فرداي حادثه دهمزنگ، يكي از اعضاي كميته تخصصي جنبش روشنايي آخرين مكتوب ارگ را به ما نشان داد، همان كاغذي كه به خاطر يك قلم خوردگي و نداشتن مهر شب قبل از مظاهره دوم اسد ١٣٩٥ قناعت آن‌ها را فراهم نكرده و حتي احساس توهين داشتند، هشدارهاي امنيتي را بلوف تصور كردند و مظاهره انجام شد و به فاجعه ختم گرديد.

گفتم، حالا دير است، متهم نمي‌كنم اما اگر زودتر مشورت مي‌كرديد، همين كاغذ را نشان مي داديد، اين اتفاق نمي‌افتاد. هيچ كدام از اعضاي رهبري جنبش روشنايي تجربه مذاكرات پيچيده سياسي را نداشتند و حتي در تئوري نيز از پروتكل مذاكرات بي‌خبر بودند. به ايشان گفتم همين روزا مذاكره درس مي دهم، مذاكرات پيچيده و مهمي مانند آغاز ارسال پيام ميان دو ابرقدرت چين و امريكا در ١٩٧٠ با رد و بدل يادداشت‌هاي دو سه خطي غيررسمي از طريق سفارت‌هاي كشورهاي كوچك و يا اشخاص انجام مي‌شده است و يا دو نامه اول تفاهم آتش بس و عقب نشيني صدام به رئيس جمهور ايران بدون مهر و امضاء بوده و چند روز دربر گرفته تا كارشناسان تاييد كردند. نتيجه اين كه اين كاغذ ارگ براي آغاز گفتگو كاملا كافي و حتي بيشتر از كافي بوده و هيچ گاهي يك مرجع رسمي و بخصوص دولت‌ها ياداشت‌هاي اوليه و حتي درفت توافقات را مهر و امضاء نمي‌كنند. اين انتظار شما نشانه كمي تجربه و كم‌سوادي برخي از اعضاي تندرو در رهبري جنبش نسبت به پروتكل‌ها است.

مذاكرات سياسي با دولت‌ها خيلي چند بعدي، پيچيده و نفس‌گير است و كار هركس نيست. در ميان جنبش روشنايي و حاميان آن در داخل و خارج كساني هستند كه در اين زمينه‌ها تخصص دارند اما چند تن چنان بر گليم انحصار چنبره زده كه گويا رهبري جنبش ميراث پدري است. دلم به زندگي تلف شده ٨٥ جوان و ٤٠٠ زخمي مي‌سوزد. حالا به بهشت رفته‌اند يا نه، بي‌خبرم و وظيفه ما نيست كه زودتر كسي را روانه بهشت سازيم. اگر خودم آنجا كشته مي‌شدم؟ قصد مردن نداشتم و هيچ كس به قصد شهادت نيامده بود.

همه بايد مسووليت خود را بپذيرند، قوماندان امنيه كه در ايفاي مسووليت سهل‌انگاري نمود مسووليت مستقيم دارد، نهادهاي امنيتي بايد پاسخ‌گو باشند و اعضاي تصميم‌گيرنده شوراي عالي جنبش روشنايي نيز مسووليت دارند كه توضيح بدهند و مسووليت خود را بپذيرند. در اين چند روز در فيس بوك ديدم كه برخي به فاميل‌هاي شاكي كشته شدگان فحش و دشنام داده و آن‌ها را خاین خطاب مي‌كنند، آنها فقط خواستار حقيقت شده اند و اين عين عدالت خواهي است و حق مسلم‌شان است. اميدوارم در دور جديد گفتگوها با آدم‌هاي باتجربه در زمينه مشورت همه جانبه صورت بگيرد و فاجعه ديگري تكرار نشود.

ياسين رسولي

>>>   Haroon Mutaref
جنبش روشنایی بعد از حادثه المناک و کشتار دسته جمعی جوانان در چوک دهمزنگ ادعا داشت که ما به اسنادی دست یافته ایم که گویا افرادی خاصی در درون نظام در تبانی با استخبارات عربستان سعودی در عقب حمله دوم اسد قرار دارند و حتی از شریک ساختن این اسناد و مدارک با یوناما جهت سپردن آن به دادگاه لاهه نیز خبر می‌دادند و حتی در همان زمان و کش و گیرها خبرهای مبنی بر دست یافتن یوناما به چنین اسنادی از منابع مستقل دیگر نیز حرف و حدیث های به میان آمد .
حالا ما نمیدانیم این قضیه به کجا رسید و سرنوشت این سندها چه شد آیا به یوناما سپرده شد یا خیر؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است