از اتهام در مونیخ تا راکت ها بر کنر:
افغانستان متهم می کند و پاکستان عمل!
سخنان غنی در کنفرانس مونیخ که تنها با متهم کردن پاکستان در تروریزم و جنگ اعلام نشده انجامید با راکت های پاکستان بر ولایت های کنر و ننگرهار و کشته شدن غیرنظامیان پاسخ عملی گرفت 
تاریخ انتشار:   ۱۲:۰۴    ۱۳۹۵/۱۲/۲ کد خبر: 129298 منبع: پرینت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، رییس جمهور در حالی در کنفرانس مونیخ شرکت کرد که افغانستان مورد حمله ی تلاقی جویانه پاکستان پس از رویداد سند بوده و این کشور اعلام کرد که برای مقابله با گروه های تروریستی حتی در خارج از پاکستان اقدام خواهد کرد که به طور خاص منظور افغانستان است.

اشرف غنی در این کنفرانس با بیان اینکه سیاست تروریسم خوب و بد عامل اصلی حمله های اخیر در افغانستان و پاکستان است، جنگ افغانستان را نه جنگ تروریستی بلکه جنگ مواد مخدر و اعلام نشده میان دو کشور عنوان کرد که اشاره به پاکستان حامی گروه های افراط گر می باشد.

حمایت از تروریزم سال ها اتهامی از سوی دو کشور بر یکدیگر است اما سیاست سردگم رهبران کشور باعث شده که دیگر پاکستان با رد حمایت از تروریزم، ناامنی های خود را از درون خاک افغانستان دانسته و با یک حمله انتحاری که در این کشور، افغانستان را تهدید کند و حمله های راکتی بر کنر و ننگرهار موجب کشتار غیرنظامیان و فرار مردم شود.

از سوی دیگر گفته های اشرف غنی در کنفرانس مونیخ هرچند خوشایند بوده اما تجربه ثابت نشان می دهد که تنها گفته های احساسی صرفا در جمع دولتمردان جهان بود و امیدی برای به وقوع پیوستن آنها با توجه به شخصیت اشرف غنی نیست و که پس از بازگشت وی به کشور فروکش کرده است.

نکته قابل تامل، اشاره اشرف غنی به تروریزم خوب و بد و دلیل شکست در مبارزه با آن بوده در حالی که حکومت گذشته و اکنون با برادر خواندن طالبان و مشروعیتی که در پی تلاش برای گفتگوهای صلح به این گروه داد، دلیل اصلی شکست در میدان های جنگ و از دست دادن تسلط بر نیمی از کشور است.

در حاشیه این کنفرانس، رییس جمهور از مقام های قطر خواستار بسته شدن دفتر طالبان در این کشور در صورت تداوم رویکرد این گروه شد و این اگر و اماهای غنی نیز خبر از همان سیاست ارگ در رابطه با طالبان دارد که همچنان متمایل به آنان است در حالی که تروریستان طالب بیش از دو دهه کشور را با بحران سقوط مواجه کرده و بزرگترین دلیل کشتار و ناآرامی ها می باشد.

سیاست سردرگم و گیج مقام های حکومت افغانستان به ویژه نسبت به پاکستان و طالبان دلیل جنگ مدام و تهدیدها و فشار دولت اسلام آباد بر کشور که نشات گرفته از هراس درونی رهبران از پیامدهای مقابله با پاکستان است.

حکومت افغانستان اراده ای برای جلوگیری از مداخلات پاکستان و تضعیف طالبان و دیگر مخالفان را ندارد و تنها در سخنرانی های داخلی و خارجی به نقد از سیاست تروریست پروری اسلام آباد می پردازند اما تاکنون نه تنها برای امنیت و ثبات پیامدی نداشته است بلکه پاکستان با سلاح تروریستان روز به روز بر جنگ دامن زده و امتیازگیری می کند.

حال سخنان پر از احساسی اشرف غنی در کنفرانس امنیتی مونیخ تنها بازگویی متنی که به تکرار بدون نتیجه بیان شده است در حالی که می توانست توجهه جهان را بر خواست افغانستان در مبارزه با تروریزم جلب کرده اما به مانند فرصت های بیشمار در 15 سال گذشته از میان رفت.

کنفرانس مونیخ که میزبان بیشترین رهبران کشورهای جهان در خصوص امنیت است و هرچند تاثیری بر رخدادهای نظامی جهان ندارد اما مکانی است برای بحث های سیاسی و نظامی جهان در کنار حضور شرکت های نظامی و تبادلات تجهیزات جنگی.

