مسوولین محلی در فاریاب می گویند ۲۱ کودکی که غرض اشتغال به ایران رفته و از سوی پولیس آن کشور بازداشت و رد مرز شده بودند، به خانواده های شان تسلیم داده شدند.

کریمه بیهقی رییس کار و امور اجتماعی فاریاب، به پژواک گفت که این اطفال، باشندگان ولسوالی شیرین تگاب این ولایت هستند که بین ۱۲ تا ۱۵ سال سن دارند.
به گفته او، این کودکان به دلیل فقر و تنگدستی و کمک به خانواده های شان، دو هفته قبل مجبور به ترک منزل شده بودند.
موصوف افزود که اطفال رد مرز شده، از ولایت نیمروز تا ولایت هرات توسط موسسه سازمان مهاجرت بین المللی (IOM) و از هرات تا فارياب توسط یک موسسه انتقال و مصارف شان را پرداخته است.
وی با بیان اینکه سازمان مهاجرت بین المللی، متعهد به کمک به خانواده های این کودکان شده است، افزود که در سال روان ۹۲ طفل زیر سن، از کشور ایران برگردانیده شده و به خانواده های شان تسلیم داده شده است.
به گفته وی، در حالیکه کودکان در این سنین نیاز به آموزش و پرورش دارند؛ اما ادامه جنگ و نا امنی ها، مهاجرت، فقر و بیکاری باعث شده است تا برخی اطفال مسئولیت نان آوری فامیل را به عهده بگیرند و غرض کاریابی مسافرت نمایند.

عبدالله یکی از این کودکان که ۱۳ سال سن دارد گفت که ۱۴ روز قبل از خانه بیرون شد، با ۱۵ تن دیگر به ایران سفر کرد؛ اما در ایران در مسیر راه از سوی پولیس آن کشور بازداشت گرديد.
موصوف افزود: «پولیس ایران پس از سه روز حبس، ما را به افغانستان رد مرز کرد و در مرز ایران به گیر دزدان افتادیم و خیلی آزار و اذیت شدیم.»
او علاوه کرد که تا صنف ۷ مکتب درس خوانده؛ اما یک سال می شود به دلیل جنگ، مکاتب در شیرین تگاب بسته شده و خانواده ۶ نفری شان به کمک و پول نیاز داشتند.

جمال الدین که متعلم صنف ۸ مکتب است گفت که دو سال می شود دروازه مکتبش بسته است، هر روز در قریه جنگ است، کار وجود ندارد؛ ناگزیر تصمیم گرفته است به ایران برود و نفقه خانواده اش را تامین کند.
وی افزود که آرزو دارد جنگ ختم شود، دولت و مخالفین اجازه دهند مکاتب باز شود؛ تا او درس بخواند و در آینده به افغانستان خدمت کند.

عبدالصمد پدر یکی از این اطفال گفت که دو سال می شود در ولسوالی شیرین تگاب جنگ ادامه دارد و اکثریت باشنده گان، از قریه و قشلاق متواری شده اند.
او افزود که با ۷ عضو فامیلش، هر روز در هر خانه و از ترس جنگ نقل مکان می کنند.
وی افزود: «کار و غریبی وجود ندارد، به دلیل خشکسالی کشت و زراعت نشد، از پا معلول و محتاج یک لقمه نان هستم؛ مجبور شدم پسر ۱۳ ساله ام را به ایران بفرستم تا آنجا کار کند و مصارف فامیل را پیدا نموده برایم روان کند.»

کد (9)

>>>   اطفال افغانی برای چه کاری به ایران آمده بودند؟

>>>   بعنوان یک ایرانی متاسفم ، طبق قانوم ایران زیر ۱۸ سال رد مزر نباید شود اما وقتی مجریان قانون فاسد باشند نتیجه میشود این
تو کز مهنت دیگ ان زی غمی
نشاید که نامت نهند ادمی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است