انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران که در 22 اسد برگزار شده بود، آنقدر بی سابقه و بی نظیر بود که همه جهان را به شگفتی واداشت.
آقایان داکتر محمود احمدی نژاد که ریاست جمهوری 4 سال قبل را بر عهده داشت، میرحسین موسوی، محسن رضایی و مهدی کروبی، در انتخابات ایران به عنوان نامزدان ریاست جمهوری به رقابت پرداختند.

با توجه به شرایط داخلی و خارجی که ایران داشت انتخابات امسال با اختلاف نظرهای بیشماری روبرو شد.
در این بین هر کدام از نامزدان طرفدارهای خود را داشتند و مقامات دولتی خاصی از آنان حمایت می کردند. محمد خاتمی، رئیس جمهور سابق در ایران رسما نامزدی خود را برای انتخابات دوره دهم اعلام کرد اما پس از نامزد شدن میرحسین موسوی به نفع وی انصراف داد.

موسوی و کروبی دو نامزد اصلاح طلب، سابقه برخی از مقامات دولتی در تقلب در انتخابات را مطرح کردند و خواستار حذف آنان شدند که با واکنش شدید و منفی دولت ایران مواجه شدند.
هنوز انتخابات ایران برگزار نشده بود که بسیاری از سایتهایی که رقبای احمدی نژاد می توانستند محبوبیت خود را افزایش دهند فیلتر شد که این فیلترینگ حتی تا زمان بعد از انتخابات نیز ادامه داشت.

قبل از انتخابات، وزارت دفاع اقدام به پرتاب موشک بالستیک کرد که منتقدین دولت از این اقدام به‌عنوان تلاش برای بهره‌ برداری غیرمسئولانه از دستاوردهای امنیتی ایران انتقاد کردند.
در آستانه انتخابات دولت احمدی‌نژاد اقدام به توزیع ۴۰۰ میلیارد تومان میان ۵ میلیون روستایی کرد و همچنین خبر توزیع پول و سکه بین فرهنگیان، پرستاران، دانشگاهها و بسیاری از مکانهایی که افراد تحصیل کرده ای حضور دارند، اطلاع داده شد که این هزینه ها تحت عنوان سهام عدالت نام گرفت و اقدامی سیاست مندانه برای تحریک عموم معرفی شد.

سید علی خامنه ای، رهبر مذهبی ایران بی طرفی خود را از نامزدان اعلام کرد و بیان نمود که فقط یک رای دارد و در آرای ملت ایران هیچ دخالتی نخواهد کرد.
بالاخره زمان مناظره در ایران فرا رسید، از 12 الی 18 اسد نامزدان به مناظره دو به دو با یکدیگر پرداختند، بسیاری از حقایق در همین مناظره ها افشا شد و همچنین در رادیو نیز آنها توانستند تبلیغاتی را از خود به جای بگذارند.

از یک هفته قبل از انتخابات شور وصف ناپذیری در بین ملت ایران حاکم شده بود، خصوصا بین احمدی نژاد و موسوی رقابت سختی در میان بود.
هر کدام از نامزدان رنگ خاصی را نماد خود قرار داده بودند که همین نماد توسط مردم به منظور طرفداری از نامزد مورد نظر خود به نمایش گذاشته شده بود. رنگ قرمز به احمدی نژاد که این رنگ توسط طرفدارانش تبدیل به پرچم ایران شد و به احتزاز درآمد، رنگ سبز به موسوی، رنگ زرد به رضایی و رنگ سفید به کروبی اختصاص یافت.

همین رنگها غوغایی را در سراسر ایران، قبل و بعد از انتخابات به راه انداخت، تا جایی که باعث زد و خوردهای بی شماری بین ستاد انتخاباتی آنان با یکدیگر شده بود و ملت ایران زخمی ها و کشته هایی را در این راه دادند.
چند شب قبل از انتخابات، هر طرف کشور به خصوص شهرهای بزرگ شوری به پا بود که گاهی اوقات به مبارزه تبدیل می شد. مردم رنگ خاص و پوسترهای نامزد مورد نظرشان را به دست داشتند و در خیابان ها به تبلیغات می پرداختند.

در زمان برگزاری انتخابات همه ایرانیان بالای 18 سال توانستند در انتخابات شرکت کنند که بر اساس آماری که توسط مرکز آمار ایران ارائه شد، تعداد واجدین شرایط رای دهی ۴۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تن معرفی شد که از این بین 39 میلیون و 165 هزار و 191 تن در انتخابات دوره دهم شرکت داشته اند.
از این میان 24 میلیون و 527 هزار و 516 تن به احمدی نژاد، 13 میلیون و 216 هزار و 411 تن به موسوی، 678 هزار و 240 تن به رضایی، 333 هزار و 635 تن به کروبی و سرانجام بقیه آرا باطل اعلام شد.

موسوی، رضایی و کروبی نامه های اعتراض آمیزی را در مورد تقلب در انتخابات به وزارت کشور فرستادند که وزارت کشور در پاسخ به نامه موسوی نوشته های وی را فاقد مستندات حقوقی و عینی دانست و تقاضایش را که حاوی پلمپ صندوق‌ها، حضور نمایندگان نامزدها، وجود صندوق‌های سیار، محدود کردن زمان رأی‌گیری و انتقال صندوق‌ها به فرمانداری به شدت محکوم و رد کرد.

هزاران تن بویژه طرفداران موسوی که رقیب اصلی احمدی نژاد بود، به خیابانها به راه افتادند. این تظاهرات تا چند روز به طول انجامید که با برخورد شدید گاردهای ویژه نظامی و امنیتی روبرو شد که در نظام ایران در دهه گذشته بی سابقه بود.
در رسانه ها همه شاهد بودند که این تظاهرات تنها متعلق به ایرانیان داخل ایران نبود بلکه بسیاری از ایرانیان مقیم خارج نیز دست به تظاهرات زده بودند و خواستار پاسخ به اینکه چرا رای آنها به جایی نرسیده، شده بودند.

