انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به حق منبع شوخی و طعنه عام و خاص، داخلی یا خارجی​ شده: چهار و نیم ماه بعد از رای گیری اعلام نتیجه آن باردیگر به تعویق افتاد. روزی این نتیجه را، آنطوری که کمتر از دومیلیون نفر واقعآ رای داده اند، خواهیم شناخت؟ شک دارم. اینها تنها کاری که کردند بی اعتباری اصل انتخابات در افغانستان است. اینها فقط آب به جوی طالبان ریختند. چگونه؟

طالبان که مدافع "امارت اسلامی" در افغانستان هستند با "خلافت اسلامی" داعش مخالف هستند. نه به اصل خلافت بلکه بخاطری اینکه طالبان بر عکس داعش یک جنبش جهانی یا انترناسیونالیست نیست. طالبان که از نظر اعتقادی از یک اسلام محافظت کار (دیوبندی) به تدریج بسوی اسلام سلفی تحول نمودند. عناصری از رسم و رواج قبیلوی و فرهنگ حاکم درمیان پشتون ها (پشتونوالی)، بویژه در مورد حقوق زن ( یا بهتر بگویم عدم حقوق ) این تحول را آسان ساخت. ولی طالبان خصلت قومی و ملی (افغانی) و حتا قومی خود را حفظ کردند. بدین معنی که بجای "خلافت اسلامی" که قلمرو آن را جهان اسلام و حتی تمام دنیا میسازد،

همانطوریکه داعش ادعا دارد (برای داعش افغانستان، پاکستان آسیای میانه همه یکی از ولایت های خلافت اسلامی را میسازد: ولایت خراسان)، طالبان این خلافت یا حکومت اسلامی را در یک کشور (افغانستان) میخواستند و آن امارت اسلامی بود.
در امارت اسلامی، در خلافت اسلامی و درعقاید سلفی و وهابی خلیفه یا امیر توسط مشاوره علما تعین میشود.

لذا انتخابات آنگونه که ما می شناسیم و یکی از افزار های دموکراسی لیبرال است، در جهان بینی طالبان جایی ندارد. در مقابل جنبش های اسلامگرای "مدرن" یا اسلامیست مانند احزاب اسلامی در افغانستان انتخابات را به مثابه افزاری برای رسیدن بقدرت قبول دارند. چند سال قبل یکی از مسوولین رده بالای حزب اسلامی حکمتیار به من گفت: "فرق ما با طالبان در این است که آنها انتخابات را قبول ندارند ولی ما قبول داریم".

افتضاح و رسوایی انتخابات ریاست جمهوری و قبل از آن انتخابات پارلما نی وانتخابات قبلی همه آب به جوی طالبان میریزند. بدون شک در مذاکرات صلح به نظر من یکی از سه موضوع مهم مورد بحث (دو موضوع دیگر حقوق زنان و آزادی بیان است) میان طالبان و مخالفین آنها خواهد بود. نمیدانم حکومتی ها و غربی ها چگونه و با چه مثال هایی طالبان را متقاعد خواهند کرد که بهترین راه انتخاب حکومت کنندگان همین انتخابات است که آنها طی ۱۸ سال اخیر انجام داده اند.

کریم پاکزاد

>>>   Zia Khurasani
دور دوم انتخابات تحت مدیریت این زن جنگره بی کفایت معنی ندارد.
اگر داکتر عبدالله هم قبول کند ، ملت افغانستان دیگر به این لعنتی بی سرو پا بحیث داور انتخابات اعتماد ندارد.
به اساس مدیریت همین مهره بدنام تقلبکار با اعتبار دادن 300000 رای غیرقانونی و بدون ثبت دستگاه بایومتریک به نفع یک تیم مشخص انتخابات به دور دوم برده شده است.
در حالیکه اگر عدالت میبود برنده واقیعی در دور اول معلوم بود ، اصل معلوم شدن حدود 1000000 یک ملیون رای تقلبی از دو نیم ملیون را خود سند کافی برای رد صلاحیت کاندید مشخص بود.
در دور دوم هم هیچ امکان ندارد، انتخابات تحت مدیریت این دزد آرای ملت نتیجهء جز جعل و تزویر و تقلب داشته باشد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است