هر روزی که می گذرد روشن می شود که گلبدین طبق یک پروژه و سناریوی از قبل طراحی شده وارد کابل شده است.

او گام به گام از طرح هایش پرده برمی دارد و تازه ترین طرحی که در واقع اساسی ترین طرح او به شمار می رود واگذاری مناطقی گسترده برای طالبان زیرنام مناطق امن می باشد. گلبدین قبل از اعلام این طرح سفری به ترکیه و عربستان داشت و این سفر را طوری مدیریت کردند که گویا گلبدین هیچ دستاوردی در این سفر خویش نداشته است درحالیکه مذاکرات پشت پرده و بسیار جدی با مقامات عربستان سعودی در مورد اوضاع افغانستان و چشم انداز آینده داشت در این راستا سفر حنیف اتمر به عربستان را هم باید جدی گرفت.

در کنفرانس دوم کابل اشرف غنی برای طالبان امتیازات بی حد و حصری را پیشنهاد نمود از هر زوایه ای که به آن بنگیریم رسمیت دهی نیرومندی طالبان و تثبیت جایگاه سیاسی آنها در بازی قدرت افغانستان بود. گلبدین در همان بحبوحه و بار دیگر با جزییات بیشتر خواستار سپردن مناطقی در افغانستان برای طالبان گردید و این راهم مخفی نکرد که رییس جمهور با طرح های وی موافق است و روی واگذاری مناطق امن هنوز بحث جریان دارد.

او گفت که من طرح خود را هم به مقامات سلطنتی عربستان سعودی سپرده ام و هم روی میز کاخ سفید آمریکا قرار دادم. باور دارم که بزودی گلبدین نام این به اصطلاح مناطق امن را نیز رسانه ای می سازد. به این نکته توجه نماییم که همین اکنون بخش هایی از جنوب و شرق افغانستان عملا دادوستدشان به کلدار پاکستانی صورت می گیرد و می دانیم که دوران پول همچون جریان خون در متن مناسبات اجتماعی عمل می کند و در این مناطق خون پاکستانی در رگ های معاملات اقتصادی این جوامع جاری است.

گلبدین این را می داند و تشویشی از این مناطق ندارد چون کماکان در این مناطق دست پاکستان دراز است. شمال افغانستان به دلیل همان عمق استراتژی و تجارت گسترده با آسیای میانه و جنوب غرب افغانستان هم به دلیل هم مرز بودن با پاکستان بعنوان منافع حیاتی و هم به دلیل هم مرزبودن با ایران برای نیازهای پیشگیرانه ای شبیخون ها بر آخوندهای شیعی، برای پاکستان و هم برای گلبدین و قبیله سالاران چون ارگی های افراطی، یون ها، طاقت ها، همدردها و دیگران از اهمیت ویژه برخوردار است.

امروز لطیف پدرام در سخنرانی اش در پارلمان اظهار کرد که "اگر طرح حکمتیار در چهار چوب جمهوری فدرال باشد ما می پذیریم در غیر آن اگر هدف تجزیه و یا دادن مناطق خودمختار به طالبان باشد در مقابل آن می ایستیم".

من نمیدانم که پدرام چگونه به این نتیجه رسیده است که گلبدین این طرحش در یک نظام فدرالی قابل جمع است درحالیکه گلبدین در آغازین روزهای حضورش در لغمان و ننگرهار و بعد هم در کابل مگر نگفت که من طرفدار یک نظام متمرکز قوی هستم حتی به عبدالله و غنی توصیه کرد که قدرت را باید یک نفر در دست داشته باشد -که هدفش غنی بود- و از دویی قدرت منصرف شوید چون این دوگانگی اقتدار مرکزی دولت را ضعیف و بگونه ای اختیارات را به جزیره های قدرت تکثیر می کند.

او در چندین سخنرانی خود جزیره های قدرت را تقبیح کرد همین سخنان وی کاملا این انتباه را داد که نه تنها نظام فدرالی را بر نمی تابد بلکه آن را تجزیه افغانستان می داند. گلبدین حاضر است که از طرح خودمبتنی بر کانفدریشن افغانستان و پاکستان دفاع کند اما هرگز تن به یک جمهوری فدرال در افغانستان نمی دهد این را باید بدانیم که گلبدین نقط ی حرکت به سمت یک نظام متمرکز قوم محور را از همین سپردن مناطق امن به طالبان آغاز کرده است چون پاکستان با حضور اقوام دیگر و مشارکت شان در قدرت سیاسی افغانستان نه به عمق استراتژیک می رسد و نه هم دولت دلخواه و فرمانبردارخود را مانند امارت طالبان می داشته باشد.

بنابراین به وسیله گلبدین طرحی را به میان کشیده است تا یک نظام تمرکزگرای سرکوبگر را در شمال و غرب افغانستان بگستراند. در صورت پیاده شدن این طرح با این گستردگی سرانجام دولت هم در اختیار طالبان قرار می گیرد. از دید من اصلا از این طرح گلبدین حتی بوی نظام فدرالی نمی آید چون در نظام فدرال همه تبارها، هویت های مستقل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، نظامی و فرهنگی خود را دارند گلبدین حتی همین وضعیت فعلی افغانستان را که بشدت جوامع محروم روزتاروز به حاشیه رانده می شوند قبول ندارد چه رسد به ایالت های فدرال که هر کدام جایگاه ملی و تاریخی خود را در جمهوری فدرال با توسعه اقتصادی و فرهنگی تثبیت می کند.

طرح گلبدین بسیار زیرکانه و ماهرانه ریخته شده است تا بیرونی ها را نیز به دلیل بن بست جدی که در کشور وجود دارد قانع بسازد. با رفع این موانع و حمایت بین المللی ما در یک گردونه دشوار سیاسی - نظامی قرارخواهیم گرفت. پیشنهاد امتیازات اشرف غنی به طالبان، تایید آمریکایی ها و اروپایی ها، سفر گلبدین و اتمر به عربستان سعودی، رفت و برگشت نمایندگان دولت های افغانستان و پاکستان را باید روح این طرح گلبدین دانست و منتظر ماند تا گلبدین مناطق امن را نام ببرد که به طالبان واگذار گردد.

در این گیرودار سیاسی نباید حمایت نظامی و لوژستیکی بعضی کشورها را از طالبان فراموش نماییم که بازی را بیش از حد پیچیده ساخته است و تنها کسانی که در این بازی سود فراوان می برند طالبان است چون تمام قدرت های خرد و بزرگی که دستی در این آتش دارند تلاش می کنند که با دادن امتیازات فراوان به طالبان آنها را به سمت استراتژی خود بکشانند.

علی تقوایی

>>>   براي حكومت فدرالي بايد ٥٠٠٠ سال ديگر انگشت شماري كنيد
صدراعظم صاحب

>>>   اصلا گلبیدین سال ها قبل گفته: هرزمانی صاحب قدرت شود تحت نام کنفدراسیون افغانستان رابا پاکستان ضمیمه میکند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است