مجمع عمومی سالانه ای سازمان ملل متحد یکی از شش رکن اصلی این سازمان است که همه ساله در اواسط ماه سپتامبر با شرکت سران 193 کشور دنیا برگزار می شود. امسال در هفتاد و دومین جلسه ای این مجمع، اشرف غنی و اتمر، با تیم همراه در این مجمع شرکت کردند. در حین سخنرانی اشرف غنی بیش از 90 درصد سران کشورها، تالار را ترک گفتند. آقای غنی تقریباً با چوکی ها ی خالی و هیات همراه سخن گفت. چرا چنین شد؟

نخست با ید یک مساله را روشن نما ییم که سران کشورها و هیات همراه شان، نخبگان سیاسی اند که اکثریت آنها از حقوق بین الدول آگا هی دارند و می دانند که هنگام سخنرانی سران دولت ها، باید سراپا گوش باشند، چون به نگرش های سیاسی ملت های جهان از طریق همین سخنرانی ها، پی می برند.

ثانی اینکه : در دنیای سیاست امروز، افغانستان هم به لحاظ سیاسی وهم به لحاظ استراتژیکی، از اهمیت بسیار بالا برخوردار است. چون این کشور اکنون به گره گاه اصلی ابرقدرت های جهانی تبدیل شده است. تمام بازیهای اوپراتیفی استخباراتی و نظامی کشورهای چون امریکا، روسیه، چین و هند به عنوان پاورقدرت های دنیا، در افغانستان متمرکز شده است. استراتژی جدید امریکا، یکبار دیگر افغانستان را در محراق توجه دنیا قرار داده است. پس در سخنرانی رییس دولت کشوری تا این حد مهم و مورد توجه، چه حکمتی در تخلیه تالار نهفته است؟

ترک سران کشورها در حین سخنرانی اشرف غنی، نشان می دهد که ملت ها و دولت ها، در حدی بسیار بالا نسبت به افغانستان حساس هستند و وضعیت داخلی کشور را با جدیت دنبال می کنند.
از جمله: وضعیت سیاسی، فرهنگی، مناسبات متنی قدرت، تنش های قومی، فساد اداری، ترویج نیپوتیزم در جابجایی سمت های دولتی، انحصار قومی قدرت، تقویت مخفیانه تروریستان طالبی، گسترش جنگ در شمال افغانستان، برخورد مماشات گونه با نفوذ داعش در شرق و شمال، افزایش قدرت ستون پنجم در دولت، سرکوب جنبش های مدنی توسط ترییت شدگان انتحاری، چشم پوشی آگاهانه از عملیات تروریستان در اماکن مذهبی، شلیک علنی به روی تظاهر کنندگان، فریب افکارعمومی با توظیف کمیسیون های گویا "حقیقت یاب"، ایجا د دولت سایه در درون دولت زیرنام "کمیسیون های ملی"، تداوم غارت پولهای جامعه جهانی از حساب مالیه دهندگان این کشورها و دهها موارد دیگر از ناکارایی و ضعف و ناتوانی دولت وحدت ملی، سبب گردید که سران دولت ها وملت ها به رسم اعتراض،حین سخنرانی اشرف غنی تالار مجمع عمومی سازمان ملل را ترک بگویند. تا نشان بدهند که دولتی که آقای غنی در راس آن قرار دارد، یک دولت ما فیایی، عجین با ذهنیت قبیله ای، میراث دار استبداد و انحصار قومی، عامل سرکوب تبارهای غیرخودی، بیگانه با حقوق شهروندی و در تقابل با دموکراسی و آزادی های مدنی مردم افغانستان است.

سران کشورها نشان دادند که دولت اشرف غنی، فاقد وجاهت و اعتبار بین المللی بوده و مشروعیت یک دولت ملی راندارد.

على تقوایى

>>>   مملکت غریب است همیشه محتاج وگدا است هیچکس گدارا خوش ندارد
آنها از اصلاحات که توسط جوانان با استعداد ما مانند ثواب الدین میخکش آگاهی ندارند که درحال پیشرفت هستیم

>>>   حتی هیئت همراه رئیس جمهور هم تالار را ترک کرده اند اگر نکرده اند ع ظاهر طنین صیقل و وزیرخارجه وخکمت کرزی کاهستند همین ها دراثنای سخنرانی حسن روحانی نشسته هستند اما در زمان سخنرانی غ نیستند ، این کار استخبارات پاکستان وشبکه ترورستی حقانی است باید ع به لوی سارنوالی معرفی شود
ر

