صلاح الدين ربانى وزير امور خارجه کشور به منظور اشتراک در نشست ايتلاف بين المللى ضد داعش به آمريکا سفر کرده است، قرار است این کنفرانس امروز 2 حمل در واشنگتن برگزار شود.

اما قبل از برگزاری نشست ايتلاف بين المللى ضد داعش، صلاح الدين ربانى در سخنرانى اش در شورای آتلانتیک در واشنگتن اولويت هاى سیاست خارجى افغانستان را مشخص کرد.

ربانى گفت: تروريزم هنوز هم تهديد بزرگ در برابر امنيت و ثبات افغانستان و منطقه است؛ اما در نتيجه عمليات نيروهاى امنيتى در حالى فروپاشی است.

وی افزود: پاکستان هنوز هم از گروه هاى تروريستى حمايت مى کنند، اما هندوستان در پيشرفت افغانستان همکارى مى کند.

وزیر خارجه کشور اضافه کرد: افغانستان دیگر از پاکستان نمی خواهد طالبان را به پای میز مذاکرات صلح حاضر کند؛ زیرا اسلام آباد در تامین صلح و ثبات در افغانستان صداقت ندارد.

ربانی همچنین تاکید کرد پاکستان اکنون تهدیدی علیه صلح و ثبات افغانستان و منطقه بشمار می رود.

کد (22)

>>>   چرا همگان در مقابل جنايات جنبش در فارياب خاموشي اختيار نموده اند
ظلم أفراد جنرال دوستم در فارياب از حد خود گزشته است
والي خاين
قومندان أمنيه خاين
قومندان قول اردو خاين
أفراد جنرال دوستم را مسلح و تجهيز مينمايند تا تمام خانه هاي جمعيتي ها و قوم تاجك را اتش بزنند
بزرگ نماهاي جمعيت
كلان نماهاي قوم تاجك
رهبران فريب كار
ايا قوم تاجك و جمعيتي ها در مركز هستند
ايا تمام قوم تاجك و جمعيتي ها چهار تا جوان فيس بوكي هست كه شما از انها استفاده ميكنيد
مرد شويد غيرت پيدا كنيد كمي جوهر مردانه گي پيدا
برويد در هر گوشه و كنار اين وطن خصوصا فارياب از عزت ناموس جان و مال مردم دفاع كنيد
شرم و ننگ تان باد كه كلان رهبر قوم و تنظيم من خود را ميگيري مگر در روز بد صداي زن با عزت طفل مصوم جوان نامراد و پير مرديكه سالها رنج كشيد دست هايش ابله كرد تا سرپناهي أباد كند
مگر امروز عزت ان زن و كاشانه ان پيره مرد توسط دژخميان چپاول گر چور و به اتش كشيده ميشود

>>>   Saboor Raheel
یادداشتی از سه سال پیش:

کشتن پدر یاغی و دست نشانده ساختن پسر، یک شگرد قرون وسطی یی:
حامد کرزی بسیار عقب مانده تر از عصر خود و از جامعۀ خود است. کرزی به معنی تمام و کمال کلمه یک شخصیت عقبگرا و ارتجاعی است. او برای ادارۀ افغانستان از اصلهایی که اروپاییان در قرون وسطی پیروی می کردند و عبدالرحمن خان- پیشوای فکری اش، در قرن نزده در افغانستان به کار می بردند، پیروی می کند.
کشتن پدر یاغی و تفویض ملک و جایداد و القاب پدر به پسر یکی از روشهایی بود که در اروپای قرون وسطی صورت می گرفت. راز این عمل همین بود که پسری که حاکمیت و مقام را از سوی پادشاه دریافت می داشت، در عین حالی که منافع خانوادگی خود را از دست نمی داد، دست نشاندۀ پادشاه می بود و به فرمان پادشاه عمل می کرد. عبدالرحمن اما، شیوۀ دیگری را در پیش گرفت و آن غلام بچه گیری از سران فیودال و خانهای غیر پشتون بود. کرزی اما، تلفیقی از هردو را به کار می برد.
مثلا ً ملا نقیب الله آخند در قندهار شهید شد، او پسرش را رییس قوم اعلام کرد. کرزی با استفاده از ذهنیت قبیلوی و تعمیم این ذهنیت برهمه اقوام، می خواهد افغانستان را قبیلوی بسازد و با شیوه های قبیلوی و نظام فیودالی قرون وسطی یی اداره اش کند.

شهادت استاد ربانی هنوز که هنوز است در هاله یی از ابهام غرق است. یکی از متهمان شهادت استاد فرد نزدیک و مورد اعتماد کرزی است. احتمال این که کرزی برای راحت شدن نفوذ، مشروعیت و اقتدار سیاسی استاد ربانی در قتلش سهیم بوده باشد، نمی شود رد گردد. اما انچه غیر قابل انکار است برگزیدن صلاح الدین ربانی به جای اوست که درست در جهت همان دکترین قرون وسطی یی صورت گرفته است. یعنی کشتن پدر و جانشین شناختن پسر. تا از شر پدر راحت شد و پسر را دست نشانده ساخت و قلمرو پدرش را بازهم از طریق او زیر اداره داشت.

در عین حال کرزی یک برنامۀ دیگر را نیز درین کارهایش به پیش می برد و آن هویت پشتونی و اوغانی بخشیدن به همۀ مردم است- دکترین افغان ملت. دستار گذاشتن روی سر ادیب فهیم و او را بزرگ قوم پنجشیر خطاب کردن، درست و راست همین اهداف را دنبال می کند. تا که مارشال فهیم زنده بود، با در اختیار گرفتن و تابع ساختن او کرزی توانست حکومت کند و حالا که فهیم نیست، و به احتمال قوی کشته شده است، پسرش را به جایش بزرگ قوم پنجشیر دعا میکنند. این گمان اکنون بسیار نیرومند شده است که مارشال فهیم در آخرین روزهای حیاتش قصد عصیان از برنامه های کرزی را داشته است. به همین خاطر او را کشتند. و حالا در مرحلۀ بعدی برنامه، ادیب فهیم جانشین پدرش می شود تا هم مسالۀ ادعای خونخواهی، در صورت کشته شدن مارشال فهیم، برطرف شود و هم کرزی توانسته باشد یک فرد را دست نشانده خود ساخته و پنجشیر را زیر اداره بگیرد.

اما آیا کرزی فکر می کند که این شیوه را کسی نمی داند؟ آیا پنجشیر یک جامعۀ قبیلویست که این شیوه ها در آن کارگر بیفتد؟ آیا مردم ما در قرن بیست و یکم آنقدر عقب مانده اند که باید با شیوه های قرون وسطی یی با آنها برخورد شود؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است