیروهای امریکایی دیگر در جنگ علیه تروریزم سهم نمیگیرند. آنها بازهم در کنار سربازان افغان خواهند جنگید. یعنی اینکه گرچه افغان ها رهبری را بدوش خواهند گرفت، حضور ما و ماهیت کار ما در افغانستان متفاوت خواهد بود، ما نقش آموزشی، مساعدتی و مشورتی را بدوش خواهیم داشت.

واضح است که بازهم سربازان ما در آنجا حضور خواهند داشت و این بدان معناست که مردان و زنان ما هنوز هم با خطر مواجه خواهند بود و اینکه بازهم برای محافظت نیروهای ما، نیازی وجود خواهد داشت. وضعیت موجود بازهم بسیار خطرناک خواهد بود. اما چیزی که ما شاهد بوده ایم اینست که سربازان افغان با گرفتن خطر زیاد، مسوولیت های امنیتی را بدوش میگیرند و این کار زمینه را برای ما مساعد میسازد تا در جریان بهار سال جاری میلادی این انتقال امنیتی را عملی سازیم.

و اینکه این کاهش سربازان امریکایی دقیقاً چگونه صورت خواهد مساله ای است که هنوز کاملاً معین نشده است. طی هفته های آینده ، از جنرال جان الن و سایر فرماندهان ما که عملاً در افغانستان حضور دارند ، پیشنهاداتی دریافت خواهم کرد. آنها پلانی را برای خروج مسوولانه طرح ریزی خواهند کرد تا مطمئن شویم که دستاورد هایی را که بدست آورده ایم، از دست ندهیم، تا مطمئن شویم که ما در وضعیتی قرار داریم که میتوانیم نیروهای امنیتی افغان را در حالی که آنان رهبری عملیاتی را بدوش دارند، حمایت کنیم، تا اطمینان حاصل کنیم که مصونیت افراد ما حین خروج از افغانستان تامین باشد.

بناًء، فعلاً نمیتوانم برایتان شمار دقیق سربازانی را که درافغانستان باقی میمانند ، بگویم. احتمالاً این شمار را طی اعلان جداگانه ای پس از دریافت پیشنهادات از جنرالان و فرماندهان ما در رابطه به چگونگی خروج نیروهای ما از افغانستان، برایتان خواهم گفت.

با درنظرداشت شرایط پس از سال 2014، ما دو هدف خواهیم داشت: و محور گفتگوهایم ما امروز این بود تا توافق نظر پیدا کنیم که این اهداف توام با حضور سربازان امریکایی در افغانستان چه باشند. هدف اول ما آموزش، کمک و مشوره دهی به نیروهای امنیتی افغان تا اینکه آنها بتوانند امنیت خود را تامین کنند و هدف دوم ما حصول اطمینان از آنکه ما بتوانیم به تعقیب بقایای القاعده و سایر افراد وابسته به این سازمان بپردازیم که ممکن کشورمان را مورد تهدید قرار دهند.

این ماموریت بسیار محدودی است و ماموریتی است که برای اجرای آن به عین شمار سربازان نیاز نخواهد بود، واضحاً شمار سربازانی که طی ده سال گذشته در افغانستان داشته ایم.

مانند مساله خروج نیروهای ما از افغانستان، من هنوز هم از وزارت دفاع و فرماندهان ما که عملاً در افغانستان حضور دارند، پیشنهادات و سفارشات را در خصوص چگونگی حضور ما پس از سال 2014 در افغانستان دریافت میکنم و با دریافت معلومات کافی دراین خصوص، آنرا برای مردم امریکا توضیح خواهم کرد.

به باور من، نگرانی اساسی رییس جمهور کرزی که واضح است که شما این نگرانی را مسقیماً از زبان خود وی نیز خواهید شنید این است که مطمئن شویم که حاکمیت افغانستان مورد احترام قرار گیرد و اگر قرار باشد شماری از نیروهای ما پس از سال 2014 در افغانستان باقی بمانند، باید به دعوت حکومت افغانستان صورت گیرد و حکومت افغانستان باید با آن احساس راحتی و آرامش کند.

