به گزارش تحلیلی بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، قریب از یازده سال از لشکر کشی آمریکا و متحدانش به کشور ما می گذرد و هر روز بیش از پیش شاهد دخالتهای گسترده خارجی ها در امور سیاسی افغانستان، جسارت و اهانت به مقدسات مردم و گسترش بی ثباتی هستیم.

طی این سالها حاصل این جنگ که تحت نام مبارزه با تروریزم صورت می گیرد، برقراری صلح و امنیت و ثبات در افغانستان که نبوده است هیچ، باعث کشتار افراد بی گناه غیر نظامی و حتی بسیاری از هموطنانمان در اردو و پولیس ملی شده است، که آمار موجود بسیار بهت آور است. جدای از اینکه طالبان نیز که با اولین بمباران های هوایی امریکا و جبهه متحد ملی ناپدید شده بودند، دوباره سر برافراشته و به مخالفین جدی دولت تبدیل شده اند.

در این شکی نیست که قربانیان اصلی این جنگ غیر نظامیان افغان می باشند زیرا تلفات غیر نظامیان سال به سال افزایش می یابد. حملات قوای ناتو بخصوص عملیتهای هوایی، فعالیتهای جنگی طالبان و حملات انتحاری که در مناطق مزدحم صورت می گیرد،کمتر به نظامیان و بیشتر به غیر نظامیان آسیب می رساند. که توهین به کلام الله مجید که حاصل آن کشته و زخمی شده بیش از 100 هموطن شده، گواه این ادعاست.

جالب است بدانید براساس آمار موجود طی یازده سال اخیر یعنی از سال 2001 تا سال 2011 قریب به سی هزار نفر از هموطنان غیر نظامی افغانستان در اثر این جنگ کشته شده اند. جالبتر اینکه از این تعداد تلفات مسئولیت کشتار هفت هزار تن را طالبان و مخالفین دولت بر عهده گرفته اند، هفت هزار تن توسط نیروهای بین المللی کشته شدند و مابقی این افراد توسط حملات غیر مستقیم از بین رفته اند.

در این میان آمار نشان می دهد که بیش از شصت هزار غیر نظامی افغانستان نیز در این عملیات زخمی شده اند که تعداد نقص عضو شدگان، معیوب و معلول شدگان قریب به پنجاه فیصد می باشد. هرچند که اگر سازمانی مستقل موجود می بود تا این آمارها را ضبط کند مطمئنا بسیار بیش از اینها بود زیرا این آمارها از گزارشات سالانه سازمان ملل، منابع مختلف اینترنتی، اعلامیه های مطبوعاتی و اظهارات سخنگوی وزارت داخله می باشد هرچند بعید به نظر میرسد که وزارتهای داخله و دفاع و در مجموع دولت افغانستان چنین آماری را در دست نداشته باشند.

این آمار کشته شدگان غیر نظامی. اما باید گفت که نظامیان افغانستان نیز جز مردم این مرز و بوم می باشند و باید بدانیم که چه تعداد از این عزیزان جان خود را طی این سالها فدای کشور و ملت خود کرده اند. متاسفانه آمار دقیقی از تلفات نظامیان افغان از سال 2001 تا2007 در دست نیست و کسی به این امر مهم نپرداخته است. اما از سال 2007 تا سال 2011 مجموعا دو هزار نظامی اردوی ملی کشته و چهار هزار نفر از این عزیزان در اردوی ملی زخمی شده اند.

وضعیت در پولیس افغانستان نیز همین گونه است. براساس آخرین گزارشات از وزارت داخله و سازمان ملل در این رابطه طی سالهای 2007 تا پایان سال 2011 مجموعا چهار هزار پولیس کشته و هفت هزار تن از این عزیزان زخمی شده اند.

