از سال گذشته در جريان گفتگوی استاد عطا محمد نور با بی بی سی به ياد داستانی از داكتر عبدالله افتادم كه بعد از انتخابات رياست جمهوری اتفاق افتاده بود:

در جريان جنجال هاي انتخابات رياست جمهوری افغانستان يک گروه از سناتوران آمريكايی به كابل آمده بودند تا ميان دو تيم مخالف انتخاباتی پادرميانی كنند و ميان شان تفاهم به ميان آورند در راس آن گروه سناتوران برجسته ای چون جان مكين و گراهام حضور داشتند. سناتوران بعد از ديدارهای نوبتی و مكرر با داكتر عبدالله و داكتر اشرف غنی با برخی از اعضاي دو تيم انتخاباتی نيز ديدار كردند.

در حاشيه يكي از نشست ها يكي از اعضاي تيم داكتر عبدالله به هدف جلب توجه و حمايت از داكتر عبدالله خود را به سناتور مكين و گراهام می رساند و دلايل می آورد و اصرار می كند كه داكتر عبدالله پيروز و محق است و بايد شما از وي حمايت كنيد اما جان مكين با لحن جدي به عضو تيم داكتر عبدالله می گويد كه مستر؛ من تا اكنون يک حرف و موضع جدی از داكتر عبدالله نشنيدم و نديدم كه بيانگر گرفتن قدرت از سوی وی باشد. "او اصلا برای گرفتن قدرت مذاكره نمی كند!" برای گرفتن قدرت در نخست بايد شهامت و اراده گرفتن قدرت را داشت.

معنای سخن جان مكين نيز همين است. داكتر عبدالله شهامت و اراده گرفتن قدرت را نداشت به همين دليل در همه مذاكرات هميشه كسی كه عقب نشينی می كرد و می باخت داكتر عبدالله بود. جهان، نخست اراده و شهامت و توانمندي تزلزل ناپذير يک سياستمدار را برای تصاحب قدرت سياسی مي بيند و بدان باور پيدا می كند و بعدا به او اعتماد می كند. سياستمداری كه مواضع روشن و ثابت نداشته باشد، قاطعيت نداشته باشد. شهامت موفق شدن در او نباشد. اراده برای گرفتن قدرت و صلاحيت كشوری نداشته باشد، دنيا چی كه دستيار و ملازم اش نيز بالايش اعتماد نمی كند.

اما مردم ما چند بار اين كار را كردند. بالای كسي اعتماد كردند و براي كسی هزينه و خطر كردند كه لمحه ای از شهامت، اراده و قاطعيت تصاحب قدرت برخوردار نبود اين مردم در جهان نمونه و استثنا هستند. با وجود ناكارگی و خيانت و بزدلی سياستمدار شكست خورده بارها از وی حمايت می كنند و مورد اعتمادشان قرار می دهند اما پی هم و پيوسته تاوان اين اشتباه بزرگ را می پردازند و با يک فاصله نه چندان دور دوباره همان اشتباه را تكرار می كنند.

لطیف پدرام

>>>   Amirzada
از " جنبش اصلاحات و دموکراسی" حمایت باید کرد
توطئه سیاسی که ارگ کابل برای سقوط بلخ براه انداخت در نتیجه مقاومت والی بلخ و حمایت بی سابقه مردم از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب افغانستان تمام مسیر بازی را تغییر داده است. در نتیجه یک موج بزرگ مردمی " جنبش اصلاحات و دموکراسی" بر علیه دیکتاتوری و خود کامگی در کشور در محوریت بلخ شکل گرفته است که نیاز به حمایت و رهبری آگاهانه و رسالتمندانه گروه ها و شخصیت های مستقل سیاسی و جامعه مدنی کشور و هم چنان جامعه جهانی دارد.

>>>   تو گفتی
گفتنی ها را
و من
تایید میدارم
مگر این مردم خوش باور شهر و ده ام را
دل نازک تر از گل
و احساس لطیف تر از تو ای پدرام
نمیگذارد که از سلطان وجود خود
که عقل نازنین باشد
برند فرمان
فقط بعد شکست
با مشورت با عقل
سراغ مرهم زخم وجود خویش میگردند

>>>   AyarGroepsbeheerder
دیگر زمان بردگی و اسارت و جهل فرا رسیده و یک عده که هنوز در خواب قرون وسطایی به‌سر می‌ برند از خواب بیدار شوند در غیر آن بعید است که راه به‌ جایی ببرند این چند دهه جنگ و کشتار هر بدی که داشته اما یک خوبی بزرگی هم داشته که مردم را آگاه ساخته است و این آگاهی برای یک عده متحجر و فاشیست سخت مایه‌ ی نگرانی شده است اما چاره‌ ای نیست مردم این سرزمین مردم پنجاه سال، صد سال و دوصد سال پیش نیستند این انقلاب‌ ها و تحولات، مردم را سخت بیدار و هوشیار ساخته است و حالا چاره‌ ای نیست جز اینکه این بیداری و هوشیاری را بپذیریم و به آن احترام بگذاریم در غیر آن هرکسی بخواهد خلاف اراده‌ ی آگاهانه‌ ی مردم حرکت کند چیزی جز گرفتاری در دام ذلت نصیب اش نخواهد شد

>>>   Groepsbeheerder
چه كسى متعصب و فاشيست است ؟
ما كه از قانون و هويت و تمدن و اقتدار سخن مى كوبيم يا تو كه تمام تاريخ و تمدن و هويت را به يك تار عنكبوتى جعل، جهل و استبداد بسته اى ؟
من از تمام شهروندان پشتون ( افغان) كه اهل خرد و انديشه و انصاف هستند، سوال مى كنم ، كه من نوعى به عنوان ميراثدار تمدن ، فرهنگ و تاريخ خراسان در گجايى اين هويت و نماد هاى ملى افغانستان قرار دارم ؟
نماد هاى اقتدار و ملى يك كشور اين ها مى باشند.
نام كشور: افغانستان
١- سرود ملى : به زبان افغانى ( پشتو)
٢- واحد پول كشور: افغانى
٣- مليت : افغان / افغانى
٤- نشانهاى درجه اول : وزير محمد اكبر خان / وزير محمد ايوبخان / ملالى ، همه افغان
٥- اصطلاحات ادارى ( ملى) : افغانى ( پشتو)
٦- متن اعتماد نامه ها : به زبان افغانى
٧- تاريخ رسمى : مطابق روايت جعلى افغانى
٨- قانون نانوشته : رئيس جمهور بايد افغان باشد.
جوانان عزيز !
هيچ كدام از موارد بالا تابو نيست ، هيچكدام ساحه اى ممنوعه نيست ، با متانت ، مدارا و مبارزه مستمر همه اى اين نماد ها را بايد به چالش گرفت و مورد بحث قرار داد.
اما فعلاً شناسنامه ها در اولويت قرار دارد و زمان آزمون نمايندگان پارلمان فرارسيده است تا قانون را با دوثلث آراء برگرداند

>>>   داکتر عبداله نیت داشته که حکومت به یک پشتون که قدرت پشتونیزه کردن راداشته باشد سپرده شود چون خودش این قدرت را نداشت اما مثل یک روباه مکار ... هان را خوب فریب داد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است