من به رییس جمهور کرزی میگویم و قبلاً نیز گفته ام که اینگونه تدابیر را در برخی از کشور ها در سراسر جهان اتخاذ کرده ایم و در هیچ جای از جهان ما موافقتنامه امنیتی را بدون مصونیت قضایی برای سربازان خود عقد ننموده ایم. اینگونه من منحیث سرقوماندان اعلی نیروهای مسلح میخواهم مطمئن شوم که افراد ما در جهت اجرای ماموریت های دشوار محفوظ خواهند بود.

به باورم، رییس جمهور کرزی این مساله را درک میکند. نمیخواهم که قبل از انجام مذاکراتی که هنوز هم در رابطه به موافقتنامه امنیتی باقی است، پیش دستی کنم اما منصفانه است که بگویم که حد اقل از دیدگاه من، امکان نخواهد داشت که پس از سال 2014 سربازان امریکایی بدون اطمینان در افغانستان حضور داشته و به نوعی تابع قوانین کشور دیگری باشند.

رییس جمهور کرزی:
موافقتنامه دوجانبه امنیتی بخاطر منافع هر دو کشور مدنظر گرفته میشود. ما درک میکنیم که مسئله مصونیت قضایی از اهمیت بسیار خاصی برای ایالات متحده امریکا برخوردار است، چنانچه مسئله حاکمیت ملی و انتقال توقیفگاه ها به حکومت افغانستان و حضور دوامدار نیروهای بین المللی در قریه های افغانستان و چگونگی پیشبرد جنگ علیه تروریزم برای ما حایز اهمیت است.

با رفع این معضلات، چنانچه امروز بخشی از این کار را انجام دادیم- بقیه کار ها قبلاً صورت گرفته، میتوانم نزد مردم افغانستان بروم و از آنها خواستار مصونیت برای سربازان امریکایی در افغانستان شوم به گونه که حاکمیت افغان ها و قوانین افغانستان مورد سازش قرار نگیرد، به طریقی که احکام و موادی را که روی آن از طریق مذاکرات توافق کرده ایم، رضایت ایالات متحده امریکا را از آنچه که در جستجوی اش است فراهم سازد و همچنان با انجام این کار، امتیازاتی باید برای مردم افغانستان فراهم گردد که آنها از این همکاری ها و موافقتنامه امنیتی، خواهان هستند.

سوال: آیا میتوانید بگویید که حضور چه تعداد سربازان امریکایی را پس از 2014 خواهید پذیرفت؟

رییس جمهور کرزی: تصمیم روی این مساله به ما مربوط نمیشود. این مساله به خود ایالات متحده امریکا مربوط است. تعداد نیروهای امریکایی تفاوتی را در وضعیت افغانستان ایجاد نخواهد کرد. بلکه روابط وسیع میان ما میتواند برای افغانستان و فراتر از آن در منطقه تفاوت ایجاد کند. مشخصات شمار نیروهای امریکایی که در افغانستان میمانند، مسایلی اند که نیروهای نظامی در رابطه به آن تصمیم خواهد گرفت و افغانستان هیچگونه نگرانی خاصی در خصوص شمار و چگونگی اعزام آنان به افغانستان، ندارد.

سوال: عبدالقدیر هستم. میخواهم سوالم را به زبان خودم بپرسم. آقای رییس جمهور! ماموریت های محاربوی ایالات متحده امریکا بعد از سال 2014 چگونه خواهد بود؟ آیا با ماموریت جنگی که طی 11 سال گذشته روی دست بود مشابه خواهد بود و یا اینکه ماموریت متفاوتی خواهد بود؟ در قبال پناهگاه های امن تروریستان در پاکستان چه نوع سیاستی را اتخاذ خواهید کرد؟ تشکر

رییس جمهور اوباما: بازهم تکرار میکنم، دلیل عمده ای ما اگر پس از سال 2014 در افغانستان بر اساس دعوت و مطالبه حکومت افغانستان در آنجا سرباز داشته باشیم این خواهد بود که برای نیروهای امنیتی افغان آموزش، کمک و مشوره دهی را فراهم سازیم، نیروهای امنیتی افغان که هم اکنون رهبری و مسوولیت تامین امنیت را در سراسر کشور بدوش دارند، منفعتی است که ایالات متحده امریکا آنرا در افغانستان دنبال میکند- یگانه دلیلی که در نخست ما در افغانستان برضد تروریستان وارد جنگ شدیم این بود که مطمئن شویم تا القاعده و گروه های وابسته به آن نتوانند حملات را علیه ایالات متحده امریکا و یا سایر کشور ها از خاک افغانستان راه اندازی کنند.