این آمار تلفات نظامیان افغان که شاید تاکنون از سوی هیچ نهاد دولتی و حتی بین المللی بصورت کامل ارائه داده نشده است، مربوط به چهار سال اخیر است در حالی که میتوان حدس زد طی سالهای 2001 تا 2007 نیز همین تعداد به پولیس و اردوی ملی تلفات وارد شده است. اگر بخواهیم محافظین شخصی را نیز به این آمار اضافه نماییم باید گفت طی این ده سال بیش از هزار تن از محافظین امنیتی شخصی نیز جان خود را از دست داده اند.

آمار کشته شدگان مظلوم افغانستان این بود که حتی در بسیاری موارد نام و نشانی از آنها وجود ندارد. اما درباره تلفات نیروهای بین المللی. ناگفته پیداست که آمار و ارقام دقیقی از این تلفات در افغانستان وجود دارد. مجموع تلفات نیروهای ناتو از سال 2001 تا آغاز سال 2011 مجموعا 2281 نفر می باشد که آمریکا با 1445 کشته و انگلیس با 348 قربانی بیشتر این تلفات را به خود اختصاص داده اند.

براساس این آمار سال به سال بر تعداد کشته شدگان نظامیان خارجی افزوده شده است به این صورت که در سال 2001 کل کشته شدگان ناتو 12 نفر بوده اما در سال 2010 این رقم به 711 نفر رسیده است.

از مقایسه اعداد و ارقام فوق برمی آید که تلفات افغانستانیها بسیار بیشتر از نیروهای خارجی بوده است. بطوریکه از سال 2007 تا پایان سال 2011 بیش از هفده هزار افغانستانی جان خود را از دست داده اند در حالی که در همین مدت تعداد کشته شدگان نیروهای خارجی به 1759 نفر می رسد یعنی تقریبا تلفات افغانها ده برابر خارجی هاست. با ذکر این نکته که همانطور که گفته شده آمار دقیقی از تلفات افغانها چه نظامی و چه غیر نظامی وجود ندارد.

با این تفاصیل دیگر نیاز به توضیح بیشتر ما نیست. شما خود بخوانید حدیث مفصل از این مجمل. اگر می توانستیم آماری از تعداد کشته شدگان طالبان و شبه نظامیان به دست آوریم مطمئنا نسبت کشته شدگان نیروهای ملکی و غیر ملکی افغانستان باز هم ده برابر کشته شدگان آنها بود هرچند که این کشته شدگان از لحاظ جنسی، سنی و ... قابل مقایسه با آنها نبوده و نیستند.

حال باید دید آیا واقعا حاصل این ده سال جنگ در افغانستان چه بوده است که این تعداد هموطنمان قربانی آن شده اند؟ آیا تا کنون هیچ یک از دولتمردان ما در کابل، مقامات دولتی در سایر ولایات، سفراء و مسئولین در خارج از کشور و حتی وزیر صاحبان و شخص رئیس جمهور به این موضوع فکر کرده اند که برای بقاء آنها در قدرت چه خون بهایی پرداخته شده است؟ ایا با این عملکردشان فردا قادر به پاسخگویی خون این شهدا خواهند بود؟

تازه این تنها آمار کشته شدگان و زخمیان است. به یقین نمی توان گفت خسارت وارده به خانواده های این افراد که بی سرپرست و یتیم شده اند، چه میزان است؟ هیچگاه مقامات خارجی و داخلی درک نخواهند که چه تعداد از مردم بیگناه بخاطر سیاستهای آنها ناقص العضو و معلول شده اند. هرچند که خسارات وارده به منافع ملی افغانستان نیز قابل تصور و بیان نمی باشد.

حیف که در این مجمل فرصت پرداختن به مسائل ضدفرهنگی، گسترش بی حجابی، تزلزل نظام خانواده، به فساد کشاندن جوانان و میزان جسارت به مقدسات اسلامی توسط سربازان آمریکایی وجود ندارد و الا می دیدم که این غربیها علاوه بر جان ما، با قلب و روح ما چه کرده اند؟

با این حال امید داریم روزی فرا رسد که افغانستان عزیزمان نیز روی آرامش و خوشی را به خود ببیند تا افغانستانیها بتوانند در کشوری آزاد و مستقل و بدون ترس از کشته شدن یکی دیگر از خانواده شان، در داغ عزیزان از دست داده شان به سوگ بنشینند.

