**افغانستان
رییس جمهور در هرات: 40 سال است در بحران زندگی می کنیم
نیروهای امنیتی، شهرستان «جانی خیل» پکتیا را تصرف کردند
معاون رییس جمهور: برای حوزه های انتخاباتی به زودی تصمیم گرفته می شود
کرملین: با ترامپ هم عقیده ایم
درس های از دومین اقتصاد جهان
مجسمه نیم تنی بودا به سرقت رفت
ترامپ از رییس جمهور مکزیک خواسته بود نگوید پول دیوار را نمی دهد

**8 صبح
رییس جمهور در هرات: جلوگیری از حمله بر مساجد، تنها وظیفه نیروهای امنیتی نیست
ماموریت بدون استراتژی امریکا
نهاد حمایت کننده از رسانه های آزاد افغانستان «نی»: برخورد با رسانه ها خشن تر و محدودیت ها بیشتر شده است
زندگی در کمپ؛ فقر در حکومت اشرف غنی
وزارت انرژی و آب: استراتژی مشترک برای انرژی ایجاد شود
نخستین کتابخانه «بریل» افتتاح شد

**ماندگار
در همایش حقوق‌دانان کشور مطرح شد: نیازمند نظام حقوقی جدید هستیم
افزایش حملات تروریستی مشکوک و خطرناک در افغانستان
مردم هرات به اشرف‌غنی: عبادت‌گاه‎های ما هم امن نیست
دونالد ترامپ: امریکا در جنگ افغانستان برنده نیست
نظرسنجی تازه: محدود ‌شدن آزادی بیان در افغانستان

**اطلاعات روز
رییس جمهور به شهر غمزده هرات رفت
سناتوران آمریکایی: در صورت عدم توجه به افغانستان اوضاع این کشور 10 برابر بدتر از عراق می شود
تشکیل «هیات منصفه» برای بررسی اسناد مداخله روسیه در انتخابات امریکا
اتحادیه اروپا: به 850 هزار پناهجو در ترکیه کمک مالی مستقیم می شود
روسیه از برقراری آتش بس در مناطقی از شهر «حمص» در سوریه خبر داد
ترامپ: روابط آمریکا و روسیه به خطرناکترین سطح خود رسیده است
چین برای تشدید کنترل اینترنت مانور برگزار کرد
انتخابات ریاست جمهوری در رواندا

کد (6)

>>>   Saboor Raheel

دیروز مضمون انگلیسی یی از قلم عارف حسن آخوندزاده زیر عنوان تاجیکان گمشدۀ پاکستان را جناب پروفیسور لعلزاد در صفحۀ خود گذاشتند. به زودی لینک آن در صفحۀ کانون پاسداران فرهنگ تاجیک نشر شد. قرار است ترجمۀ فارسی آن نیز به زودی نشر شود.

آن نوشته مرا به تکاپوی بیشتر در زمینه واداشت. و فرآوردۀ این تلاش دستیابی به کتابیست که به زبان اردو در سال 2002 به قلم پروفیسور اختر محمد در 208 صفحه و در پاکستان نشر شده است. عنوان اصلی کتاب "سواتیان تاجیک و مملکت گبر در آیینۀ تاریخ" است. عناوین فرعی آن "تاریخ سلاطین درۀ (پیچ) کنر- افغانستان" و "نخستین تاریخ جامع در مورد نخستین دولت اسلامی مملکت گبر (سوات) 1190 تا 1520 شامل مناطق شمالی پاک-افغان" است.

