پذیرفتن شکست و اشتباه سیاسی، بخشی از اخلاق سیاسی است. من فکر می‌کنم شکست سیاسی را با متوسل شدن به زور و زر نمی‌ شود جبران کرد. اگر از حقیقت نگذریم ما در تمام سال‌ های گذشته بازی استراتژیک سیاسی نکرده‌ ایم. جرقه‌ هایی از احساسات بی‌ برنامه گاهی در میان ما روشن شده است اما زود خاموش شده است. این ضعف‌ ها و پراکندگی‌ ها کار را به‌ جایی کشانیده است که امروز در مقابل نظامی که خود آن را ساخته‌ ایم برنامه‌ ی ایستادگی داریم.

آنطرف حکمتیاری که بخاطر تخریب این نظام دیروز انتحاری می‌ فرستاد امروز در کنار اشرف‌ غنی احمدزی ایستاده است و از این محصول قربانی‌ های چنددهه مردم ما یعنی نظام سیاسی دفاع می‌ کند. تا زمانیکه روی به‌ وجود آمدن یک برنامه‌ ی مدون استراتژیک در داخل با خود به نتیجه نرسیم با دیگران مقابله‌ ی سیاسی کرده نمی‌ توانیم. تقابل با کسانیکه ده‌ سال آینده‌ ی شان را پیش بین هستند و مطابق آن ده‌ سال قبل برنامه‌ ریزی کرده‌اند با دست خالی از اندیشه، تعقل و مفکوره سیاسی به آن می‌ ماند که تیر به هوا پرتاب کنیم.

اگر از شعارهای میان‌ تهی و خوش‌ خیالی‌ های انقلابی بگذریم برنامه‌ های چندین سال قبل فاشیسم در حال تطبیق است و مقابله با این برنامه برنامه‌ ای می‌خواهد که تا هنوز در میان ما به‌ میان نیامده است. فضای سیاسی ساختار بسیار روشمند دارد وقتی در این بازی قاعده را رعایت نکردی به سادگی و مثل کودک فریب می‌ خوری. سیاستمدارهای بدون عقلانیت سیاسی ما در این صفحه‌ ی شطرنج "دوازده‌ بزک" می‌ زنند. من به تاکید می‌ گویم حمایت مردمی، نظامی، جغرافیایی و اقتصادی تا زمانیکه در یک فرمت سیاسی تنظیم نشود و مطابق برنامه از آن‌ استفاده نشود شکست سیاسی فرایندش است. ما شکست خورده‌ ایم و تا زمانیکه روی این شکست تعقل و بازبینی نکنیم هر کار دیگر تکرار مکررات اشتباهات سیاسی قبلی است‌.

نجیب بارور

>>>   تعدادي از نوشته هاي قانون دانان، آگاهان و فرهنگيان كشور زير نام «قانون اساسي افغانستان جعلي است» چاپ و انتشار يافت.
نبايد اجازه داد جعل كاران و كودتاچيان، هويت مانرا جعل نمايند.
به #جبهه_دفاع_از_هويت بپيونديد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است