همزمان با اعلام امریکا مبنی بر خروج قطعی شان، امیدواری بر اشتراک طالبان به مذاکرات استانبول و جاههای دیگر کمتر شده است چون حال از برآمدن امریکا دارند مطمین می شوند و شاید به این گمان باشند تا تمام توان و تجهیزات خویش را الی ماه سپتامبر ذخیره نمایند و بعد از آن در صدد می شوند تا حساب را با حکومت از طریق نظامی تصفیه کنند.

چنین استراتژی را مجاهدین بعد از موافقتنامه جینوا پیاده کردند و به اصطلاح سلاح های خود را برای روز مبادا اسلحه انبار نمودند. به استثنای حمله بر شهر جلال آباد، به مدت یک و نیم سال رکود بی سابقه در سراسر جبهات حکمفرما شد تا اینکه اهسته اهسته به تحرکات نظامی آغاز کرده و عملیات شان نسبتا از انسجام بیشتر برخوردار گردید.

تاریخ کشور ما نه سیر صعودی دارد و نه نزولی، بلکه متاسفانه از نگاه هندسی دایروی است و به گرد خود می چرخیم و می چرخیم و تکرار رویداد ها با چهره های متفاوت را شاهد هستیم.

حامد علمی

>>>   علمی عزیز
این بار قصه متفاوت است
این بار ما بر فرق پاکستان میکوبیم و پاکستان را درگیر یک جنگ فرسایشی میکنیم .
طالب کشی کار طفلکان ما خواهد بود.
زنده باشی تا اخبارش را پوشش بدهی.

>>>   رئیس‌جمهور بایدن پس از اعلام تصمیم خروج نیروهای امریکایی از افغانستان به آرامگاه ملی ارلینگتون رفته و به روح سربازان امریکایی که جان شان را در جنگ افغانستان از دست داده اند، دعا و ادای احترام کرد.
بایدن پس از آن در پاسخ به پرسش یک خبرنگار که آیا پس از خروج نیروهای امریکایی افغانستان متلاشی نخواهد شد، گفت:
«از آغاز کاملن واضح بود که ما به خاطر دو هدف به افغانستان رفته بودیم؛ گرفتاری بن لادن و نابودی پناهگاه‌های امن القاعده. و تا جایی که من به خاطر دارم ما هیچ‌گاهی برای متحدساختن مردم افغانستان نرفته بودیم. اصلن آن کشور هیچ‌گاهی متحد نبوده است، هیچ‌گاهی!»

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است