نکته های پراگنده من در مورد سفر و مجلس مسکو
 
تاریخ انتشار:   ۱۹:۰۸    ۱۳۹۷/۸/۲۰ کد خبر: 155852 منبع: پرینت

از دید من و تجربه ی من، برای اولین بار است که افغانستان توسط یک هیات عالی و با وقار که تجربه های گذشته و فعلی افغانستان را کاملاً بلد اند و در حالات مثبت و منفی افغانستان در کنار ملت شان بوده اند، در مجلس مسکو که نماینده های گروه طالبان نیز اشتراک نموده بودند، اشتراک کرد.

به مثابه بنده های خداوند متعال (ج) شاید مشکلاتی داشته باشیم. اما، با عزت ترین افغانستان و معزز ترین ملت حین اجرای امور، در محوریت ذهنی و کارهای ما قرار دارد. من افتخار مینمایم با هیات از کشورم که به نمایندگی از دولت و ملت افغانستان با پذیرش تمامی جنجالها به مسکو آمدند، همراه بودم.

روز پنجشنبه 8 نوامبر در راه به سوی مسکو که وقفه های خسته کننده ی نیز داشت، با هیات بودم. شاید قیافه های شان غیر دیپلوماتیک به نظر تعداد میرسید چون آنها برای اجرای امور دیپلوماتیک و یا هم نماینده ی حکومت جهت آغاز کار دیپلوماتیک نیامده بودند؛ ایشان برای دفاع از حق و حقوق ملت بزرگ این سرزمین به آن جا سفر نمودند. اول این را باید بدانیم که حکومت یکی از قوه های دولت است. وقتی دولت و یا حکومت میگوییم باید خیلی ساده تفکیک گردند.

ناوقت شبی که فردایش -روزجمعه- مجلس مسکو بود، به هوتل محل بود و باش - هتل مجلل و پنج ستاره ی پریزیدنت- که از سوی میزبان درنظر گرفته شده بود، رسیدیم؛ جاییکه مجلس مسکو نیز در آن تدویر گردید. شب برای فردا بدون وقفه کارهای خویش را آغاز کردیم و آماده گی ها را برای بار نهایی، مرور کردیم تا باشد نمایندگی باعزت تر از گذشته برای کشورمان شود که چنین هم شد.

روز جمعه 9 نوامبر 2018 به ساعت 8 صبح در حالیکه صبحانه صرف میکردیم، با هم گفتیم که خیلی مسوولیت کلان امروز بر دستان هیات است؛ یعنی، باید برای صلح و آغاز مذاکرات صلح مستقیم و رو در رو میان طالبان و حکومت جدی و زیرکانه توجه داشته باشیم و طرفها را نیز از هر بَعد باید به بررسی گرفت. چون، مدیریت و میانجیگری پروسه صلح و مذاکرات بین الافغانی به دست شورای عالی صلح است که در لویه جرگه سال 1389 کابل، تصویب گردیده است. این هیات خیلی ماهرانه برنامه ها را مدیریت کرد؛ با وجودیکه گفته شد هیات این چنین و آنچنین نیست که باشد، اما، دستهای شان را باید بوسید؛ چون من به مثابه ی کسیکه شاید شما هم بدانید برای افغانستان زندگی ام را نیز فدا کنم کم است، هم از سمت سخنگوی و رئیس روابط استراتژیک شورای عالی صلح با ایشان بودم و هم از به مثابه ی یک شهروند ضرورتمند به صلح نظارت شان میکردم.

مجلس شروع گردید؛ میزبان متاسفانه در برخی موارد مشکلات خود را داشت؛ رویش بعداً مینویسم. بخش افتتاحیه مجلس مسکو به ساعت 10:30 صبح روز جمعه توسط وزیر خارجه روسیه آقای سرگی لاوروف بدون دست دادن و احوال پرسی با همه، آغاز شد؛ تنها با آقای شاهین که عضو هیئت گروه طالبان بود و در طرف دست چپش نشسته بود، دست داد. آقای وزیر خارجه چهار دقیقه صحبت کرد و رفت. مجلس به وقفه رفت و روسای هیات ها برای عکس گروهی، با هم به سالن دیگر رفتند که من نیز شاید تنها کسی بیرون از اشخاص گفته شده بودم که با گروه به سالن عکس رفتم؛ در کنار وظایف دیگر، یک وظیفه ی مهم من این بود که باید پرچم جمهوری اسلامی افغانستان را ببینم تا در جای درستش باشد و رییس هیات همان جا و در پهلوی دیگران ایستاده شود. دیگران را نمی دانم که در کجا و چه قسم ایستاده شدند.

