چرا برای " غنی جهانسوز" سوختن غزنی در آتش و وحشت فرزندان طالبی او ارزش یک "آیسکریم" را هم ندارد؟

غزنی زیبا و مظلوم یکی از گهواره های تمدنی خراسان بزرگ برای چندمین روز است که در آتش جهالت در پیش چشمان جهانیان می سوزد. غزنی برای نخستین بار بدست سلطان علاوالدین معروف به جهانسوز سوخت و اینک بدست فرزندان وحشی "غنی جهانسوز" در سده بیست و یکم می سوزد.

غزنی مظلوم روی تصادفی نمی سوزد "غنی جهانسوز" و فرزندان وحشی طالبی او نسبت به غزنی عقده حقارت تاریخی دارند آنها نه در بستر کدام تمدن زاده شده اند و نه میراثدار کدام تمدن بشری اند و نه هم نقشی در آفرینش کدام تمدن و فرهنگ والا دارند. برای آنها جهالت، توحش و ویرانگری نمادی از افتخارات "افغانیت" به حساب می آید در وجدان آنان انسانیت، اسلامیت و وطن دوستی مرده است برای آنها سوختن غزنی به اندازه یک آیسکریم هم ارزش ندارد.

غزنی مظلوم در ماتمت شریکیم!
تو مثل مجسمه های بامیان به خاکستر بدست وحشیان قرن تبدیل شدی از دست ما به غیر از دعا برای نجاتت و نکوهش دشمنانت چیزی بیشتر ساخته نیست. سردمداران کاخ سفید که سرزمینت را در اشغال خود دارند سوختن تمدن تو را با جام ویسکی تماشا می کنند و کوچکترین تلاشی برای نجات تو و فرزندان مظلوم تو نمی کنند.

هارون امیرزاده

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است