>>>   حضوریازده ساله شیاطین غرب ویرانی کشور به بهانه مبارزه با طالبان ومسلح کردن طالبان برای توجیه حضور خودشان

>>>   مضمون زیبای بود و بازگوی حقایق وواقیعیت های جامعه ما و دست اورد 11 ساله لشکر کشی های غرب به افغانستان و خون بهای که این ملت برای تحقق اهداف شوم غرب پرداخته اند افسوس که تا حال زعمای قلابی و بی خبر ما به این اعتراف نکرده اند که جرات محاسبه و تصفیه حساب را با حارجی نداشته اند و اگر از هنجره انها شنیده شود فردا از کار پس میشوند و بی سرنوشت اجازه خروج برایش داده نمیشود ناگذیر بدست طالب بافتد و مانند دیگران مساویانه رنج این وطن را بکشد هزار افسوس برای همه ما بهر حال ما نگرانی انیم که نسل های اینده به ما چه خطاب خواهند کرد ------------ نه امنیت تامین شد نه نظام درست دولتی بمیان امد و نه کسی هم دلسوزانه برای وطن کار کرده است بلکه به مقدسات و دین ما تعرض صورت میگیرد قران ما را حریق میسازند بر علاوه اینکه مردم بی گناه ما کشته میشود کسی به زخم های این ملت بی سرنوشت و بی دولت مرحم نمیگذارد بلکه دارند مغز و تفکر و دین شان را خورد و برمه میکنند افرین بر رهبران ما که تحمل را تقویت بخشیده و از عالم ناتوانی و ضعف خود شکایت دارند مردم این وطن دیگر چاره ندارند این تظاهرات و خشونت ها هم جای را نمیگیرد همه هدر رفته است و تا حال دقت بر این موارد نشده است خداوند بخواب رفته گان که زنده در بستر مرگ افتیده اند ترحم نماید در وقت مسولیت خود را مرده و در فرصت چپاول و دزدی خود را عیار و زنده میسازد بر این پول پرستان توهین نکنید زیرا روز شما را ازین بد تر خواهند ساخت
با احترام-- فالیز کار از بادغیس

>>>   درجنگ ها تحمیلی کابل ودوران بعد از سقوط داکتر صاحب نجیب شاید چیزی اضافه تر ازهمین تعداد از هموطنان ما جام شهادت نوشیدند حالا چه کم ویا بیش مسئول اصلی ان همه قتل وکشتار نیزهمین خارجی ها بودند زیرا پاکستان هم به دستور همین ها توسط ایجنت های خود عمل میکرد انها بودند که از امدن یک حکومت اسلامی در افغانستان هراس داشتند بنا بران حتی کشتار های یک ملیونی دوران مجاهدین را نیز اینهاسازمان میدادند اینه خود افغانها چقدر بار ملامتی را به دوش دارند اما مسببین اصلی وطراحان جنگ 33 ساله در وطن ما همین ها بودند وزمینه امد ن مستقیم خودرا سازمان میدادند چنانچه ساختن طالب والقاعده ومسلح کردن مجاهدین وقت همه وهمه توسط اینها صورت گرفته است بیبینید در کشتن مسلمانها چقدر مهار ت نشان دادند در ظرف سی وسه سال حدود دوملیون افغان مسلمان را توانستندبکشند وانهم توسط همدیگر خودما این امار بلند تر از اما جنگ ها ی صلیبی بوده است

>>>   سلام
وقت بخیر
من خیلی متاثر شدم این مقاله و آمار را خواندم
من سفری به افغانستان در سال 2011 داشتم
مردمانی بسیار مهربان و مهمان نواز و قانع
امیدوارم این انسانهای پاک بتوانند زندگی سالم و خوب همراه با آرامش داشته باشند.