ساعت 11:00 صبح بخش بعدی مجلس زیر نظر معین وزارت خارجه جمهوری فدراتیف روسیه و آقای ضمیر کابلووف که مشکلات منحصر به فردش را داشت، آغاز شد. بیانیه اول را رییس هیات افغانستان ایراد نمود که در آن همه ابعاد مهم و شیوه های ارایه یک بیانیه، مد نظر گرفته شده و توجه گردیده بود. اجندای مجلس نیز دقیق نبود اما، بر طبق بیانیه افغانستان، از مجلس خواسته شد تنها در مورد آغاز مذاکره صلح مستقیم و رو در رو میان حکومت افغانستان و گروه طالبان بحث گردد و برای رسیدن به این مذاکرات، همکاری و حمایت صورت گیرد. بیانیه به زبان پشتو بود؛ ترجمه به زبانهای فارسی، انگلیسی و روسی همزمان صورت میگرفت؛ گفتند چینایی هم است. هیئت ما، در 6 دقیقه بیانیه داد.

نوبت بیانیه به رییس هیات گروه طالبان رسید؛ برطبق روال مجلس که باید 5 دقیقه صحبت مییگرفت، 15 دقیقه صحبت صورت گرفت. تغییرات که برای آینده و آغاز مذاکرات صلح مستقیم و رو در رو میان آن گروه و حکومت افغانستان خوش بینی را زیاد میکند، در مجلس دیده شد. از گذشته ها شنیده بودیم که در نشست های غیر رسانه یی مشکلات و چالشها بیشتر میبوده است. اما، برایم فضای مجلس اینبار که خودم تجربه کردم، متفاوت تر از آن شنیده ها بود؛ بعد از طالبان کشورهای اشتراک کننده بیانیه ایراد کردند و در آن از طالبان خواستند تا با حکومت افغانستان مذاکرات مستقیم را آغاز نمایند و هم از همه کشورهای حامی پروسه صلح خواسته شد که روند صلح افغانستان را با حاکمیت، رهبری و مالکیت افغانستان همکاری و حمایت نمایند.

به متن بیانیه های که ایراد شد نمیروم اما، همین قدر کافی است که بگویم پاکستان یکبار دیگر تعهداتش که هیچ گاهی گام عملی برای اجرایی کردن آنها برنداشته را تکرار کرد. ازبکستان خیلی با هوشیاری بیانیه داد و گفت که بر خلاف همه کشورهای منطقه و جهان که افغانستان را یک تهدید جدی در برابر خود و منطقه میدانند، افغانستان را یک فرصت مثبت و یک کشور همکار برای خود و منطقه دانست و تاکید بر گسترش روابط خود در تمامی عرصه ها با افغانستان بدون اینکه تهدیدات را جدی بگیرد، کرد. چین خیلی کوتاه صحبت کرد و از موقف روسیه اما، محتاطانه حمایت کرد. هیئت هندوستان چون غیر رسمی بود و نماینده سفارت ایالات متحده آمریکا در مسکو برای یادداشت کردن آمده بود، بیانیه ندادند.

ساعت 12:30 ظهر نشست تمام شد. در جمع بندی که توسط معین وزارت خارجه جمهوری فدراتیف روسیه صورت گرفت در آن از طالبان خواسته شد که به مذاکرات مستقیم و زودهنگام با حکومت افغانستان آماده شوند؛ چون قرار بود که این نشست در چوکات فارمت مسکو تدویر گردد و تدویر نشد، اعلان تاریخ بعدی مجلس را به آینده ماکول نمودند. معین وزارت خارجه روسیه گفت پس از هماهنگی با کشورها، تاریخ بعدی نشست مسکو ابلاغ میگردد.

شورای عالی صلح افغانستان صدای ملت بزرگ کشور را خیلی با جرات به مجلس رسانید. بدون شک، نتیجه این نشست و نشستهای گذشته و آینده که ممد یکدیگر اند، تاثیری برای تسریع بخشیدن پروسه صلح به مالکیت و حاکمیت افغانستان دارد و قسمیکه گفتم، شورای عالی صلح از هر فرصت که خیر افغانستان در آن نهفته باشد، استفاده ی اعظمی میکند. یک موضوع خیلی مهم دیگر که باید یاد شود این بود، ما گفتیم که هر اقدام و حرکتی که توسط هر کشوری در حمایت از پروسه صلح افغانستان انجام میگردد باید با دولت و پروسه صلح افغانستان هماهنگ و منسجم باشد و جریان کار آن نیز شفافیت داشته باشد که مورد حمایت همه هیات ها قرار گرفت.