ما به این باور هستیم که میتوانیم این ماموریت را بگونه ای عملی سازیم که با حضور بسیار فعال که طی 11 سال گذشته در افغانستان داشته ایم، بسیار متفاوت است. رئیس جمهور کرزی بر فشار ها و زیان های تاکید کرد که حضور سربازان امریکایی در قریه ها، ایجاد کرده اند. خوب، اگر عملیات جستجو نیز وجود داشته باشد این زیان و فشار دیگر وجود نخواهد داشت زیرا این کار دیگر مسوولیت ما نخواهد بود بلکه این مسوولیت بدوش نیروهای ملی امنیتی افغان خواهد بود تا صلح، نظم و ثبات را در قریه ها و قلمرو افغانستان تامین کنند.

پس من فکر میکنم ، با وجود آنکه یک سال به فرارسیدن سال 2014 باقی مانده است، با آنهم به اطمینان گفته میتوانم که این ماموریت بسیار متفاوت با وظیفه و حضور بسیار متفاوت امریکا خواهد بود، مشروط براینکه بتوانیم در زمینه به یک توافق مناسب دست یابیم.

در ارتباط به پاکستان و موجودیت پناهگاه های امن تروریستان در آن، افغانستان، ایالات متحده امریکا و پاکستان هر سه کشور منفعت مشترک در کاهش تهدید افراطیت در برخی از این مناطق سرحدی میان افغانستان و پاکستان دارند و این کار به تلاش های بیشتر نسبت به اقدامات نظامی نیاز خواهد داشت. در واقع، برای رفع این چالش به مساعی سیاسی و دیپلوماتیک میان افغانستان و پاکستان نیاز است و واضحاً ایالات متحده امریکا در تسهیل و سهمگیری در راستای ایجاد همکاری ها بین دو کشور مستقل، منفعتی خواهد داشت.

اما چنانکه رییس جمهورکرزی به آن اشاره کرد، بسیار دشوار خواهد بود که صلح وثبات را در منطقه تصور کرد مگراینکه پاکستان و افغانستان در خصوص تهدید افراطیت در هردو کشور ، به هردو حکومت و به پایتخت های هر دو کشور به یک توافق و تفاهم اساسی برسند و به باور من، اکنون شما شاهد درک وسیعتری حکومت پاکستان از این تهدید هستید.

رییس جمهور کرزی: مسئله را شما مطرح ساختید- ما در رابطه به این موضوع امروز به تفصیل صحبت کردیم ، در ارتباط به زندانیان افغان، در رابطه به توقیفگاه ها گفتگوهای داشتیم. همه اینها به حکومت افغانستان انتقال میگردد و نیروهای امریکایی از قریه های افغانستان خارج خواهند شد و به پایگاه های شان مستقر خواهند شد، بناً حاکمیت افغانستان اعاده میشود.

و پس از سال 2014، ما روی این رابطه کار میکنیم. یقیناً این رابطه ما با امریکا ماهیت متفاوتی خواهد داشت و براساس پرنسیب های متفاوتی استوار خواهد بود. این رابطه احتمالاً با رابطه امریکا-ترکیه یا رابطه ترکیه و آلمان شباهت خواهد داشت. ما این روابط را مورد مطالعه قرارمیدهیم و ما این کار خواهیم کرد.

سوال: تشکر آقای رییس جمهور! چنانچه شما روی پایان این جنگ غور میکنید، آیا میتوانید منحیث سرقوماندان اعلی نیروهای مسلح، بگویید که چگونه میتوان همه هزینه های انسانی و مالی را که این جنگ در قبال داشت، توجیه کرد، با در نظرداشت این امر که افغانستانی را که جهان پس از پایان جنگ پیشکش خواهد کرد از دیدگاه های بازسازی و دموکراسی، متفاوت خواهد بود؟

