به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، طی سال های گذشته اما کوتاه در برابر دهه هایی دوری روسیه از افغانستان، چرخش سیاسی به سوی تحولات کابل از جانب مسکو، سبب نگرانی های پاکستانی شد که با هدایت آمریکا هم مامن تروریستان است و هم خواهان امارت طالبان.

از سوی دیگر، اسلام آباد به عنوان استراتژیک ترین متحد امریکا در راستای اهداف کاخ سفید به تمویل و حفاظت از طالبان می پردازد تا جایی که هم بدل به قدرت ای در جنوب آسیا شده و هم زیر سایه ناامنی های افغانستان با استفاده از تروریسم به دنبال امتیازگیری از کشورهای منطقه ای و جهان می باشد.

اینکه جنرال اسد درانی، رییس سابق آی اس آی در گفتگو با یک رسانه روسی، طالبان را نه خطری برای روسیه بلکه دلیلِ بیرون راندن امریکا از منطقه عنوان می کند، سیاست خلاصه در تروریسم این کشور است.

دشمنی روسیه و امریکا بر هیچ کسی پوشید نیست اما دست و پازدن های اسلام آباد برای توجیه تداوم طالبان و بی خطر بودن این گروه برای از میان بردن امریکا از منطقه برای چیست در حالیکه افغانستان خود دارای یک حکومت است و از همه مهمتر اینکه، این کشور در حمایت همه جانبه واشنگتن توانسته بدل به قدرتی برای تمویل گروه های تروریستی شود.

پاکستان همیشه هراسان از نفود هند در منطقه با وجود نزدیکی دهلی نو و مسکو، هم خواهان حفظ طالبان از گزند کشورها می باشد و هم با سیاست یک بام و دو هوا از یک سو خزانه کمک های امریکا شده و از جانب دیگر، چشم به رقیب امریکا در منطقه دوخته است.

هرچند روسیه همواره تنها دلیل ارتباط با طالبان را خطر داعش در نزدیکی مرزهای خود عنوان می کند و در پی استفاده از طالب برای نابودی داعشی می باشد که از درون طالبان به وجود آمده است.

استفاده ابزاری از تروریستان برای نابودی دیگر گروه ها هیچ گاه کارساز نمی باشد اما زمانیکه این ابزار در خارج از خاک روسیه و برای کنترل نفود امریکا صورت گیرد، کمترین آسیب را به مسکو وارد می کند اما کدام کشور و کدام مردم قربانی می شوند؟

جنگ نیابتی، جنگ قدرت ها در افغانستان است که از دهه ها قبل آغاز و اکنون به اوج خود رسیده و در این میان نه تنها امریکا خواهان ترک کشور و از دست دادن پایگاه های نظامی نیست بلکه پاکستان خلاصه در تحقق رویای امارت افراط گرایان در افغانستان می شود، با یک لشکر کشورهای همچون روسیه، چین، ایران و هند که به دنبال منافع خود هستند.

زمانی آتش تروریسم در کشور و منطقه ای رو به خاموشی می رود که کشورهای دخیل در سیاست آنهم رای برای نابودی افراط گری باشند نه به مانند افغانستان که هر قدرتی ساز خود را از تروریسم کوک می کند.

اینکه پاکستان با دشمن خطاب کردن امریکا برای مسکو در پی تضمین حمایت این کشور از طالبان است، همان سیاست همواره اسلام آباد را نشان می دهد که با تروریسم به دنبال از میان بردن حکومت ها در افغانستان بوده و هست.

از سوی دیگر، روابط امریکا با پاکستان چنان پیچیده و در اهداف مشترک است که ابراز دشمنی این دو کشور از یکدیگر نیز براساس برنامه های از پیش تعیین شده و بازهم در راستای منافع می باشد.

طالب و داعش یا هر گروه تروریستی دیگر در افغانستان زیر چتر حمایت امریکا و الطاف پاکستان به وجود آمده و قدرت یافتند اما آنچه سبب تداوم آن می شود، برقراری حکومتی ضعیف و وابسته به مانند وحدت ملی است.

در کنار سیاست آشکار پاکستان، هیچ گاه امریکا و حکومت کرزی و غنی، طالب را دشمن ندانسته و نمی داند و تنها نشان از یک امر دارد و آن: تداوم تروریسم تنها دلیلِ بقای چنین قدرت هایی می باشد.

رییس سابق آی اس آی که دم از دشمن ستیزی با امریکا زده تا جلب حمایت روسیه را برای طالبان افزون کند آشکارا از نیات خصمانه پاکستان می گوید و حقارت این کشور که تنها خلاصه در تروریسم دارد.

کد (18)

>>>   خودس چیغ میزند که طالب مزدوران پاکستان است و در کابل تلاش دارند که با مزدور صلح کنند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است