استراتيژى حكمتيار معلوم و مشخص است، او ميدان مانور سياسى كشور را خالى مى داند و سعی دارد اهدافى را كه از سنگر ترور و انتحار و انفجار بدست نياورده است را در بازى سياسى و فرمول فاشيستى (افغانيت - اسلاميت) بدست بياورد.

حكمتيار خواستار تثبيت حاكميت مسلط (افغانى/پشتونى) مى باشد و لهذا كمر در جهت تثبيت نظام به شدت متمركز و حذف آزادى هاى مدنى، محدوديت آزادى بيان، حذف ماده رعايت اعلاميه جهانى حقوق بشر از قانون اساسى برداشته است. ديدارهاى اخير او با حامد كرزى، سياف، انورالحق احدى، اسماعيل يون و پير زادگان و حضرت زادگان همگى در راستاى انسجام و مديريت سياسى كشور جهت رسيدن به هدف مورد نظرش مى باشد.

سياف تقريبا در تمام موارد مهم از جمله سيستم رياستى متمركز، محدوديت رسانه ها، حذف ماده رعايت اعلاميه جهانى حقوق بشر از قانون اساسى و مديريت آزادى بيان با حكمتيار همنظر مى باشد و لهذا در محورهاى عمده با ايشان مخالفتى ندارد. تنها ملاحظه استاد ترمينالوجى گفتارى حكمتيار راجع به حكومت مجاهدين و شهيد احمدشاه مسعود مى باشد كه حكمتيار مى تواند خود را عيار نمايد.

اما حرف من با سه تن از سرگشتگان وادى برهوت و آوارگان كوير برزخ ميان وادى جمعيت و دهكده شوراى حراست و ثبات مى باشد كه اين حضرات مى بايد تكليف خود را روشن سازند تا تكليف جوانان ما هم با اين مثلث روشن گردد.

اين مثلث واجب الاحترام (امير صاحب اسماعيل خان_محمد يونس قانونى_بسم الله محمدى) كه نهارشان را با ماءالشعیر شيخ الحديث صرف مى نمايند و براى نظام رياستى متمركز كف مى زنند و شام شان را با كوكاكولايى مدرن جمعيت نوش جان مى نمايند و رويايى صدارت مى بينند، نمى توانند براى هميشه به اين رفتار مبهم خويش ادامه بدهند.

هر تغييرى در قانون اساسى بايد مطابق راهكار خود قانون اساسى و توافقنامه سياسى انجام شود و هر راه حل خارج از مكانيزم قانونى موجود روند دمكراتيک مشاركت سياسى را به شدت ضربه خواهد زد.

جمعيت اسلامى افغانستان از تمام آزادى هاى مدنى دفاع مى كند، خواستار توزيع افقى قدرت در تمام كشور مى باشد، از توسعه متوازن حمايت مى كند، رعايت مفاد اعلاميه جهانى حقوق بشر را به عنوان بزرگترين دستاورد مدنى بشر بعد از جنگ هاى جهانى اول و دوم لازم مى داند و بر اساس حقوق مساوى شهروند محور تاكيد دارد، خود را وارث هويت تمدنى، فرهنگى، تاريخى و جهان بينى تمدن خراسان مى داند و در راستاى احيا و عظمت آن گام بر مى دارد.

عبدالحی خراسانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است