هرسه نامزد در تظاهرات تهران شرکت داشتند که نتیجه انتخابات را به شدت رد کردند و آن را تقلب خواندند.
از زمان اعلام نتایج انتخابات دهم، ستادهای میرحسین موسوی و مهدی کروبی بارها خواستار صدور مجوز راهپیمایی برای اعتراض به نتایج انتخابات و همچنین سوگواری برای کشته‌شدگان شدند اما وزارت کشور از صدور چنین مجوزی خودداری کرد در نتیجه آنها خود دست به تظاهرات بدون مجوز زدند.
در روز ۳۰ اسد در پی سرکوب معترضین توسط نیروهای پولیس و تیراندازی نیروهای شبه‌نظامی، در تهران دست‌کم ۱۹ نفر کشته شدند اما گزارش‌های تأیید نشده، شمار کشته‌ و زخمی شدگان در درگیری‌ها را بیش از ۱۵۰ تن برآورد کرده اند.

بسیاری از اتوبوس ها،موترها، پارکها، مساجد و دیگر اماکن عمومی توسط افرادی ناشناس که دولت ایران آنان را اغتشاش گرهای خارجی دانست، به آتش کشیده شد.
موسوی از هوادارانش خواست تا به اعتراض خود در چهارچوب قانون و با پرهیز از ایجاد تنش و خشونت ادامه دهند و اظهار داشت که نباید از خون شهیدانی که کشته شدند گذشت.

رسانه های مختلف دنیا تصاویری از تیراندازی نیروهای ضد شورش و لباس شخصی به مردم از پشت بام مسجد لولاگر تهران در 30 اسد پخش نمودند و به ادعای تلویزیون رسمی جمهوری اسلامی ایران این مسجد در همان روز در جریان ناآرامی ها توسط مردم به آتش کشیده شد.
همچنین نیروهای پولیس به منازل مسکونی هجوم بردند و بسیاری از دیشهای ماهواره ای را جمع آوری کردند.


70 تن از اساتید عضو انجمن اسلامی مدرسان دانشگاه‌ها از جمله رئیس ستاد میرحسین موسوی، پس از دیدار با وی دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شده‌ بودند و طبق اعلامیه ای 66 تن از آن‌ها روز بعد آزاد شدند.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، وزیر اطلاعات ایران و همچنین صادق محصولی، وزیر داخله ایران بیان کردند که بسیاری از افراد اغتشاشگر با آمریکا، سازمان سیا و منافقین در ارتباط هستند و از منافع پولی آن‌ها تغذیه می‌شوند.

در نماز جمعه هفته بعد، رهبر ایران به سخنرانی مفصلی پرداخت و سخنهای بسیاری را ضد نیروهای خارجی مطرح کرد که با واکنش شدید کشورهای خارجی ذکر شده روبرو شد.
در نهایت عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان، انتخابات اخیر را جزء سالم ترین انتخابات دانست و هرگونه تخلف و تقلب را رد کرد و در پایان، صحت انتخابات از طرف این شورا مورد تایید قرار گرفت.

محمود احمدی نژاد نیز پس از تایید رسمی نتایج انتخابات توسط شورای نگهبان، گفت که دشمنان علی‌رغم توطئه‌هایی که جهت براندازی طراحی کرده بودند، شکست خورده و به اهدافشان نرسیدند.
ملت ایران سالهاست که چنین به خاک و خون کشیدن را شاهد نبوده است و سالهاست که در آرامش زندگی می کند و چنین تظاهرات گسترده ای را در کشور ندیده است.

>>>   كسانيكه در جهت منافع آمريكا، انگليس و اسرائيل ميچرخند بايد اشد مجازات شوند.

>>>   کاش همین طورکه نتایج ایرانی ها را شما ملت بدبخت افغان دنبال می کنید کاش همین طور با جشمان بازمواظب اوضاع کشوربودید...هرچه باشد ایران برای خود درخاورمیانه یک قدرت است حالا باهرکسی که می خواهد سرچوکی اش بنشیند..
مابه فکر خودمان وبدبختی خودمان باشیم ....

>>>   سلام برشما

>>>   سلام برشمادوستان عزيزمن محمدعلي ازايران براي اولين بارباموبايل باشماعزيزان ارتباط برقرارميكنم

>>>   ای کاش کابل من به اندازه عقب مانده ترین استان ایران امکانات رفاعی میداشت ان گاه من هم در باره اوضاع ایران ابراز نننننننننننننننظر می کردم ولی فعلا خجالت می کشم حتی اسمم را نه می نویسم .................بی نام خجالتی /فعلا خجالتی ام نه همیشه/

>>>   جناب خجالتی برایت متاسفم
واه واه واه خجالت بکش جناب خجالتی مگرکابل چش است ؟ واقعا که همان بهترکه خجالتی بمانی بی غیرت که نسبت به کشورت ووطنت این طور اظهارنظرمی کنی ؟ افغانستان جنگ زده است بدبختی کشیده اگر ادمهایی مثل تواین طورفکر نمی کردند مطمئن باش که تاکنون ابادمی شد ///

>>>   آقای.خجالتی بیغیرت وطن مثل پدرومادر است چطورجورعت.
میکنی توهین.کنی

>>>   من با همه مشکلاتی که هست افتخار می کنم که یک افغانیم
بدبخت افراد مثل تو مایه ننگ ملت ماست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است