افغانستان فراموش شده در میانه دهه 90 میلادی که اکنون به کانون توجهه امنیتی در جهان بدل شده، همچنان در این گونه نشست ها به دلیل ضعف در کنترل جنگ و گروه های تروریستی ناکارامد در لابی گری می باشد و تنها به سخنرانی هایی ختم می شود مانند اشرف غنی که پاکستان را متهم می کند و دم از سیاست های بی ثبات در خصوص تروریزم و مواد مخدر می زند.

کد (18)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   من فقط یک شرط به این شعار می افزایم:
تا زمانی که فاشیزم قومی در افغانستان حاکم است، کودن ترین تاجیک همان است که با پاکستان دشمنی می کند. زمانی می شود علیه پاکستان ایستاد که همه متحد شده باشیم و دولتی که می سازیم در آن حقوق مساوی داشته باشیم.

>>>   پول افغاني و يا كلدار پاكستاني
اكثريت كساني كه امروز پاكستان را اخطار مي دهند، اگر تلاشي شوند، از جيب شان كلدار پاكستاني بيرون ميشود !
لطفاً اول جيب تان را مستقل سازيد، بعداً به دنبال دفاع از كشور و سرزمين خويش باشيد !
تا زماني كه وابسته باشيم كاري از دست ما ساخته نيست، مگر اينكه به پاي خود بايستيم. كشور و هويت خود را پاسداري نمايم !
با محبت
سالم وحدت

>>>   من در کشوری زندگی میکنم که به مروم آن افتخار میکنم به آخرین درجه وبه آخرین پله های انسانیت رسیده اند اما افسوس به کشوری میکنم که با استفاده از حیله ونیرنگ تحت نام های مختلف در داخل این کشور زیبا مراکزی را با نماینده های دو کشور ترورستی شناخته شده جهان تاسیس و در خرید فروش مواد مخدر و مبتلا وآغشته شدن جوانان با ادب وباتریبیه تعلیم یافته این سر زمین ما فیای همان کشور به خاطر حفظ منافع خود در جا های دیگر دست به ترور وخشونت می زند شاید مردم ودولت آن ویا هردو دولت آگاه هی نداشته باشند من این حقیقت را فاش می سازم همین طور است این یک حقیقت است در یک مرکز فروشنده از یک کشور سازماندهنده ازدو کشور و وکشور سوم توزیع کننده این یک حقیقت است اما تلخ است شفا بایدت داروی تاخ نوش مولا نای بزرگ این خدمت به انسان نوع بشر وبشریت نیست بدست آوردن پول با نابودی دیگران وآرزودارم خواهشم پزیرفته شود از نزدیک نسبت این افشا گری هایم به مرمی اگر خاویته شود به قلبم بزنید
رحیم کریم

>>>   در پیوند به پست قبلی‌ام مبنی‌بر کنترول و حصارکشی بر مرز میان افغانستان و پاکستان معروف به مرز دیورند تعدادی از دوستان هنوز هم برطبل مالکیت نیمی از پاکستان تاکید داشتند و از حق افغانستان برپاکستان سخن راندند.
اینکه مرز دیورند از طرف عبدالرحمن خان با وزیر خارجه هند بریتانوی «دیروند» در بدل پرداخت مبلغی مشخص سال‌وار، واگذار گردید و قراردادی نیز به امضا رسید و بعد از آن حاکمان بعدی به نوبه‌ی خویش رسماً به تائید آن پرداختند، به یک طرف. حالا من توجه شما را به مقاله‌ی تحقیقی پروفیسور لعل‌زاد زیر نام «شكل گيري مرزها و إيجاد كشور افغانستان» که کاملاً بحث حقوقی می‌باشد جلب می‌کنم. استاد لعل‌زاد درین نوشته‌ی تحقیقی نشان‌ داده است که تمامی مرزهای افغانستان علی‌السویه به اساس نتیجه‌ی مذاکرات روسیه‌ی تزار و هندبریتانوی و موافقه‌ی جانب دولت افغانستان مطابق معیارهای مدرن تثبیت و سپس علامت‌گذاری گردیده است که میان مرزهای شمال و جنوب و شرق و غرب کشور هیچ تفاوتی وجود ندارد و اگر قرارباشد یکی ازین مرزها پذیرفته نشود موجودیت سایر مرزهای کشور نیز زیر سوال می‌رود. ایشان درین نوشته‌ی تحقیقی علاوه می‌کند که دلایلی و اسناد کافی وجود دارد شماری از حاکمان افغانستان برخلاف تعهدات شان صرفاً بربنیاد منافع قومی، قبیله‌یی و حتی شخصی با بهانه‌تراشی‌های ناموجه مرز موسوم به دیورند را نپذیرفته اند.
باید اضافه کرد که روسیه‌ی تزار و هند بریتانوی که هردو از نفوذ یکدیگر در ساحه‌ی تحت تسلط شان نگرانی داشتند، ابتداء افغانستان را منحیث نقطه‌ی حایل و یا خط فاصل میان همدیگر پذیرفتند اما بعدها روسیه‌ی تزار نفوذ بریتانیا را به شرط اینکه بریتانیایی‌ها در آسیای میانه مداخله نمی‌کند، در افغانستان به رسمیت شناخت.

