از سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ برخورد آمریکا در برابر طالبان تغییر کرده است زیرا امریکا طالبان را دشمن و تروریست ندانسته بلکه شورشیانی میداند که علیه دولت پر از فساد قیام کرده اند طی این مدت طالبان موفق شده اند عمدتا در سیاست های روسیه،ایران و چین تاثیر گذار باشند.

چنانچه در ۱۷ اسد ۱۳۷۷ طالبان سمت شمال کشور را به کنترول خویش قرار داده اند روسیه مرز های جنوبی بخصوص تاجیکستان را تقویت و طالبان را خطر بزرگی به امنیت اسیایی میانه وا نمود کرد. ولی امروز روسیه میزبان مذاکرات صلح با طالبان است.
همچنان طالبان زمانیکه مزار شریف را تصرف کردند ۹ دیپلومات و یک خبر نگار کنسلگری ایران را به قتل رساندند. ایران امادگی سفر بری به مرز های شرقی خود گرفت اما امروز ایران خواهان سهیم بودن طالبان در اداره دولت افغانستان است.

طالبان توانستند ارتباطات خود را وسیع بسازند که امروز علنآ چند کشور خود را در پروسه مذاکرات صلح با طالبان شریک بدانند.
طالبان ادعا میکنند که فقط انها زیر ضربات شدید بمبارد های طیارات امریکا شکست خورده و عقب نشینی نموده اند پس طرف اصلی مذاکرات امریکا است نه دولت افغانستان. طالبان موفق شده اند تا با امریکا مذاکره اغاز و خود را در سطح جهان معرفی نمایند.
(اما دولت افغانستان)

بعد از تاسیس دولت موقت تا کنون با وجود پیشرفت ها در عرصه های سیاسی، اقتصادی، نظامی، سیاسی و فرهنگی کمبودی های زیادی در عملکرد دولت به وضاحت دیده شده با وجودیکه اکثریت کشور های جهان بخصوص کشور های همسایه از شعار مبارزه با تروریزم و سقوط طالبان پشتیبانی خود را اعلان کرده اند ولی به تدریج برخی از کشور ها جنگ های نیابتی خود را علیه کشور ما براه انداختند اشکار و پنهان مخالفین دولت افغانستان را کمک مادی و معنوی کرده اند.

اختلافات درونی بین مقامات رهبری دولت پایانی نداشته که این خود باعث گردید تا ضربات سختی بر پیکر کشور و جامعه ما وارد و فاصله را در بین مردم و دولت ایجاد نماید. نبود یک اداره سالم، مقتدر، عدم عرضه خدمات و عدم تطبیق یکسان قانون برای شروندان باعث گردید تا مافیای مواد مخدر،غاصبان زمین های دولتی و غیر دولتی و مافیان دیگر سر بلند کنند و هستی مردم را به غارت ببرند.به زیربنا های اقتصادی کشور توجه صورت نگرفت تا تغیرات مثبتی در زندگی مردم وارد گردد برخی از مسوولین دولتی و زورمندان بیرون از دولت عوض انکه به وحدت ملی توجه نمایند به مسایل قومی،زبانی و مذهبی دامن زده زیر پوشیش همین مسایل منافع شخصی خود را بر منافع ملی ترجیح داده اند.

اکنون که مذاکرات صلح دولت با طالبان داغ گردیده و اکثر کشور ها پشتیبانی خود را از این مذاکرات اعلان مینمایند نشود انطوریکه در سال ۲۰۰۱ امریکا و کمک جامعه جهانی مبارزه خود را علیه تروریزم اعلان کردند اما برخی کشور ها اهسته اهسته به جنگ های نیابتی پرداخته اند باید زمینه تکرار ان مساعد نشود. باید این مذاکرات را به فال نیک گرفته با درایت کامل به پیش برده شود شاید حلقاتی در داخل دولت، خارج دولت و حتی بعضی از کشور ها که منافع خود را در جنگ،خون ریزی و بیسوادی کشور می بینند توجه گردد تا نباید به اهداف شوم خود نایل ایند.

طوریکه دیده میشود دستگاه دولت نیز قدرتمند بنظر نمی رسد بعضی از پست های مهم دولتی بشمول تعدادی از وزارتخانه ها توسط سرپرست ها اداره میشود حتی در تعین هیات مذاکره کنند اختلاف بنظر میرسد تنظیم ها و احذاب از خود هیات تعیین میکنند شورای صلح هیات خود را میخواهد در حالیکه دولت باید با در نظر داشت شرایط موجود هئیت پرقدرت مورد توافق همه جوانب را به مذاکرات صلح امده میکرد.
پس در چنین شرایط و‌مرحله اساس کنونی باید مردم افغانستان بیدار باشند بخصوص نیرو های ملی و مترقی، وطن دوست، جامعه مدنی نقش وطن پرستانه و طرقی خواهانه خود را ایفا نمایند تا باشد کشور ما پس از سالها طولانی جنگ و خون ریزی بی ثباتی قدم های در تامین صلح، پیشرفت، ترقی و صلح بردارند.

غلام فاروق روستایی

>>>   طالبان روبات های زنده هستند.

>>>   طالبان ارتباطات خوددرا قوی نکردند،بلکه همسایه ها از ترس جان خود،هرکدام برای خود طالب های طرفدار ساختند تا در صورت ضرورت،برای مقاصد خود و امنیت خود،در برابر طالبان دیگر کشور ها عمل کنند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است