نهاد بین المللی پگواش میزبان شخصیت های سیاسی و جهادی برای کاوش توافقنامه 19 ماده ای برای آشتی حکومت وطالبان بود و قرار است تا دو ماه دیگر همایش بزرگی در یکی از کشورهای منطقه با حضور نمایندگان دو طرف دایر شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، فرهاد هاشمی آگاه به مسایل بین الملل در برنامه "آخرخط" در خصوص راهگشا بودن نشست های پگواش در پیشبرد مسایل صلح گفت: موسسه پگواش مسوولیت های خود را برای پیشبرد گفتمان صلح انجام می دهد و در سمت اجرایی چون با حکومت ها طرف نیستند فیصله اجرایی ندارند و تنها منازعات فعال و تهدید هایی که امنیت عمومی دنیا را با خطر مواجه می کند، کار می کند، در حالیکه بخش بزرگی از پروسه صلح آشتی ملی و مسایل بین الافغانی است.

هاشمی درخصوص فعالیت پگواش در افغانستان می گوید: وقتی که دفتر سیاسی طالبان در قطر باز شد و بیرق سفیدشان به اهتزاز درآمد، حکومت کرزی با آنها به مخالف برخاست و منازعه آغاز شد که اگر این بیرق برافراشته بماند از جانب هر کشوری که قطر را به رسمیت بشناسد نظام داخل افغانستان زیر سوال رفته است.

وی، درخصوص نشست های متعدد پگواش در مسایل افغانستان می افزود: در نشست این موسسه که حدود 20 روز بود که توقع می رفت جمع سیاسیون از آدرس حکومت و نمایندگان طالب اشتراک کنند، چون این کنفرانس در اسلام آباد بود حکومت آن را جدی نگرفت.پاکستان هم اجازه اشتراک طالبان را در این نشست نداد و از این طریق اهمیت خود را برجسته کرد.

این آگاه به مسایل سیاسی افزود: پگواش به عنوان یک سازمان عمل می کند و از طرفی به عنوان رقیب شورای عالی صلح مطرح است چرا که امکاناتی که باید شورای صلح به خود اختصاص دهد، به پگواش اختصاص داده می شود.

هاشمی، درخصوص ابعاد مختلف صلح در افغانستان می گوید: صلح در سطح آشتی ملی مربوط به شورای صلح افغانستان است اما ابعاد گسترده تر آن در سطح کشورها و منطقه فراتر از عملکرد شورای صلح و مربوط به دستگاه دیپلماسی و وزرات خارجه افغانستان است و تعیین و تکلیف کردن برای این نهاد ها بزرگترین سوالی است که مطرح می شود که آیا حکومت توانسته بین شورای عالی صلح و دستگاه دیپلماسی تقسیم وظیفه کند؟

وی، معتقد است که صلح شامل بخش هایی است که یک مورد آن بر دوش علما و رسانه هاست که یک آمادگی عمومی میان مردم برای آوردن رفاه است، صلح در سطح آشتی ملی پروسه ای است که نیاز به یک اجماع ملی دارد تا وقتی با طالب صلح می شود گروههای دیگر خود را ازاین مساله بیرون نبینند چرا که در هر کدام از این بخش ها که کم کاری شود، یک گوشه کار می لنگد.

این آگاه به مسایل درباره اینکه مسایل افغانستان مجزای از منطقه و جهان بررسی نمی شود اظهار کرد:حکومت وحدت ملی در دو سال حکومتداری یک دیپلماسی یک طرفه و بسیار خوش بینانه با پاکستان را پیش گرفت. اکنون در یک چرخش پشت به پاکستان و رو به هندوستان کرده است.درحالیکه تقابل بین هند و پاکستان خیلی زود تغییر می کند.

هاشمی درباره عادی شدن روابط میان هند و پاکستان می گوید: هندوستان در کنفرانس سارک در پاکستان شرکت نکرد و طبق شرایط سارک اگر حداقل سه کشور غایب باشند کنفرانس لغو می شود که همین طور هم شد. اگرمشکلات کشورها بایکدیگر منجر به مشکلات بر سر راه همکاری های کشورهای جنوب آسیا شود کشورها در حل این مشکلات همسو می شوند چنانجه دو شعبه بسیار فعال هندی و امریکایی در داخل امریکا لابی می کنند تا امریکایی ها بر هندی ها فشار وارد کند تا روابط با پاکستان در حد همکاری ها به سطح عادی شدن برسد و وقتی این اتفاق رخ بدهد تکلیف افغانستان چه می شود؟

وی معتقد است: براساس احساسات یک نفر یا دونفرنباید منافع کشور را نادیده گرفته شود و توقع صلح هم باشد چراکه صلح ضروت به اشتی ملی دارد و به همین نسبت به همکاری و تشریک در سطح منطقه و هم سویی و تفاهم در سظح جهان نیاز هست. اگر حکومت دیپلماسی خود را احساسی پیش ببرد و نتواند چالش ها را به فرصت تبدیل کند تشنجات دامنگیر و بی پایان می شود.

وی افزود: صلح افغانستان در برگیرنده پروسه های مختلفی است که باید در یک پالیسی سنجیده شده توسط شورای صلح برای تفاهم نظر و نزدیک ساختن حکومت و مخالفین مسلح و سیاسیونی که فکر می کنند با صلح گوشه نشین می شوند و دستگاه فعال دیپلماسی و همچنین نشست های پگواش پیش گرفته شود.

کد (26)

>>>   افغانستان قربانی اهداف هند و پاکستان میباشد . زره

>>>   از زمان ایجاد حکومت پاکستان تا امروز با کشور ما افغانستان دوستی و همدلی نداشته و اگر حرف از دوستی میزنند جز فریب و دوکه و منافقت وشیطانیت دیگر چیزی بیش نبوده ونیست پاکستان حکومت دست نشانده را در کشور ما دارد کشور ما ازاد و مستقل است با هرکشوری که واقعا و بدون اغراض دست دوستی دراز کند ان دست را میفشارد بادرنظر داشت منافع مشروع هردو کشور با دوستی خود پایدار باقی میماند هندوستان به استثنای زمان اشغال کشور ما بواسط نظامیان پاکستان زیر نام طالبان دیگر در هرزمانی دیگر با کشور ومردم ما دوستی و همکاری داشته و در اینده هم خواهند داشت بهانه جویی ها و خیانتکاری های پاکستان در برابر کشور ومردم ما در هر برهی زمان واضح واشکار است ضرورت بهتفصیل ندارد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است