ما یک حکومت مرکزی داریم و یک اردوی ملی. هیچ مقدار از «حاکمیت» محلی که ادامه‌ی حکومت مرکزی نباشد قابل قبول نیست. هیچ نیروی مسلحی که ادامه‌ی اردوی ملی نباشد قابل قبول نیست. صحیح؟ بسیار خوب.

در مجلسی دوستانه نشسته‌ اید. کسی می‌گوید: «در مسیر کابل-بامیان شش مسافر را با خود برده‌اند دو نفرشان زن هستند یکی کودک و سه مرد جوان. همه بامیانی هستند».
گفته می‌شود گروه طالبان این کار را کرده‌ اند. عصبانی می‌شوید می‌گویید دولت باید کاری بکند. چند روز بعد خبر می‌رسد که کوچی‌ها بر مردم بهسود حمله کرده‌ اند و خانه‌ها و مزارع مردم را آتش زده‌اند. ناراحت می‌شوید و می‌گویید حکومت باید چاره‌ای بسنجد و جلوی این حمله‌ها را بگیرد.

بعد شمار این خبرها بیشتر و بیشتر می‌شود. ده نفر هزاره در این راه و پنج نفر هزاره در آن راه و بیست نفر هزاره در فلان مسیر گروگان و اسیر و کشته شدند هر روز، هر هفته، هر ماه و هر سال عصبانی می‌شوید و می‌گویید حکومت دیگر باید واقعا دخالت کند و نگذارد مردم اینقدر ستم بکشند و قربانی جفا و جنایت شوند. بعد، بعد از سال‌ها متوجه می‌شوید که عصبانیت، امیدواری، اندوه و شکایت راه به جایی نمی‌برد. می‌فهمید که حکومت مرکزی نه فقط درد و داغ شما را درک نمی‌کند که حتی در برابر آن بی‌اعتنا است که بدتر حتی همدست آنانی است که شما را رنج می‌دهند. آن وقت تفنگ برمی‌دارید و از حق حیات و حق آرامش و حق مالکیت و حق زندگی باعزت خود دفاع می‌کنید.

حال همان حکومتی که سال‌ها خاموش نشسته بود و درد و داغ شما را تماشا می‌کرد می‌آید و به شما هشدار می‌دهد که گروه‌های مسلح خودسر را تحمل نخواهد کرد. بر خانه و سرزمینتان تجاوز می‌کند و اسمش را تطبیق قانون می‌گذارد. همان حکومتی که بر جنایات طالبان چشم می‌پوشد و حتی همدست جنایات آنان است سخن از برچیدن گروه‌های مسلح غیرمسوول می‌گوید. نیست که طالبان گروه مسلح مسوولی است!

فرمانده علیپور اگر خوب است و اگر بد برخاسته از متن بی‌عدالتی و ظلم حکومت اشرف غنی است. وقتی غنی با وحشی‌ترین گروه تروریستی جهان یعنی طالبان مدارا و همراهی می‌کند و در برابر علیپور رگ گردنش متورم می‌شود مردم حق دارند از این همه خباثت و پلیدی خشمگین شوند.

مردم باید در برابر این حکومت ظالم و تبعیضگر و قبیله‌پرست و تروریست‌پرور اعتراض کنند. اشرف غنی باید به مردمی که کارد از استخوانشان هم گذشته گوش بدهد.

سخیداد هاتف

>>>   مردم هزاره دراین زمان به چند عبدالخالق هزاره نیاز دارد تاشر فاشیزم را ازسرمردم افغانستان کم کند
بااحترام

>>>   غنی ، سرور دانش ، خلیلی و محقیق باید غم مردم بامیان و غور را بخورد شاهراه رفت و آمد مردم این دو ولایت به دست طالبان است هر مسافر که طالبان بخواهد از مسیر راه می رباید این مسافر بیچاره نه به غنی وابسته است و نه به این سه شخص که ایشان را تکد داران مردم هزاره میدانند. پس مسولیت اساسی غنی است که امنیت شاهراه را تامین و شرایط رفت و آمد مردم عادی را مساعد سازد نه به بهانه های مصنوعی مردم بی دفاع را به قتل برساند. عمل علیپور چاره اساسی نیست اما صرفاٌ درماندگی است که در مقابل عمل طالبان عمل بالمثل انجام می دهد و آن هم گناه است ممکن مسافر که به جرم طالبان بازداشت میشود مسافر و رهگذر بی گناه باشد. اما ریشه اساسی این بد بختی و نا روایی هاباز هم در زیر پای حکومت ناتوان ، فاسد و متعصب غنی است که افغانستان را طی چهار سال و چند ماه به هر نوع آتش و از جمله آتش نفرت و تخاصم قومی می سوزاند.

>>>   غنی بیچاره دو گوش دارد ک یک متوجه امریکایی ها وگوش دوم ان متوجه انگلیسهاست.برای شنیدن حرف مردم گوش سوم کار است که ندارد.
عاقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است