بهار فصل شور انگیزی است که همه چیزها از انسان، زمین، نبات و حیوان در این فصل چون مرده ای که با دم مسیحایی زنده شود، جامه شادی برتن و نغمه زندگی برلب، به حرکت می آید.

در آغاز بهار، از دل هر سنگی به جای چشمه، گویی آب شادی می جوشد و از برگ های تازه شگفته به جای شبنم، آب زندگی می چکد. بهار در وطن عزیزما تنها آغاز شگفتن نه، بلکه آغاز سال تقویمی نیز است، جای خوشی است که سال ما با بهار آغاز می شود و خود بیانگر آن است که مردم این دیار تا چه اندازه به سرسبزی، شادی، شگوفایی و امید دلبسته اند و تاچه میزان رسم بهار را گرامی می دارند از این رو فصل بهار با نوروز جایگاهی بس ارزشمند در فرهنگ افغانستان یافته است.

در طی سال جاری پاکستان با عملکرد های دو پهلوی شان تلاش های زیادی نمودند تا اجازه ندهند که مردم جنگ زده و رنجدیده افغانستان به آرزوهای دیرینه مان یعنی صلح و ثبات نایل آییم. از یک سو با ابراز دوستی بین دو ملت باهم برادر و تعهداتی پیرامون تحکیم آن و از طرف دیگر با استفاده ابزاری از وجود گروپ های تروریستی و دست پرورده های شان تحت نام طالبان و اعزام آنها در همکاری سایر گروپ های ویرانگر همواره کوشش نموده با ایجاد تفرقه و شعله ور ساختن آتش جنگ و خونریزی در افغانستان به قتل و تخریبکاری مبادرت ورزد. که می توان از فرستادن انتحاری ها، سازماندهی حملات ترورستی، سوی قصد ها، صدور فتوا های فتنه برانگیز، مداخله در پروسه صلح افغانستانی ها، زندانی و یاترور نمودن آن عده از مخالفان مسلح دولت که صلح را نسبت به جنگ ترجیح می دهند.

بستن دروازه ها و توقف بی مورد اموال تجارتی، مواد غذایی وارداتی تجار افغانستانی در بندرگاه ها و غیره مداخلات خصمانه پاکستان، ملت ما را رنجانیده و تا آنجا که توانستند از قربانی های ما در این راه دریغ نکردند. جای خوشبختی است که بسیاری از پلان های شوم نظامیان و دستگاه استخباراتی آنها را نیروهای امنیتی وطن دوست ما عندالموقع خنثی نموده که به مصداق کلام می شود از دستگیری چندین گروپ انتحاری توسط نیرو های شجاع و دلیر امنیتی ما و بطور نمونه از بایر خان، قهرمان پولیسی که توانست یک گروپ شش نفری انتحاری که قصد حمله بالای مقر ولایت پکتیکا را داشتند با همکاری سایر مقامات وزارت داخله دستگیر و به پنجه قانون سپرده و مانند آن ده ها دست آورد دیگر نیروهای امنیتی ما یاد آور شد و همچنان از طریق اخبار شنیدم که نیرو های امنیت ملی کشور باز هم در یک عملیات موفقانه، یک گروپ هفت نفری تروریستان راکه می خواستند همشهریان کابل را به ماتم بنشانند که در جریان برخورد پنج تن انتحاری را از پا در آورده و دو تن دیگر آنها را همراه با بیش از هفت تن مواد انفجاری دستگیر نمایند که می شود توانمندی نیروهای امنیتی مارا به اثبات برساند.

به هر حال تمامی افغانستانی ها از سالی که گذشت تجارب زیادی گرفته باشند و دشمنان خویش را بخوبی شناخته اند و امروز نیروهای امنیتی ما با فرا گرفتن آموزش های مسلکی نیرومند تر شده اند و توانایی حفاظت از کشور خویش را دارا می باشند. و برای دستیابی به صلح و ثبات و همکاری همه جانبه مردم افغانستان نیاز است و باید هر افغانستانی به سهم خود وظیفه وجدانی و ایمانی خویش را انجام داده و با نیرو های امنیتی خویش همکار باشند تا باشد این سرزمین را از آتش نفاق، ویرانی و مداخلات اجانب نجات داده باشیم.

همچنان از تمامی مخالفان مسلح آرزو دارم تا خود را آله دست بیگانگان قرار نداده و به سرنوشت خود و فرزندان خویش بیاندیشند و راه صلح و آشتی را فراگرفته به خانه خود برگشته و سال نو را با فامیل های چشم به راه شان یکجا تجلیل نمایند و سال نو را با اعمال نو رفتار نو کردار نو و گفتار نو تداوم بخشند.

نوسینده: وحید تلاش

>>>   Shafiqullah Shafiq
استقبال حکیم سنائی و مولوی بلخی از نوروز!
حالا پرسش این‌جا است، آیا میزان فهم دینی این تازه به دوران رسیده‌گی‌ها بیشتر از حکیم سنایی، مولانا بلخی و سایر اهل معرفت اسلامی است؟
نه همه می‌دانیم که مولوی شدن و سنایی شدن کار آسانی نیست. ولی بایست اذعان کرد، ما در رقابت میان اعراب و ایران، آگاه و ناخودآگاه به نفع اعراب وهابی شرکت می‌کنیم و با روایت‌های تندروانه از دین بسترهای اجتماعی را برای تفکر طالبانی و داعشی هموار می‌سازیم که آن‌ها بیایند، هم به فرق ما بکوبند وهم به‌صورت فرهنگ و تاریخ ما.
گرنه دین خداوند رحیم و رحمان چرا این‌قدر نا مهربان شود که از خوشی‌های آدمیان انتقام بگیرد، و با جشنواره‌ی که منشاء طبیعی دارد و پیش از ظهور و بعد از ظهور اسلام در منطقه‌ی ما بزرگداشت شده است، و اکنون گرامی‌داشت آن به‌عنوان روز اول سال، جشن طبیعت و یک ارزش تاریخی و جهانی هیچ‌ صدمه‌ی به ایمان ما نمی‌زند، ما همه مسلمانیم!
مفهوم این سخن را تنها مغزهای درک می‌تواند که حاضر نیستند سرباز رضا کار برای پروژه طالبانی و داعشی شوند.
حضرت حکیم سنایی غزنوی
با تابش زلف و رخت ای ماه دل افروز
از شام تو قدر آید از صبح تو نوروز
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
و ز تابش روی تو برآید دو شب از روز

حضرت مولانای بلخ
اندر دل من مها دل‌ افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی

حضرت سعدی
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

حضرت حافظ
ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
نوروز تان خجسته و گرامی باد، هموطن عزیز!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است