و رییس جمهور کرزی! شمار زیادی از ارزیابی های که توسط نهاد های مستقل صورت گرفته، از افغانستان بخاطر فساد و حکومتداری ناقص انتقاد کرده اند. آیا هنوز هم بر ادعای تان چنانکه ماه گذشته اظهار داشتید پابند هستید که فساد گسترده، ناشی از نفوذ خارجیان است؟ و همچنان آیا تعهد کامل دارید که بعد از انتخابات سال آینده از مقام ریاست جمهوری کنار خواهید رفت؟

رییس جمهور اوباما: من میخواهم که بخاطر بیاوریم که چرا به افغانستان رفتیم. ما برای آن به افغانستان رفتیم چون سه هزار امریکایی با بیرحمی توسط یک سازمان تروریستی که آشکار فعالیت میکرد و به خواست آنانیکه بعداً زمام حکومت را در افغانستان بدوش گرفتند به آن کشور رفتیم.

یقیناً این کار درستی بود که انجام دادیم – همانا تعقیب سازمان القاعده و حکومت میزبان آنان که این سازمان را در افغانستان کمک میکرد و شریک جرم آنها شمرده میشد ویاهم حد اقل اجازه دادند تا این حملات بر ضد امریکا صورت بگیرد و بخاطر قهرمانی های نیروهای مان اعم از زن و مرد و هم بخاطر همکاری ها و قربانی های افغان های بود که از سوی حکومت حاکم آنزمان مورد تعدی و وحشی گری های شان قرار گرفته بودند، ما توانستیم به هدف اساسی رسیدیم ویا هم نزدیک است به هدف اساسی خود برسیم که همانا نابودی سازمان القاعده، برهم زدن بساط آنها و حصول اطمینان از آنکه دیگر نتوانند بار دیگر برما حمله کنند، می باشد و هر آن کار دیگری که ما طی ده سال گذشته انجام داده ایم از دیدگاه منافع ایالات متحده امریکا روی همین هدف متمرکز بوده است. و در ختم این جنگ ما میتوانیم بگوییم که قربانی های را که نیروهای ما اعم از زن و مرد متقبل شدند، هدفی را که ما در جهت تحقق آن تلاش میکردیم، براورده کرده است.

حالا، چیزی را که بمثابه جز از منافع امنیت ملی امریکا نیز درک کرده بودیم این بود که یک افغانستان با ثبات، دارای حاکمیت که منحیث یک دولت مسوول عضو جامعه جهانی که با ما امریکایی ها همکاری داشته باشد، ایجاد کنیم و این امر مستلزم آن بود که افغانستان ظرفیت امنیتی داشته باشد و در مسیری قرار گیرد که به احتمال قوی بتواند خود، رفاه و صلح را برای مردم اش به ارمغان بیاورد. و به باور من، رئیس جمهور کرزی اولین کسی خواهد بود که موافق است که هنوز هم کار های زیادی وجود دارد که باید برای رسیدن به این اهداف انجام داد ولی جای شک و تردید نیست که امکان صلح ورفاه در افغانستان امروز بیشتر از زمانی است که ما در آغاز وارد افغانستان شدیم و این هم قسماً بخاطر قربانی های است که مردم امریکا در این جنگ طولانی متقبل گردیده اند.

پس به باور من آیا ما همه آن چیزی های را بدست آورده ایم که برخی ها ممکن در بهترین سناریوها برای ما تصور کرده اند؟ احتمالاً جواب منفی است. زیرا این تلاش بشری است و انسان ها به آرمان های شان نمیرسند. آیا ما هدف اساسی خود را بدست آورده ایم؟ به باور من، آیا ما توانستیم که روابط مستحکمی را با یک حکومت مسوول در افغانستان شکل دهیم که خواهان همکاری با ما باشد و بخواهد مطمئن شود که دیگر به مرکز راه اندازی حملات بعدی برضد ایالاتمتحده امریکا مبدل نگردد؟ بلی ، ما به آن هدف خود رسیده ایم. ما داریم به این هدف خود میرسیم و بخاطر تحقق آن، ما باید از تیم های فوق العاده نظامی، استخباراتی و دیپلوماتیک امریکا و همچنان از همکاری های حکومت و مردم افغانستان تشکری کنیم.

