"بزک نمیر که جوی لغمان می رسد".
برخی در آمریکا از رییس جمهور ترامپ به این دلیل خوش شان می آیند که به وعده های اقتصادی و به زندگی و رفاه مردم عمل کردند از این منظر ترامپ را رییس جمهور موفق می گویند. وی بخاطر اقتصاد آمریکا و بخاطر زندگی مردم آمریکا، تعرفه های حیرت انگیز روی واردات کشورها از جمله چین وضع کرد و فغان همه شان را کشید تا زندگی مردم خود را رونق دهد.

روسایی جمهور ما چه کردند و چه می کنند؟ فقر و گرسنگی به اوج خود رسیده، سرکها پر از گدا و معتاد شده، جوانان تحصیل کرده و ناکرده واقعا مستاصل شده اند، از کشور می گریزند و یا جذب گروهای تروریستی می شوند و هر روز دل مان خوش است که پروژه افتتاح می کنیم.

رییس جمهور از کشورهایی که در مسیر لاجورد یا راه ابریشم و... قرار دارند ستایش می کند، آنها راه های فیمابین خود شان را وصل کرده اند و ما با ترکمنستان وصل شده ایم اما در این وصال ما چیزی برای صادرات نداریم.
بله از چهار طرف واردات داریم و افغانستان تبدیل به یک بنجاره فروشی بزرگ شده است و کالای دنیا را مصرف می کنیم.

هفده سال از افغانستان نو گذشت اما وضعیت ما بی نهایت وخیم و خطرناک شده است. کارهای خصوصی که وجود ندارد، کارهای دولتی هم آنقدر زیاد نیست همان مقدار که هست کجا به اولاد غریب و اقوام محروم می رسد.
سخنان مقامات وعده های سر خرمن و یا همان جو لغمان برای مردم شده است.

محمد ناطقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است