دوستان زیادی در مورد ترکیب هیات همراه رییس جمهور به مونیخ انتقاد کرده و قومی کردن قدرت به واسطه او را به معنای قوت او و منفصل کردن دیگران از قدرت دانسته اند. به یادم آمد روزهای اول ریاست جمهوری که آقای غنی امر کرده بود، پیوند "احمدزی" را از نامش بردارند و همینطور شعار "هیچ افغان از هیچ افغان کمتر نیست" او بیاد همه است.

اما در ارتباط به این تصویر:

1- مشکلی ندارد که رییس جمهور چه کسانی را لازم می داند که در چگونه یک سفر و نشست با خود ببرد اما نبودن شخص وزیر خارجه کشور در جمع هیات و در چنین نشستی، هیچ توجیهی دیگری، جز نگاه قومی و تیمی ندارد.

2- در افغانستان امروز هیچ کس به شمول رییس جمهور نمی تواند قومی فکر نکند، چون او هر قدر ملی هم باشد، فرهنگ حاکم سیاسی و عادت همیشگی ما اجازه نمی دهد تا او را به حیث یک شخصیت ملی بشناسیم، خواسته و نخواسته، فهمیده و نفهمیده داد می زنیم از فاشیزم، پشتونیزم و غیره.. راهی دیگر نمی بیند جز اینکه به همان سمت پناه ببرد.

این مساله در وقت کرزی و غنی نه، بلکه در وقت استاد ربانی تندتر از این و در برابر تاجیکان وجود داشت، قبل از آن هم هکذا و در آینده هم این عادت، بحیث یک عامل ویرانگر باقی خواهد ماند و البته این به مفهوم رد وجود تمامیت خواهی قومی در نزد سیاسیون که از این طبق نان می خورند و به نسبت های تندتر و کندتر میان همه اقوام وجود دارند، نیست.

3- هیچ واقعیتی را که سیاسیون بر سرکار افغانستان نمی پذیرند. یک مساله را چاره ای ندارند تا تن ندهند که به صورت طبیعی دیگر یک جانبه گرایی، انحصار قومی و خیال حذف دیگران را در سر داشتن نشان دهنده ضعف و انزواست تا قوت و بزرگی، بنابراین در حد تشریفات هم که شده باید نشان دهند که تاریخ مصرف این قلدری ها گذشته است و ایشان از هر قومی که هستند، به همه جامعه افغانستانی تعلق دارند. البته این به معنای نفی رقابت های سیاسی مشروع و متعارف نیست.

4- رهبر یا رییس جمهور بودن در یک کشور که دارای تکثر قومی ست، سنگین تر از آن است که هر کسی بتواند آن را حمل کند بنابراین، بر شرکای قدرت هست تا یکدیگر را در این امر یاری کنند. به خصوص ریس جمهور، ریس اجرایی، معاونین و مشاورین ارشدشان در امور تشریفات و حضور در رسانه، می بایست کارکترهای یکدیگر را حمایت کنند.

در گذشته علی الرغم گپ های بسیاری که وجود داشت، رهبری حکومت (کرزی، فهیم و خلیلی) تا حد توان می کوشیدند اگر کدام مساله میان شان قومی هم هست، به روی رسانه و خورد مردم نرود.

نتیجه اینکه:
هیچ حکومتی در افغانستان نخواسته است به این حد خود را به انزوا بکشاند و علت اساسی اش هم همین بوده که به آنچه گفته شد، در تعیین و تقرر کادرها، در قرب و بعد کارمندان عالیه دولت به رییس جمهور و ریس اجرایی و چه بسا موارد دیگر توجه لازم، از سر عمد و یا اشتباه صورت نگرفته است.

برنا صالحی

>>>   در یک جامعه باشیم و عدالت و شفافیت را نداشته باشیم، انسانی نیست! تمامیت باید جایش را به عدالت بدهد و هر انسانی که شفاف بود در رآس باشد

>>>   بخشِ از نوشته‌های نویسنده و پژوهشگر گرامی ما جناب عبدالحی خُراسانی در مورد پیشنه‌ای فارسی ستیزی در افغانستان امروزی. ایشان با ارایه اسناد در این یاداشت خود از برنامه ها و چهره های فاشیزم افغانی که در کنار زدن زبان فارسی از بانک نوت های کشور دست داشتند، پرده برداشته است.

>>>   عبدالحی خُراسانی، تحلیلگر سیاسی:
عبدالمجيدخان زابلى با حذف كامل زبان فارسى از بانكنوت و تغير نام 'بانك ملى افغانستان' به 'دافغانستان بانك' در تحقق روياى محمد گل‌خان مومند جهت تكميل فاشيسم افغانى (پشتونيسم) اخرين گام را برداشت و زبان ملى فارسى براى هميشه از بانكنوت كشور رخت سفر بر بست.

>>>   در داخل کشور شاید، اما بیرون از کشور باعث شرم و ننگ است، نفرت، انتحار، قتل ووحشت با این نام گره خورده، یهود و نصارا، عرب و هندو بهتر است

>>>   ايا در افغانستان كسي دگه نبود كه غني سفير خود از امريكا را به اروپا خواست

>>>   او کوهدامنی ! کی خانه ات را دو بار در یک قرن به آتش کشید ؟ کی به مال و ناموست تجاوز کرد ؟ کی مالت را دزدی کرد و دزد هم نام خودت را ماند؟ کی ناقل است در کوهدامن و کی بومی ست؟ و آیا دست داشتنت در جابجایی ناقلین تازه وارد پاکستانی زیر نام افغان جهالتت را نشان نمیدهد ؟ ..........

>>>   یگانه موفقيت ایالات متحده امریکا درهمین رمز نهفته است که آمریکا امروز یک ملت هستند تمام امور براساس منافع ملی وقانون اساسی پیشبرده میشود. آنها میتوانند یک سیاه پوست آفریقای را برای مدت دو دور ریاست جمهوری تحمل نمایند بر عکس در کشور ما دربین اقوام چنین چیزی وجود ندارد. دولتمردان ما بايد از آنها انتباه بگیرند. شور بختانه باوصف تحصیلات عالی دینی و عصری هنوز قومی ومحلی فکر می کنند. عاقبت بخیر.

>>>   عبدالحی خُراسانی: با حمايت همه جانبه پادشاه توانست، نظامنامه‌هاى انتقال افاغنه (پشتون‌ها) از ماوراء كوه سليمان و جنوبى را در قطغن اجراء و عملى نمايد، بلكه در نوار مرزى هرات، در تمام بلخ و جوزجانان و فارياب اجراء نمود و حتى بنا به روايت «حضرت صبغت الله مجددى» سنگ‌هاى قبور و آثار تمدن را شبانه منهدم ساختند، تا تمام نمادها و آثار تمدن به يكبارگى نابود شود.

>>>   راست گفتند اگر ملتی را میخواهید نابود بسازید در قدم اول تاریخ و فرهنگ آن کشور را از بین ببرید. در آن صورت نسل جوان آن سر زمین بدون اطلاعات تاریخی بدون شناخت از خود و سر زمین خود تبدیل به یک نسل بی ریشه میشود. که این خود خیلی خطرناک تر از بم اتم است برای یک جامعه !!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است