بعد از آنکه آمریکا در هماهنگی با کشورهای انگلیس و فرانسه حملات هوایی را علیه سوریه انجام داد مسکو خواهان نشست فوق العاده شورای امنیت سازمان ملل متحد شد.

خواست مسکو این بود تا شورای امنیت با تصویب یک قطعنامه حملات آمریکا و متحدین آن بالای خاک سوریه را نقض منشور سازمان ملل و خلاف قانون بین المللی اعلان کند اما برای تصویب این قطعنامه تنها کشورهای روسیه، چین و بولیوی رای تایید دادند درحالیکه هشت کشور رای مخالف و چهار کشور دیگر رای ممتنع دادند آمریکا تنها به ناکامی این قطعنامه بسنده نکرد بلکه تحریم های بیشتر را بالای روسیه وضع خواهد کرد.

ماده 51 منشور سازمان ملل متحد حمله بالای کشورهای دیگر را در دو حالت جواز داده است: اول در برابر تجاوز کشور متجاوز و برای دفاع مشروع و دوم در صورت موجودیت مجوز شورای امنیت سازمان ملل اما حمله آمریکا و متحدین آن بالای سوریه هیچگونه مطابقت با ماده 51 منشور سازمان ملل متحد نداشت چون هیچگونه تهدید جدی متوجه آمریکا و حامیان آن نبود و نه هم امکان تجاوز بالای آنها وجود داشت در عین حال برای انجام این حمله مجوز شورای امنیت سازمان ملل نیز وجود نداشت.

متقابلا آمریکا و کشورهای انگلیس و فرانسه برای قانونی بودن حملات ایشان بالای سوریه دو دلیل واضح دارند: اول اینکه شورای امنیت سازمان ملل هیچگاه قادر به حل موضوع نبود چون روسیه و چین همواره از حق ویتو کار گرفته اند دلیل دوم آنها این است که دولت سوریه قطعنامه شماره 2118 سال 2013 را صریحا نقض کرده است.

مطابق این قطعنامه رژیم اسد ضمن محرومیت از استفاده سلاح شیمیایی مکلف به تخریب ذخیره گاه های آن نیز بود اما نه تنها که ذخیره گاه های تسلیحات شیمیایی تخریب نشد بلکه رژیم اسد چندین بار آن را مورد استفاده نیز قرار داد.

صرف نظر از بحث حقوقی این موضوع آنچه که قابل درک است تشدید اختلافات میان دو رقیب یعنی کشورهای آمریکا و روسیه است. حمله بالای سوریه عمق مخالفت ها و عقده جویی ها میان این دو حریف سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشته و بدون شک که این دو کشور برای تضعیف و شکست همدیگر از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نخواهند کرد.

نظر به اینکه افغانستان از لحاظ جغرافیایی در محاصره روسیه و از لحاظ اداری در محاصره آمریکا قرار دارد اقدامات تلافی جویانه و افزایش رویارویی آنها در افغانستان نیز بعید نخواهد بود.

محمدجواد رحیمی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است