مسکو، 11 نوامبر 2018
سید احسان طاهری سخنگوی شورای صلح


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
احسان طاهری
شورای صلح
نظرات بینندگان:

>>>   هیات امارت طالبان به رهبری شیر خلقی به مزار ولادیمیر ایلچ لینین کبیر اکلیل گل گذاشتند و با نعره های تکبیر و الله اکبر به روان پاک او دعا کردند.

>>>   قلمزنان روشنفکر که عصبیت قومی از سر و روی تان می بارد !
- آیا از خود پرسیده اید که طالب و طالبانیزم چیست ؟
- آیا باور دارید که آقای ستانکزی نماینده و سفیر طالبان در دوحه « قطر » از زیر ریش امریکایی ها بلند شده ، می رود روسیه و در آنجا بر علیه منافع امریکا با روس ها همسو می شود ؟
- آیا از خود پرسیده اید که هیآت طالبان با چه شناسنامه ی داخل خاک روسیه شدند ؟
- آیا به نگر تان پاکستان ی که شریان اصلی مالی و ذهنی طالبان را در اختیار خود دارد ، بی تفاوت می ماند که چهار تا بی سر و بی پا به جای پاکستان تصمیم بگیرد ؟
آیا از خود پرسیده اید که چه تفاوتی بین باور های طالبانی و هیآت مذاکره کننده از جانب دولت به خصوص آقای کوچی سفیر افغانستان در مسکو و کاکای رئیس جمهور وجود دارد ؟
- چرا مطمین استید که دیگران کاه و جَو خورده اند و تنها شما عالی جنابان شیر آدم نوش جان کرده اید ؟
و ده ها آیا و چرا های دیگر !
چرا به چشم خود و چند تا از دنیا بی خبر ، خاک می زنید ؟

>>>   هيچ كسي از كشته شدن صدها انسان بي گناه اين سر زمين خم به ابرو نمي آورد،
صداي كودكان و بيوه زنان را كسي نه ميگفت و نه ميشنيد،
گرسنگي، بيكاري، بيچارگي ، اختناق، بربادي و ..... زبان نداشتند....
مردم نان مي خوردند و خوب مي دانند كه مصارف هر دو جناح توسط كدام كشور و كشور ها تامين مي گردد.
ديگر وقت آن رسيده است كه افراد آگاه و خصوصا جوانان كه اصل قرباني اين اوقات تلخ هستند، متحد شوند و يك ظرفيت جديد را جهت نجات كشور به ميان آرند.
ديگر معلوم است كه نه طالبان فروخته شده ،بر مردم رحم مي كنند و نه دولت پوشالي كه از چهره هاي بسيار زشت و احزاب متروك و فرتوت با أهداف تداوم اقتدار نامشروع ،بميان آمده است.
ديگر همه بايد بخوبي بدانيم كه تقوي سياستمداران بيچاره ما خيلي پايينتر و سست تر از تقوي گربه ها مي باشد.

>>>   د اسلم سلیم
هیچ کشوری برای ما صلح و دموکراسی ، عدالت اجتماعی ، رفاه ، توسعه اقتصادی اجتماعی نمی آورد ، نه امریکایی ها نه روسها نه شرقی ها و نه غربی ها.
صلح ، دموکراسی وعدالت اجتماعی ، رفاه و توسعه اقتصادی و اجتماعی به گدایی از دیگران و بیگانه ها تامین نخواهد شد، هرقدر گداتر شویم همانقدر زنجیر های وابستگی وذلت ، دست و پاهای مانرا محکمتر می بندد.
هیچ وطن فروشی برای این کشور و آمدن صلح ،دموکراسی وتامین عدالت اجتماعی و رفاه ، توسعه اقتصادی و اجتماعی کار نخواهد کرد.
ملیت ها واقوام این کشور باید اول باهم پیمان صلح ببندند باهم عهد کنند که یکدیگر را تالان نمی کنند و نمی کشند و صادقانه و درکنار هم برای رفع این همه مشکلات کار می کنند.

>>>   خداكند صلح واقعي شود. ولي ميدانيم كه اين كلش دغل بازي هاي سر انتخابات است.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است