در مصاحبه‌ی آقای حکمتیار پنج نکته ی مهم بصورت برجسته مطرح شد،که در مجموع اضلاع سیاست و استراتژی او را بیان می کند و لازم است خارج از حب و بغض و احساس و عواطف ظاهری ارزیابی گردد.

یک:
حکمتیار؛ با زیر پا گذاشتن اخلاق انسانی و ایمان اسلامی تلویحاً سپهسالار جهاد و زعیم مقاومت ملی( آمر صاحب مسعود ) را در همکاری با اتحاد جماهیر شوروی و نبرد مشترک با حکمتیار متهم نمود و با تحریف تاریخ در کمال بی شرمی دروغ گفت.
حکمتیار هنوز شکست ننگین بعد از توطیه و فاجعه تخار و شهادت فرزندان رشید و مجاهد جمعیت را فراموش نکرده است و با بغض و تعصب مفرط همچنان در فضای ذهنی خود اسیر جهل مضاعف است.
این اتهام سنگین حکمتیار به ارکان جمعیت؛ سیلی یی محکمی است به روی برخی از مرثیه خوانان بی شرم که هنوز دور و بر حکمتیار پرسه می زنند و در رویا های کاذب شعار های خیالی عصر پیشاور شناورند.

دو:
حکمتیار با قاطعیت از مأموریت زلمی خلیل زاد دفاع نموده و از آزادی ملا غنی برادر و سایر فرماندهان تروریست طالبان دفاع نمود،او آقای زلمی خلیل زاد را دارای ظرفیت بالقوه در مذاکره با طالبان دانست.
حکمتیار در این مصاحبه سعی نمود که مخالفت ها با مأموریت زلمی خلیل زاد را تلویحاً متوجه جغرافیای مقاومت و جمعیت معرفی نماید.

سه:
حکمتیار در پاسخ خبرنگار که به تکرار و تأکید و اصرار خواست نظر حکمتیار را در باره تهدید آقای نور استاندار اسبق بلخ ( در اینکه اگر نیروهای خارجی نباشند در سه روز ارگ ریاست جمهموری را فتح می کند)،با تمسخر و طعنه جواب داد که اگر ایشان قدرتی دارند در سه روز چمتال و دو شهرستان دیگر استان بلخ را که در تسلط نسبی طالبان قرار دارد،آزاد بسازد.
در این مورد به نظر می رسد حکمتیار از وضعیت بالقوه و بالفعل استان بلخ و شمال کشور تا حدودی مطلع است.

چهار:
اما شاه بیت اصلی مصاحبه حکمتیار؛ افشاء طرح سپاه پاسداران در انتقال میلیشیای فاطمیون از سوریه به افغانستان بود،که متأسفانه رسانه ها و مطبوعات شاید عمداً به این نکته ای مهم توجه نکردند.
این برای نخستین بار است که درخواست رسمی ایران در انتقال این میلیشیا از حکومت افغانستان به صورت رسمی توسط حکمتیار مطرح می شود و جا دارد که حاکمان کابل پاسخ درست و شفاف به مردم بدهند .
البته قبل از حکمتیار عناصر شناخته شده ای جریان های ملی ایران در خارج این برنامهٔ نظام مطلقه ولایت فقیه را افشا نموده بودند.

سخن آخر
حکمتیار در مجموع به نظر می رسد هنوز دشمن بالفعل و بالقوه خود جغرافیای مقاومت و بخصوص شورای نظار جمعیت اسلامی افغانستان را می داند و کینه ها و خصومت های دوران پیشاور را از باد نبرده است.
آنچه که باید آقای حکمتیار بداند این نکته است که شورای نظار منحل نشد تا به تاریخ بپیوندد،بلکه منحل شد تا به وسعت کل جغرافیای پهناور خراسان دوباره ظهور نماید.
امروز محور های ؛ هویت خواهی،احیاء تمدن خراسان،حراست از کیان کشور،مبارزه با جهل و جعل و نبرد با تحریف تاریخ، برآمده از متن تفکر سیاسی شورای نظاراست.
اگر آقای حکمتیار خواهان نقش موثر در کشور است نیازمند تجدید نظر در ابعاد کل جهان بینی خود می باشد.
نظرات حکمتیار در باره انتخابات و شأن حکومت وحدت ملی بی نیاز از تبصره است.

عبدالحی خراسانی

>>>   حكمتيار پشتون است شير است ولي شير نجس شده كه در كناراب افتاده و بوي ميدهد به همين خاطر نه پشتون با او است و نه ديگران. ما پشتون ها شير چتل را خوش نداريم.
انور خان

>>>   استاد سخن (فردوسی)فرمود:
به ناپاک زاده مــــــداریدامیــد
که زنگی به شستن نگردد سپـــــید.