این کتاب دارای هفتاد ماخذ معتبر فارسی، انگلیسی، اردو و چند اثر پشو است و یک اثر تحقیقی معتبر به شمار می آید. به ویژه که به گفتۀ عارف حسن آخوند زاده، تاجیکان یا از شرم شکست و یا هم از اثر مخالفت انگلیس و وضعیت سیاسی دو سوی مرز دیورند، از بیان تاریخ خونبار خویش باز مانده و یا سر باز زده اند. چه ثبوتی بهتر از این که تاریخ 330 سالۀ سلطنت تاجیکان از کابل تا کشمیر چنان نادیده گرفته شده و رویش خاک پاشیده شده است که گویی هرگز وجود نداشته است. تاجیکان از چه کسی باید بنالند، جز از خود؟ حتی همین حالا و در حالی که همه اقوام و ملل برای تثبیت تاریخ خود تلاش می کنند و برای همبستگی قومی خود در دو سوی سرحدات شب و روز را یکی کرده اند و حتی هزاران فرسنگ دورتر از سرحدات با استفاده از پیوندهای قومی خویش در افغانستان سیاست می کنند، تاجیکان آهنگ فراقومی می خوانند و حاضر نیستند به تاریخ خونبار و فاجعه آمیز قوم خود بنگرند و در روشنی آن برای جلوگیری از تکرار آنهمه مصیبت و ماتم و تباهی کاری بکنند.

زمان آن است که تاجیکها با دید تازه و واقعبینانه یی به تاریخ خود بنگرند. دو نکته در مورد قوم تاجیک برای من مانند روز روشن است که هردو در شکست و سیر قهقرایی حضور سیاسی تاجیک موثر بوده است.
1- خود را مالک و میراثدار یک تمدن دانستن و تسلیم نشدن به اشغالگران و نیروهای قهار بیرونی و جنگیدن در برابر آنها که به قیمت تباهی بیشتر و بیشتر شان تمام شده است. از حملۀ اعراب تا این زمان تاریخ تاجیک همین مسیر را پیموده است. خود را منبع قدرت سیاسی می دانند و ازینرو تابع قدرتهای سیاسی دیگر نمی شوند. از بیگانگان برای تامین حاکمیت شان کمک نمی گیرند. مستقل میمانند و از این موقع دیگران استفاده می کنند و حاکم می شوند. در طول هزار سال پسین نمونه هایی فراوانی برا اثبات این ادعا وجود دارد. آخرینش، ایستادگی تاجیکان در برابر لشکر جهل و ظلم به رهبری برهان الدین ربانی و احمدشاه مسعود است...
2- تاجیک از بیان مظلومیت و مصایب خود شرم دارد. مظلوم نمایی نمی کند. تازه ترین نمونه اش، بی توجهی به زمین سوزی در شمالی و پیشتر از آن غارت شمالی توسط لشکر نادرخان است. تاجیک می خواهد تاریخ خود را از یاد ببرد. ازینروست که باید تکرارش کند و تکرارش کند. مصیبت نامۀ سوات و تباهی تاجیک از سرزمینهای آبایی شان در شمالغرب پاکستان و مکتوم ماندن تاریخ شان کربلای دیگریست که فراموش کرده اند.

ازینرو، زندگی درخورسیاسی و دوباره تاجیک بستگی به دانستن و درک تاریخ و مصایب شان است. تاریخ سرکوب و غارت و نابودی تاجیک در این منطقه به مراتب گسترده تر و خونبارتر از تاریخ هر قوم دیگر است.

به همه هموطنان عدالت پسند که به زبان اردو آشنایی دارند، التجا میبرم تا این کتاب را از پاکستان خریداری کرده و بخوانند. حتی اگر اردو ندانند، بازهم فکر می کنم از خواندنش تا حدودی به درک معانی می توان رسید. چه بهتر که همین کناب سبب شود تا اردو را نیز یاد بگیرند.

از دانشجویان رشته های مختلف علوم اجتماعی در دانشگاههای کشور خواهش می کنم تا پایان نامه های علمی خود را روی موضوعاتی که به روشن شدن تاریخ تاجیکان در منطقه کمک می کند، اختصاص دهند و اندرین راه با روحیۀ یک مجاهد و یک سرباز حقیقت و عدالت تلاش کنند.

بدون یک کار گسترده و هدفمند فرهنگی و علمی درک جایگاه مردم تاجیک و نیازهای امروزی حیات سیاسی و اجتماعی شان در یکسو و درک تاریخ کشوری که افغانستان نام گرفته است، ناممکن است. ندانستن تاریخ و پیشینۀ روابط سیاسی و اجتماعی در این جغرافیا سبب تکرار اشتباهات خونین گذشته خواهد شد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است