می دانیم اشرف غنی بر کرسی ریاست دولتی تکیه نموده که تمام نهادهای سیاسی، امنیتی، عدلی و قضایی و مدنی آن در دوران کرزی اساس گذاری شده بود و از جانبی آقایان کرزی و احمدزی هر دو از جمله سر برآوردگان غرب بوده و از حمایت کشورهای غربی بخصوص آمریکا برخوردار بوده و هستند ولی در شیوه حکومتداری آنها تفاوت های زیاد دیده می شود.

از آن جمله اینکه کرزی در دوران زمامداری اش عملیات های شبانه بر مخفیگاه های طالبان را ممنوع ساخت؛ درحالیکه در دوران غنی نیروهای امنیتی اجازه یافتند تا عملیات های شبانه بر مخفیگاه های طالبان اجرا نمایند. دیگر اینکه کرزی عملیات های هوایی بر مواضع طالبان را ممنوع نمود. در بدترین حالت نیروهای امنیتی نمی توانستند که از قوای هوایی کمک بخواهند اما در دوران غنی نیروهای هوایی در حالات دشوار به کمک قوت های زمینی می شتابند، آنها را حمایت می کنند و از شکست قطعی و اسارت نجات می دهند.

کرزی پیمان امنیتی با آمریکا را با وجود تصویب شورای ملی امضا نکرد ولی غنی در اولین هفته احراز مقام ریاست جمهوری اش پیمان امنیتی با آمریکا را امضا نمود. به طوری که از هیچ کس پوشیده نیست، کرزی در تمام دوران زمامداری اش تعریف روشنی از دوست و دشمن به دست نداد، درحالیکه غنی به صراحت گفت: القاعده، داعش و طالبان دشمن وطن و مردم ما می باشند.

کرزی بارها طالبان را برادر خطاب نموده ولی غنی هیچگاه طالبان را برادر یا افغان خطاب ننموده و حتی آنها را به نام تروریست و مزدور بیگانگان یاد کرد. علاوه بر این، کرزی در مقابل مقامات پاکستانی از سر تضرع پیش آمد نمود و حتی به مولوی سمیع الحق پدر معنوی طالبان افغان مراجعه و از او التماس کرد تا طالبان را به مذاکره با دولت تشویق کند، ولی مولوی مذکور خواهش کرزی را نپذیرفت اما غنی هیچ گاهی با زعمای پاکستان از سر تضرع و التماس پیش آمد نکرده است.

آنطوری که همه اطلاع دارند، زمانی کرزی به صراحت گفت که اگر جنگ میان پاکستان و هندوستان رخ دهد، ما در کنار پاکستان خواهیم بود، ولی در دوران غنی روابط افغانستان با پاکستان تیره شد و روابط ما با کشور هند بیشتر از پیش بهبود یافت و ما از همکاری های اقتصاد، تجارتی و تسلیحاتی هندوستان برخوردار گردیدیم.

همه از طریق رسانه ها شنیدند که چندی قبل کرزی طالبان را افغان خواند و گفت که آنها هم حق دارند ولایاتی را در اختیار داشته باشند. درحالیکه غنی هیچ گاه چنین حرفی را به زبان نیاورده است. در دوران کرزی روابط افغانستان با غرب بخصوص کشورهای پیمان ناتو و آمریکا به تیرگی گرایید تا جایی که کرزی به کشورهای ناتو و آمریکا کاملا بی اعتماد شده بود.

زمانیکه یکی از مقامات ناتو از بدتر شدن اوضاع در افغانستان هشدار داد، کرزی فورا عکس العمل نشان داد و آن را جنگ تبلیغاتی غرب علیه کشورش خواند. درحالیکه در دوران غنی روابط افغانستان با کشورهای عضو ناتو و آمریکا بهبود حاصل نمود، بی اعتمادی ها و سوتفاهمات رفع گردید و در نتیجه کشور ما از کمک های اقتصادی، مالی و تسلیحاتی ناتو آمریکا برخوردار گردید.

نیروهای هوایی کشور به کمک و توجه آمریکا، تجهیز، اکمال و به مراتب نسبت به گذشته نیرومند گردید. به عین شکل در دوران غنی دولت افغانستان با کشورهای اتحادیه اروپا پیمان همکاری های اقتصادی و تجارتی را امضا نمود که به اساس آن زمینه تجارت و سرمایه گذاری کشورهای اتحادیه اروپا در افغانستان مساعد گردید اما کرزی چنین کاری را انجام نداد.