رییس جمهور کرزی:
آقای خبرنگار! در مورد سوالی تان در رابطه به فساد باید بگویم که آیا عنصر خارجی در آن دخیل بوده است اگر سوال تان را درست فهمیده باشم. البته فساد در افغانستان وجود دارد، فساد در حکومت افغانستان وجود دارد که ما علیه آن با استفاده از روش ها و ذرایع گوناگون مبارزه میکنیم. در برخی از از موارد مشخص موفق بوده ایم. ولی اگر سوال تان این باشد که آیا از کار مان در زمینه راضی هستیم یا خیر ، البته راضی نیستیم.

و در رابطه به فسادی که منشا خارجی دارد، ولی در افغانستان اتفاق می افتد، بسیار با صراحت و وضاحت صحبت کرده ام و فکر نمیکنم که بدون همکاری و درک مشکلات، افغانستان بتواند به این فساد نقطه پایان گذارد مگراینکه در این زمینه، میان ما و همکاران بین المللی ما همکاری وجود داشته باشد تا برخی از روش ها یا میکانیزم های فراهم آوری کمک ها به افغانستان اصلاح شود.

در رابطه به انتخابات، برای من، بزرگترین دستاوردم که افغان ها شاهد آن خواهند بود –همانا برگزاری انتخابات دقیق، دارای نظم کامل، بدون مداخله که در آن مردم افغانستان بتوانند رئیس جمهور آینده شان را انتخاب کنند. یقیناً ، من رئیس جمهور متقاعد خواهم بود و با کمال خوشی یک رئیس جمهور متقاعد خواهم بود.

سوال: مجاهد کاکر هستم. سوال من از شماست ، آقای ریئس جمهور! نگرانی زنان افغان اینست که مبادا قربانیان واقعی روند مصالحه در افغانستان شوند. چه اطمینان میتوانید برای آنها بدهید که از روند صلح متضرر نخواهند شد؟ تشکر!

رییس جمهور اوباما: خوب، ایالات متحده امریکا با صراحت بیان داشته است که هرگونه روند صلح و مصالحه باید به رهبری افغانها باشد. امریکا شرایط روند صلح را مشخص نمی سازد که باید چگونه باشد. اما ما بسیار با وضاحت بیان نموده ایم که از دیدگاه ما، امکان ندارد که با طالبان در حالی مصالحه صورت گیرد که از تروریزم دست نکشند، قانون اساسی افغانستان را نه پذیرند و اگر میخواهند در نحوه فعالیت حکومت افغانستان، تغییراتی را ایجاد کنند، این کار را باید از طریق روند منظم مطابق قانون اساسی افغانستان انجام دهند و نمیتوانند به خشونت متوسل شوند.

قانون اساسی افغانستان از حقوق زنان دفاع میکند و ایالات متحده امریکا قویاً به این باور است که افغانستان نمیتواند به پیروزی دست یابد مگراینکه به زنان افغان فرصت دهد و این باور ما در خصوص هر کشور دیگر در جهان است.

و بنابراین ما همواره حمایت خود را از قانون اساسی افغانستان، حفاظت از حقوق اقلیت ها و زنان افغان اعلام میکنیم و ما به این باور هستیم که ناکامی در جهت تامین حفاظت از این حقوق نه تنها مصالحه با مخالفان را غیر ممکن می سازد بلکه انکشاف دراز مدت افغانستان را نیز ناممکن خواهد ساخت.

یگانه شاخص یا یکی از بهترین شاخص های که رفاه یک کشور را در سراسر جهان نشان میدهد همانا چگونگی برخورد آن کشور با زنان است. آیا آن کشور نصف از پیکر نفوس اش را تعلیم میدهد؟ آیا برای آنان فرصت میدهد؟ زمانیکه این کار را کرد، پس نه تنها به برخی از افراد بلکه به هر فرد در جامعه قدرت و آزادی داده میشود و به باور من، افغانستان دارای چنان دانشی است که قانون اساسی یی را تصویب نموده است که در آن این حقوق و آزادی ها تضمین شده است. این شرایط باید جز از دستاورد های ده ساله ای باشد که برای مردم افغانستان به میراث گذاشته خواهد شد.

رییس جمهور کرزی: واقعاً، حقیقتاً چنین است!

رییس جمهور اوباما: از همه تان بسیار زیاد تشکر !

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است