>>>   آقای تقوایی بسیارجامع وضعف وحیله های شوم غنی را نوشتید، البته این موارد، مهمترین نمونهای آشکار ازایشان می باشد، درعین حال اطلاعات خوبی به مادادید. تشکر

>>>   Ameni
اجداد این ها جهل کار وتعصب گراوخودخاوبلاخره قانون گریزبوده ،یک مثال است آب که از سرپرید چی یک نیضه ویابیشتر ازآن

>>>   Maihandost
بعضی اعمال شوم شیونیستآن قومی در کشور نتایجش بصورت آنی وبزودی محسوس نبوده ولی عواقب بسیار خطرناک و جبران ناپذیر می داشته باشد که متاسفانه از طرف مسولین و شخصیت های دخیل در موضوع توجه صورت نمی گیرد .
مثلا:
تعین ونصب افراد دلخواه ارگ نشینان در عضویت کمیسیون انتخابات غرض بر پایی تقلب در انتخابات .
انتقال و جابجایی پشتون های قبایل دوطرف سرحد در شمال ، شمال شرقی ، شمال غربی ودر کل مناطق فارسی زبانان به بهانه های مختلف غرض افغانیزه سازی این سرزمین .

>>>   Aziz Arianfar
تا کنون چنین بوده است که هر فرمانروایی را که ابرقدرت ها بر اورنگ پادشاهی ملک خداداد نشانده اند، نابغه دهر، ستاره شرق و اندیشمند جهان جا زده اند. روزگاری داوودخان را نابغه شرق خواندند. مگر کسی حتا یک سطر نوشته هم از آن نابغه شرق ندید. سپس تره کی را نابغه دهر خواندند. از وی هم جز یک کتاب بی مایه به نام زندگی نوین برجا نمانده است که نشخواری از برخی از نوشته های تبلیغی حزب توده ایران با ادبیات بسیار نازل بیش نیست. او دو، سه داستان کوتاه هم نوشته مانند مسافری بنگ و...که هیچ کدام ارزش ادبی ندارند. پس از وی هم امین را ستاره شرق خواندند که تا به امروز دانسته نشد، درخشش ایشان در کدام سپهر بوده است؟
اکنون هم نمی دانم که از روی چه و کدام معیارها، کدام نهاد اکادمیک اشرف غنی احمدزی را متفکر دوم جهان خوانده است؟ اصولا از روی چه چنین نتیجه گیری شده؟ در این حال متفکر اول هم معلوم نیست. سوم و چهارمش را بگذاریم به کنار.
در این حال روشن نیست منظور از متفکر چه است؟ آیا ایشان اندیشمند رشته فلسفه سیاسی هستند یا جامعه شناسی سیاسی یا چه؟ تا جایی که من می دانم، رشته تحصیل شان انتروپولوژی است. پسان ها هم نمی دانم در بانک جهانی سالی چند کار کرده است. . تا کنون دانسته نشده است که ایشان کدام شهکار علمی را نوشته اند که به چکاد جایگاه بلند متفکر دوم جهان فراز آمده اند؟
بر آنم که نباید فریب این گونه تبلیغات عوام فریبانه و میان تهی را خورد. حد اقل آقای غنی لطف کنند و یک اثر به یکی از زبان های ملی کشور بنویسند و در کابل چاپ کنند تا دیده شود که سویه علمی شان در کدام تراز است. در غیر آن، باید گلیم این تبلیغات بیهوده و مسخره را بر چید.

>>>   هموطنان عزیز!
محمود صیقل که حال معاون رئیس مجمع عمومی است؛ حاضر بود و غنی را معرفی کرد و به سخنرانی خواست. شاید حکمت کرزی رفته بود که هیات های گریخته را واپس به تالار بیاورد که تک و توک آورد.
اما به گمان بنده سران کشور های جهان و هیات های نمایندگی جلالتماب غنی را خیال آنگسان سوچی نکرده و در اعتراض به کشتار های میانمار جلسه را ترک ننموده باشند؟ وگر نه هیچ نباشد؛ غنی بابا مفز «متفکر دوم جهان» است گرچه مغز متفکر اول و سوم گم و گور است؛ مگر نشستن یا «مغز متفکر دوم» ارزوی هر آدم این دنیا میباشد. حتماً سوء تفاهم شده و گرنه جلالتماّّب رئیس جمهور ما گل سر سبد دنیا استند و چنانکه یک برادر در طلوع معرفی کرد؛ په نری کی لمرنی رئیس جمهور دی چه د خلکو په خوشه او دخلکو چه هوتونو تاکل شوی دی. دهغی منشور مو لیدلی یاست؟!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است