طبق گفته رسانه ها، کرزی تحفه چند هزار دالری دولت ایران در داخل هواپیمای حامل شان را پذیرفت ولی غنی کمک پنج میلیون دالری دولت پاکستان را رد نمود و برای شان گفت که بهتر است این پول ها را در مبارزه علیه تروریزم به مصرف برسانید.

با آنکه شورای عالی صلح به ابتکار کرزی با مصارف بسیار فوق العاده ایجاد شد اما این شورا در در دوران کرزی هیچ دستاوردی نداشت اما این شورا توانست که در دوران غنی با حزب اسلامی آقای حکمتیار به توافق برسد. قابل یادآوری است که کرزی بارها از مبارزه علیه فساد سخن گفته و کمیسیونی را تحت نام (کمیسیون نظارت بر تطبیق استراتیژی مبارزه علیه فساد و ارتشا) ایجاد نمود، ولی آنطور که دیده شد، نه تنها فساد ارتشا ریشه کن نشد که دامنه ای آن گسترش نمود.

در دوران زمامداری غنی نهادی بنام (مرکز عدلی و قضایی) با صلاحیت وسیع ایجاد شد و این نهاد تاکنون چندین مقام آغشته به فساد از جمله یک جنرال سارنوالی نظامی، معین پالیسی و تدارکات وزارت داخله، دگر جنرال فقیری قوماندان قول اردو هلمند و عبدالغفار "داوی" شوهر شکریه بارکزی را بازداشت و به چنگال قانون سپرده است.

امام جان عالمی

>>>   شما درست فرمودید برادر امام جان عالمی اما استراتیژی جنگ علیه مردم افغانستان و قوم گرایی، تعصب ، تفرقه اندازی بین اقوام و ملیت ها بی عدالتی و هزاران کارهای دیگر هردو رییس جمهور پا برجاست و همچنان در زمان آقای غنی بیشتر شده است . شما از تفاوت ها یاد اوری کرده اید درست است هر کس طریقه کارش فرق میکند اما هدف که رهبران پشتون که همانا به قدرت ماندن است ولو که مردم افغانستا بی عزت میشود کشته میشود در دنیا بد نام میشود و غلام بیگانه ها میشود هیچ فرق ندارد پا برجاست.که این خود خواهی بزرگ و بی عدالتی بزرک است که در حق مردم افغانستان صورت میگیرد
اگر در زمان ریس جمهور غنی گلم جنگ و خشونت از جنوب هم برچیده میشد و افغانستان به طرف رفا و ترقی عامه میرفت درست بود اما برعکس از دیدگاه غنی عدالت چیزی دیگری است کشاندن جنگ به طرف شمال کشته شدن تمام اقوام افغانستا یکسان خراب شدن تمام قریه ها درشمال و جنوب شرق و غرب افغانستان بلند رفتن سطح بی کاری در تمام نقاط کشور نبودن کارمندان عالی رتبه دولتی از اقوام غیر پشتون این ها همه استرتیژی های قوم و رهبران پشتون در افغانستان است برادر .من یک شخص متعصب نیستم تمام مردم کشورم را دوست دارم از نظر من پشتون ها
گر هزار سال دگر هم در حکومت باشند مشکل نیست. در صورت که عادل باشند و مردم را زنده گی کردن بگزارند تمام مردم قدرت خودرا استقلالبت خود را و حاکمیت خود را در آینه حکومت ببینند اما وقتی که این بی عدالتی های آگاهانه را میبینم بسیار متاثر میشوم و دلم تنگ میشود و به حال مردم افغانستان میگیریم و فکرمیکنم که هر کس از دید خداوند پر گناه است در افغانستان تولد میشود و تا زنده است فغان میکندو بس. کابلی افسرده

>>>   امشب پیشتر از هر زمانی بخاطر افغان بودنم شرمیدم.....
ناتو و همکاران شان دلیل زیاد کردن سربازان شان وادامه ی جنگ را در افغانستان (فساد) در تمام نهاد های سیاسی واجتماعی این کشور و مشکلات درونی و ذات البینی خود افغانها نامیدند،
ایشان دولت و افغانها را مفسد ترین مردم و کشور در سطح جهان قلمداد کرده .
این واقیعت تلخ را باید پذیرفت و شرمید...
نمیدانم برای نسل جدید واطفال چه جوابی را ارایه کنم تا بتوانم خود و دیکران ، نام کشور و واژه ی افغان را نجات و دلیل قانع کننده ی داشته باشم.؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است