>>>   این یک حقیقت است که کشور های اروپایی دوصد ویا سه صد سال از نظر پیشرفت نسبت به کشور های اروپایی پیشرفته تر هستند اما انسان های حیوان صفت و گرگ صفتی کشور های عقب مانده دارند که دست اروپی هارا در مکر فریب دشمن نشان دادن دیگران به گرفتن پول از شبکه های داخل کشور وبیرون از کشور از عقب می بندند ودر کشور خود وست به قتل ها زدند اینها اصلا در جاده انسانیت قدم نگزاشته اند
چگونه به گب ... صفتان اعتماد میکنند ادوپایی ها با همه فهم دانش خود
رحیم کریم

>>>   خطر ناک ترین سردسته های شبکه های ترورستی مافیایی در افغانستان ایران فکر میکنم در بیرون از کشور ودر جا های فعالیت داشته باشند وتوسط همین شبکه ها به مردم اروپا وآبرو حیثیت مردم اروپا لطمه وارد میکنند پول را آنها بدست می آورند خودرا مسلمان میگویند اما از انسانیت بوی نمی برند چه رسد به اسلامیت شبکه های ترورستی خودرا تحت نام های مختلف آن ملای قارون صفت فقی و دیگر قاچاق بران که در بالا ترین ارگان ها به سطح ریس جمهور سابق وریس ثنای فعلی و ریس امنیت کنونی که قاتل شناخته شده واحتملا از مهره های ک ج ب باشد دارند در بعضی از کشور ها این احتمال وجود دارد اثرات آنرا من دیده ام وعلا یمی بنظرم رسیده است با استفاده از نام هم وطنی مسایل حزبی وشناخت های شخصی وگرفتن پول وترور شخصیت دیگران
رحیم کریم

>>>   من به دوستان خود صادقانه میگویم چنین پلان های خطر ناک تروریتی را من به چشم سر مشاهده کرده ام که به خودم سازمان دهی شده بوده اما در قسمت فامیلم همه هراس دارند پلان همین بوده که من بی آزار وفامیلم را نیست ونابود نمایند حتی تا همین دیروز همان شبکه های استخباراتی به همکاری کشور های مورد علاقه وخم مفکوره شان اطلاع دقیقی من در این مورد ندارم اما امید ام از خدا وند این است بکمک پولیس ودست اندر کاران کشور زیبا ومردم مهربانی که در آن زندگی میکنم این دسیسه ها وتوطیه ها خنثی شده باشد واسناد جعلی نظر به خواسته اآن نا مردان ونا انسانانان هم دین ودر حقیقت بی دینن این نا مسامانان مهربان نوع دوست داده باشند من زیاد امید وار هستم علایم آنرا می بینم تبلیغ شبکه های ترورستی ازداخل وخارج بسیار زیاد است اما من خودم در حصه فامیلم کدام حرفی تا بحال ندارم اینکه حقیقت چه باشد خدا خود میداند به ههر صورت همان شبکه های ترورستی داخل افغانستان در تبلیغ راه گم کردن من نقش دارند
رحیم کریم

>>>   خرد، تدبير، خودسازندگي، دولت و ملت سازي و توسعه اقتصادي راه حل براي پيروزي نبرد عليه پاكستان است نه جاسوسي به هندوستان يا بلند كردن شعار ميان تهي!
بايد اين تنش را خرد سياسي حل كند نه پوپليسم سياسي و إحساسات.

>>>   میشرمیم زیر برق شما زندگی میکنیم دنیا ماره به نام افغانستان میشناسد کشوری همیشه جنگ خون ریزی برتری جوی نوکری غلامی کدن مردم جاسوس به دشمن ناموست دشمن خاکت دشمن مردمت بی غیرتی که روزی صد راکت از ان سوی مرز پرتاپ میشود سر خاهر و مادرت یک مرد پیدا نمی شود استاد شود در مقابلش باز میاید از بیرق گپ میزنه شما آبرو عزت ده بیرق نماندی کلشه فروختی خوده بر تر هم میگره

>>>   دقیق است تحلیل کد (18) .


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است