ما هر لحظه در حال فروپاشی هستیم، اما نمی‌توانیم فروپاشی خودمان را تماشا کنیم؛ چراکه فروپاشیدن، فرصت تماشا را از آدم می‌گیرد.
بدتر این‌که فروپاشی خاموش و خزنده عمر، نه قابل درک است و نه قابل تماشا. اما فرصت تماشای فروپاشی قدرت‌ها و شخصیت‌های قدرت‌پرست، همواره برای ما فراهم بوده است.

ما اگر در همه صحنه‌های تاریخ حضور نداشته‌ایم، دریچه‌هایی از دوران خود مان به سمت دالان‌های تاریخ گشوده است که امکان بازبینی آن را برای ما فراهم می‌کند. اصلا تاریخ به تمامی، صحنه فروپاشی‌های متوالی و مکرر و آمیخته با مکر و مکافات است؛ چه، به تعداد فراشدن بر بام نام، و به شماره فتح قلب قدرت در جولان جنون‌آمیز جهان‌گشایی‌های ادوار و اعصار پیشین و پسین، فروپاشی وجود دارد؛ بگونه‌ای که نمی‌توان «فراشده‌»ای را یافت که فرو نپاشد یا فرو نپاشیده باشد.

بنابراین وقتی بزرگ‌ترین امپراتوری‌ها با پردامنه‌ترین قلمرو حکم‌رانی و پهناورترین جغرافیای فرمان‌فرمایی، در فرجام، به پاره‌هایی پراکنده و ازهم‌پاشیده تبدیل شده‎‌اند، فروپاشی کلوخ‌پاره شاریده‌ای که جان کری در آب نهاد، نه بعید است و نه بهت‌آور.

حالا که شاهد فروپاشی شکوه و شاکله اقتدار کسی هستیم که توانسته بود از میان خود ما ثناگویان بی‌باک و سینه‌چاک بسیار و بی‌شماری استخدام کند، باید برای مان عبرت‌آمیز و عبرت‌آموز باشد.
من مرد تکیه کردن به خدا نیستم، اما این را به نیکی دریافته‌ام که جز خدا هیچ نیروی قابل اتکایی وجود ندارد.

راحل موسوی

>>>   درسطح جهانی ما یا جایی اول هستیم ویاهم جای دوم...
خدا سایه این چنین آدم بی برکت را از سراین ملت آگاه و شجاع ومجاهد پرور; هرچ زو د تر کم کن دومین متفکر «جهان»! که صد ها هزار نفر کشته وزخمی تنها 45000 هزار سرباز شهید . واین خاک را به قبرستان تبدیل و اوج تعصب قبیله گرایی بینظر که درهیچ نقطه کره زمین وجود ندارد.
- دست آورد هروز به سه ملیون لشکر معتادین مواد مخدره یک ملیون مهاجر در کشور فزوده میشود. شفاخانه های دهلی واسلام آباد پر از مریض مردم افغانستان ا ست.
اشر غنی در این فرصت 18 سال شکوه و جلال خود را برای زن بچه های خود نشان داد؛ این روزها اما افول غنی رخ کشیده است.
او در برنامه‌های کلان-صلح و انتخابات-حمایت هیچ طرف مطرح سیاسی کشور همسایه ها را ندارد، برنامه‌های او تنها در داخل ارگ حمایت می‌شوند و گاهی هم تاییدیه‌های سرور دانش چین‌های پیشانی او را صاف می‌کنند.
امروز این تنهایی، غنی عصبی را بیشتر از پیش عصبی و پریشان ساخته است. حاشیه‌رانی‌های غنی از طرف امریکا با داراش و بعد به حاشیه رفتن خودش درس بزرگی در تاریخ افغانستان است، این درس "نه" به انحصارطلبی و دیکتاتوری است.
تصمیم گیری های سبکسرانه و دیکتاتورمابانه آقای غنی روند حکومتداری را مختل و نظم اجتماعی و ثبات سیاسی را برهم زد، نه تنها فاصله بزرگ میان ملت و حکومت وحدت ملی ایجاد شد بلکه ایالات متحده آمریکا، به شکل فوری و یکبارگی، آقای غنی را تحریم کرد و تمام صلاحیت ها و امکانات واگذارشده پیرامون روند صلح را نیز از او گرفت. تحریم آمریکا چنان بزرگ و جدی بود که حتی رهبران آمریکایی از پذیرش و ملاقات با آقای غنی نیز خودداری نمودند.

>>>   بلی همه ما راحل هستیم ورحلت نمودن واز هم پاشیدن جز لا یتجزای زندگی است
ر

>>>   Ali Sajadi
اگر در كانكور سهميه بندي ميشود پس رياست جمهوري همچنان به شكل دوريي سهميه بندي شود و تا سيصد سال ديگر بايد پشتون ها خويش را كانديداي رياست جمهوري نكنندچون خيلي از حق خويش تجاوز كرده اند
براي اينكه در جريان حاكميت شرم آور اين قبيله مهاجر در كشور هيچ نوع دست آورد جز بد بختي فقر عقب ماندگى و فروختن خاك به انگليس روس امريكايي و پاكستاني ديگر منافع مثبتي به ارمغان نياوردند

>>>   علی ساجدی مهاجر خوش باشید که هنوز درین کشور زنده ګی می کنید شما مهاجر هستید بروید وروسپګری کنید شما را به حکومت کردن چه رقص کنید به ستاره رقاصان اواز بخوانید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است