موفق باشید

>>>   زندباد افغانستان مستقل
وزتدباد طالبان افغانی

>>>   چي ميگي .
هر چه مي گي باخود مي گي .
اينقدر كه مشكلات و نابساماني را كه گفتي همه و همه را برگردن و عهده كشورهاي بين الملل انداختي پس مسوليت و اراده ، فهم خودمان كجاست
همه مسوليت وخرابي و ......... انها رامسول مي داني ؟؟؟؟؟؟
عدم اتحاد و وحدت و همدلي ، مديريت ، كارايي ، حس وطن دوستي ، حس همگرايي ، عدالت خواهي كجاست ؟؟؟؟
قبيله گرايي خودخواهي به پايان رسيده سرنوشت به دست
مستحق خواهد رسيد
اين وعده خداوند است براي كساني كه با خدا هستند
تشكر

>>>   تسلیم دهی افغانستان به کشورهای وهابیت.
نقوی

>>>   فقد توهين به مقدسات ما بود و بس

بدخشاني

>>>   حاصل این حضور آمریکایی ها برای ما یا برای خودشان ؟
اگر برای ما که فقط بد بختی و فقر و فلاکت و بیچارگی و کشتار و آخرش هم غارت مملکت .
اما برای خودشان تامین بودجه وهزینه بدهکاری های امریکا از افغانستان با غارت منابع سرشاری که ما شاید ده ها سال دیگر بفهمیم که چی چیزهایی را از دست داده ایم.
فریدون از دبی

>>>   در کنار همه مسایلی که بقیه نظردهندگان ارایه کردند ، خانواده های ما را بی بنیاد کردند و مهمترینش فحشا و فسادی است که غرب برای ما به ارمغان آورده است.
سلطانی از هرات

>>>   آیا عمر افغانستان فقط همین 11 سال پیش و بعد آن است؟ قبل از آمریکاییها و یا غرب به چه دست آوردهای علمی و حقوقی رسیده بودیم؟ بجز حاکمان دیکتاتوری کمونیستی و بعد آن دیکتاتوری دینی طالبان؟ از این به بعد هم اگر آمریکا از کشور بیرون رود صد فیصد بهتر از این نخواهد شد. مردمی که قرنها در تاریکی جهالت و خرافات نگهداشته شده نیاز به آزادی و اتکا بخود و نمایندگان واقعی و دولت ملی دارد. این امر با دخالت دین در دولت از 1400 سال پیش امکانپذیر نبوده و بعد آن نیز نخواهد بود.

>>>   گاهی اوقات دیگر از کشورم ناامید می شوم و تمام حس وطن دوستیم زیر بار فلاکتی که افغانستان به آن دچار است نابود میشود
هم وطنان! افغانستان دلسوز ندارد. "هم از بیگانه می خورد هم از خودی"

>>>   با عرض سلام خدمت خوانندگان عزیز!
سوال بنده متوجه آقای/خانم نقوی هست؟
راستی این وهابیتی که شما نام میبرید چی هست ؟
میشود یک تعریفی از وهابیت ارائه کنید ؟
لطفآ بنده را متهم به این و آن نکنید و منطقی بحث کنید ممنون میشوم، چون در اکثر نوشته های شما از کلمه ی وهابی به منظور تفرقه در بین مسلمانان نام برده شده است و از کسانیکه بد شما میاید برچسب فوق را بر آن وارد کرده اید ؟ منتظر جواب شما هستم.
ممنون: سلطانی

>>>   وقتی ما خودمان لیاقت و یا قادر به استقرار حاکمیت ملی و مردمی جهت ایجاد ثبات سیاسی و صلح در جامعه نیستیم ، طبیعی هست که دیگران و خارجیها با معیارهای صلح ساز و یا سود ساز به نیازهای جامعه پاسخ داده و آنرا برای ما ایجاد خواهند کرد. پیش شرط پیشرفتهای اقتصادی و عدالت انتخابات آزاد و ثبات سیاسی و صلح می باشد در غیر این صورت همیشه دشمن مردم در درون کشور یعنی موانع استقرار دموکراسی است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است