سال جدید پیش رو است و طبق وعده ای که حکومت داده است، انتخابات باید در این سال برگزار شود، اما بسیاری ازنخبگان سیاسی بر این باور هستند که هیچ زمینه ای برای برگزاری یک انتخابات شفاف مهیا نیست. همچنین با انتقاد از کمیسیون انتخابات اعتقاد دارند که این کمیسیون به هیچ عنوان مستقل نیست و حکومت پیوسته در کار این کمیسیون دخالت می کند و درصدد است کسی را برای دارالانشا انتخاب کند که از افراد نزدیک به خودش باشد.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، برنا صالحی آگاه مسایل سیاسی در برنامه «تحول» گفت: متاسفانه در افغانستان هر پروسه ملی، وقتی که به مرحله تطبیق می رسد، از خطر مداخله حکومت ها و از خطر مداخله صاحب نظر زور، هیچ وقت مصون نمانده و مصون نبوده است. طوری که انتخابات در افغانستان به عنوان یک پروسه ملی درطی چند دوره ای که برگزار شد، چه برای تعیین رییس جمهور و چه برای نماینده های مردم، نتیجه انتخابات چیزی بود علیه خواست مردم، نه خواست مردم و علت اصلی آن مداخله حکومت ها و مداخله کسانی بوده که توانایی مداخله کردن را یا از آدرس زورشان داشتند و یا از آدرس پول و امکانات شان داشتند.

وی ادامه داد: کمیسیون کنونی انتخابات متاسفانه نسبت به کمیسیون قبلی انتخابات ضعیف تر و نامستقل تر است. در چنین فضا و شرایطی که هم حکومت علاقمند برگزاری یک انتخابات درست و واقعی نیست و هم با یک کمیسیون ضعیف تر از گذشته مواجه هستیم انتخابات چیزی می شود که مردم افغانستان در آن، نتیجه حق تعیین سرنوشت خود را نمی بینند یا نتیجه رایی را که می دهند نمی بینند. اگر انتخابات برگزار شود یا نشود، در موجودیت یک کمیسیون ضعیف و در موجودیت مداخله صریح و آشکاری که حکومت از امروز تا رسیدن به انتخابات شروع کرده، انتخاباتی درست و مبتنی بر دموکراسی نخواهیم داشت. همچنین با توجه به عوامل متعددی چون ناامنی احتمالی که در سال آینده پیش رو باشد، نبود اراده حکومت، نبود کارتهایی که جدیدا باید توزیع شود، نبود تذکره و مسایل مختلف؛ در چنین شرایطی در نبود همه اینها اول انتخابات برگزار شدنی نیست و بعد هم اگر برگزار شود مداخله حکومت و عوامل جانبی دیگری بر روند انتخابات از امروز متصور است. بنابراین ما متاسفانه شاهد انتخاباتی که نتیجه اش رای مردم باشد نخواهیم بود.

صالحی معتقد است، حکومت در کار کمیسیون انتخابات دخالت می کند و این دخالت مشروعیت سیاسی حکومت را کمتر می کند و افزود: مبنای نظام های سیاسی بخصوص جوامع دموکراتیک را مشروعیت سیاسی آنها تشکیل می دهدکه مشروعیت سیاسی از طریق انتخابات و اراده مردم بدست می آید، متاسفانه حکومت موجود آن را ندارد و عقده مندی حکومت باعث شده که مشکلات را خود حکومت برای خودش افزون کند. بدون اینکه بداند امروز فاصله حکومت از مردم فرسنگ ها دور است و حکومت به این شکل و بدون داشتن مشروعیت لازم سیاسی نمی تواند دوام بیاورد. حکومت ناچار است یک روزی به اراده مردم تن دهد و برگزاری یک انتخابات شفاف عادلانه راداشته باشد تا برای خودش مشروعیت جست و جو کند. مساله مداخله در کار کمیسیون های انتخاباتی مشروعیت حکومت را بیشتر زیر سوال می برد. در حالیکه اگر توافقنامه سیاسی به این حکومت یک مشروعیت نیم بند سیاسی هم داده باشد، با این سیاست های غلط خود را از درون می پاشاند.

وی اضافه کرد: به طور مثال در بحث پیشنهاد سه نفر به عنوان رییس دارالانشا، کمیسیون انتخابات قانوناً باید سه نفر را به ریاست جمهوری پیشنهاد کند تا از میان سه نفر یک نفر به عنوان رییس برگزیده شود. آنها سه نفر را روان کردند اما رییس جمهور هر سه نفر را قبول نکرد. باز هم آنها شش نفر دیگر را روان کردند. در اینجا باید گفت که چرا حکومت اگر قصد و غرض شخصی نداشته است از میان آن سه نفر کسی را انتخاب نکرده است؟ چرا کمیسیون انتخابات در این مورد اعتراضی نکرد و دوباره شش نفر دیگر را برای حکومت روان کرده است؟ معنای این مثال این است که مداخله حکومت صریح و روشن و آشکار است و از هیچ کس پنهان نیست و نامستقل بودن کمیسیون انتخابات از اینجا آشکار می شود.

این آگاه سیاسی، در ارتباط به وابستگی و عدم استقلال کمیسیون انتخابات بیان داشت: از همین حالا معلوم است که آن راهی را که مردم از کمیسیون انتخابات توقع دارند، نمی رود. سالی که نکوست ازبهارش پیدا است. از این اقدام آنها مشخص می شود که آنها یا قانون نمی دانند یا سخت زیر فشار حلقاتی در حکومت هستند. اگر کمیسیون گذشته فقط از رییس جمهور حرف و حدیثی می شنید یا فکر می شد که تحت تاثیر آنها قرار دارد ولی در حال حاضر گزارش هایی می رسد که اعضای کمیسیون موجود انتخابات فعلی، به دوازه های پایین تر از رییس جمهور و منتسب به رییس جمهور سرمی سایند تا به آنها نشان دهند که هر کدام نسبت به یک نفر دیگر وفادار تر به زعامت و رهبری حکومت و حاکمیت است. با چنین یک وضعی انتظار مشروعیت سیاسی را در افغانستان نمی توانیم داشته باشیم.

کد (30)

>>>   تا که اوغان است تقلب است و گوسفند بازی است و خیانت است. اوغان تا که ... و تقلب نکند اوغان نیست.

>>>   Badry
این ها همه یکجا اند با نام های مختلف و رنگارنگ . ورنه کلبدین ، احدی ، طاقت ، یون ، کرزی ، غنی ، قهرمان ، وردک ، تره کی ، اوغانمل ، اصولی ، اتمر ، امرخیل و و و همه همان یک هدف مشخص دارند ، رسیدن به قدرت به هر نوع ممکن . برای این طایفه مهم نیست درین راه از چی می گذرند و بر چی ارزش هایی پا بمانند ، مهم اینست که باید پادشاه و رهبر اوغانستان باشند .

>>>   انتخابات نمایشی را مردم افغانستان قبول ندارد. چراکه تمام دولت توسط خواندان احمدزی اشغال شده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است