به همان میزانی که اهداف آمریکا و ناتو درحوزه افغانستان حیاتی و گسترده است به همان اندازه نقش غنی و عبدالله به عنوان کارگزاران شعبه برون مرزی وزارت خارجه آمریکا محدود، موقتی و هرلحظه قابل معامله و حذف و طرد است. عقل و منظره ی دید آمریکا با کوته نگری مامورین محلی شان غنی و عبدالله قابل مقایسه نیست. آمریکا پوره مطلع است که بلخ درجنگ احتمالی تنها نبود و به اضافه نفوذ عملیاتی حاضر و آماده روسیه و ایران، حوزه جنوب غرب شامل هرات، قندهار، حوزه مشرقی، بسترگاه بزرگ «شمالی» و هشتاد درصد اردو و نیروی پلیس به عنوان بخشی از «مقاومت» در برابر محفل ارگ تفنگ در دست منتظر شروع کارزار بودند.

آمریکایی ها با باخت دو سره مواجه اند و تمامی متحدین «خط اول» به شمول طالب و «مجاهدین» را فی نفسه از دست داده اند. تکیه آنها صرفا بر سفربری هوایی نیروهای ته مانده از جنگ سوریه در برخی نقاط افغانستان است که آن مناطق نیز درشعاع آتش قرار دارد اما این حادثه برای جنبش مقاومت (افغانستان شمول) بلخ یک دستاورد تاریخی بود که افتخار آن اول تر از همه به نام سرقافله عدالت استاد عطا محمد نور ثبت تاریخ مقاومت ملی و سیاسی می شود. ما اکنون تنها با «پایان تاریخ» گذشته گرایی سنتی روبرو نیستیم دوره معامله گری های شخصی از نوع مارشال فهیم، قانونی، عبدالله و دیگر زیرمجموعه های آنان نیز به سوی بستر فراموشی و زوال در حرکت است.

این آزمون اثبات کرد که هیچ مجری سفارشی قومی قادر نیست هموندی مردم ما را به نفع چند روزه کرسی نشینی خویش دستکاری کند. این مقاومت اثبات کرد که مردم دیگر حاضر نیستند طبق اصول «شاهی»، «خاندانی» و «قومی» برای کرسی نشینی چند فرد منزوی به روی همدیگر چنگ و دندان نشان دهند. جنبه دیگر تجربه مقاومت آن است که شکستاندن اراده مردم در توان هیچ قدرتی نیست این به نوبه خود یک آزمونی به درد بخور به اقشار محافظه کار «گذشته گرا» است که دماغ شان هنوز از مواد و مصالح حکمرانی سنتی غیرقابل متنازع تصفیه نشده و نیاموخته اند که با شگردها و تحکم هایی که مانع پیشرفت و همزیستی سراسری در افغانستان می شود خداحافظی کنند.

درهمین حال نیوریورک تایمز به حواله چندین مقام رسمی افغانستان گزارش کرد که عطا نور ماه گذشته با اریک پرنس تاجر جنگ و تهداب گذار کمپنی امنیتی خصوصی بلک واتر در شهر دبی ملاقات کرد. اریک پرنس اخیرا به دولت آمریکا خصوصی سازی جنگ افغانستان را مطرح کرده است. وی به مایک پنس، جیمزماتیس و خانواده ترامپ نزدیک است و طرح وی برای خصوصی سازی جنگ افغانستان فوق العاده خطرناک است. تردیدی نیست که ابتکار این دیدار اول تر از سوی منابع آمریکایی صورت گرفته بود تا به شکل دیگری حوزه شمال را به صحنه جنگ نیابتی مستقل و فارغ از اختیار کابل و بلخ مبدل کند.

هارون امیرزاده

>>>   امریکا از .............فیل شمال ترسید، متن خلیفه بسیار ....................بود دل آدم بحال این حیوانک میسوزد که چقدر ذلیل ، ناتوان است.

>>>   مجاهدین پنجشیر بعد از آمرصاحب
از بس که بی وفایی، پوگ گری، بی حرمتی، بی همتی، بی غیرتی و کروزین سواری را از سوی بزرگان خود تحمل کرده اند و خسته شده اند؛
پیشانی استاد عطا را با چشمان گریه آلود ماچ میکردند و خطاب به او میگفتند:
استاد، دم تقدیرت جانم، ما از ته دل تورا مسعود ثانی قبول داریم.
استاد، ما نوکر آدم مرد هستیم، دیگر با نامردان نیستیم و تحمل اینهمه نامرد را دیگر نداریم.
قادری..

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است