>>>   حکمتیار با حکمت خود در گـــذشته سفر میکند هنوز او فکر میکند سال های دهه هفتاد است وخاشقچی درکنارش نشسته واو با مخابره همراه مسعود صحبت میکند ، مسعود تقلی دارد که نباید جنگ دربگیرد اما گلو اسرار دارد که اهداف مشخص شده از مسعود اصرار واز گلو انکار ، وخاشقچی متحیر ازین اسرار!
هنوز گلبدین فکر میکند کوه زنبورک است لُنگ هارا اجیر ساخته ودر پاتک کوه زنبورک نشانده تا تیمور شاهی مندوی فروشگاه ده افغانان رابنام ریاست امنیت توسط راکت هدف قرار میدهند ، وازانطرف می بیند که کاماز هاولاری ها پ،ر از راکت همین لحظه از پاکستان رسیده اند
سفر به گذشته ویا سفر به اینده را هرکس نمیتواند جز افرادی با اسیتعداد خاص ،

>>>   حکمتیار توسط زلمی خلیل زاد که وی هم امدجنت امریکا است بو جو د ا

>>>   حكمتيار را ازار ندهيد بيچاره پير شده اعصاب را از دست داده . شب ها مليونها انسان كشته شده از دستش در خوابش مياييد و هركدام برايش ميگوييد قاتل قاتل قاتل ! صداي راكت هايش بالاي مردم بي گناه در كابوس بدي قرارش ميدهد. از طرف ديگر در فكر اين است كه مبادا اخرتش هم از دستش رفته باشد. با اين همه درد و رنج شما هم ايلايش نميدهيد.
اجمل

>>>   آقای عبدالحی
من هم تاجک هستم و از شمال کشور لیکن افغانم و به افغان بودنم افتخار میکنم
متآسفانه امروز بقایای حزب ستم ملی که راه گم کرده اند بنام خراسان و خراسانی فقط و فقط توطه میکنند و به نحوی از انحا مجاهدین واقعی و اصیل را هدف قرار میدهند
این که شما یکی را سپهر سالار قلم داد مینماید و دیگری را استاندار ، زعم خود تان است
امروز مردم بادرک و واقعیت هایی را که در طول سالهای متمادی دیده اند میدانند که کی کی ها و کدام باند های منفور وطن را به روس ها فروختند و همچنان به امریکا ۴۸ کشور
طیب پیروز

>>>   از گلبدین توقع تغییر مثبت نکنید! روزی برای احیای قدرت خودش گوساله پرست هم خواهد شد. طوری معلوم میشود که هوای جگرن صاحب عبداللطیف خان نجرابی (مشهور به سرخه) و یا هم حضرت صوفی صاحب کرنکار به سرش زده است. یاد آقای پروانی (ناقل پروانی ساکن در بغلان) رئیس جنگلات بغلان به خیر!! ای کاش او زنده می بود و اخباری را که تقریباً سی سال پیش در باره گلبدین گفته بود حالا در رادیوها فریاد میگرد تا نسل جوان گلبدین شیاد را بیشتر می شناختند.
"چو گلبدین بی ناموس و بد کردار پیدا شود"

>>>   این به همه معلوم است‌ که مسعود اجنت کی جی بی بود و‌بهد از اسارت اش توسط روس‌ها‌ و‌بردن او به مسکو و بعد رها کردن او در دشت لیلی مزار که بعد خودش. تبلیغات نمود که از نزد روس‌ها فرار نمود که هیچ امکان نداشت
دوم نه حکمتیار بلکه هر فرد افغانستان از گفتگویی صلح در باره افغانستان بشبانی کرد و دشمنان صلح و ملت افغانستان را نابود ساخت
سوم این یک حقیقت است که عطاچور سخنان سفله امیز میزند وقتیکه عطا چور از یک صرف شهر مزار به طرف دیگر اش رفته نمیتواند چطور خواهد شد که ارگ را تصرف نماید و این هویدا است اگر نیروی خارجی نمیبود عطا این سخنان را گفته نمیتوانست و خدا داند که در کدام کشور پا به گریز می‌شد و همین نیروی خارجی است که عطا چور چنین سخنان بیهوده میزند عطا اولتر باید سواد خود را تکمیل نماید و خود را باسواد سازد بس جای افتخار است

>>>   چرا حکمتیار در مقابل جنایات سکوت می کند؟
شاید نزد شما هم این سوال مطرح باشد که چرا گلبدین حکمتیار در برابر جنایات هراس افگنان سکوت اختیار نموده و قتل و کشتار ظالمانه ملت ماتم دار افغانستان را محکوم نمی کند؟ نزدیک به دو سال میشود که حکمتیار به حکومت وحدت ملی تسلیم شد. بعد از تسلیم شدن موصوف، برداشت ها بر این بود که قتل و کشتار مردم بی گناه کاهش خواهد یافت و صلح و امنیت نیز تأمین خواهد شد. اما، تسلیم شدن حکمتیار نه تنها که هیچ تأثیری بالای اوضاع کشور نگذاشت بلکه جنگ و جنایت افزایش یافت، حملات انتحاری و تهاجمی در مساجد، آموزشگاها و نهادهای ملکی و نظامی در ولایات کابل، ننگرهار، غزنی، قندوز، فراه، پکتیا و سایر مناطق کشور صورت گرفت و هزارها تن از هموطنان و بهترین نظامیان کشور شهید شدند، اما جناب حکمتیار جز تفسیر واژه ها و زنده ساختن عقده ها، نه تنها که کوچکترین اعتنای بالای خون هموطنان اش نکرد بلکه هیچ یک از حملات وحشیانه و هراس افگنانه پاکستان و مزدوران آنها در خاک افغانستان را تقبیح و محکوم نکرد.

شاید ملت افغانستان نزد حکمتیار صاحب در جمع یهود و نصاری حساب میشود و جنگ در برابر ملت و دولت افغانستان را جهاد در راه خدا می داند و یا بیش‌تر به پاکستان وابسته و دل بسته است که خلاف منافع آنها حرکت نمی تواند؟

محمدجواد رحیمی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است