رد صلاحیت های کیلویی وزیران تا معامله و تهدیدهای واهی، هم چیزی از اعتبار پارلمان باقی نگذاشت و هم میراثی برجای می گذارد از بی اعتمادی و مردم ناامید از قانون | ||||
تاریخ انتشار: ۰۰:۰۸ ۱۳۹۵/۱۰/۳۰ | کد خبر: 127460 | منبع: | پرینت |
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، مجلس نمایندگان به تعطیلات زمستانی رفت اما مجلس نمایندگان که در ردصلاحیت های گروهی وزیران با تغییر یکباره دلایل استیضاح هم اعتماد نیم بند خود را از دست داد و هم موجب چالش های سیاسی شد، با خط و نشان کشیدن برای دولت، تعیین بودجه سال 1396 را منوط به برکناری وزیران رد شده عنوان کرده بود اما دو روز قبل از تعطیلات زمستانی شورای ملی با اکثریت آرا بودجه سال مالی 96 را تایید کرد.
هرچند تعیین بودجه همزمان با شروع سال مالی جدید یکی از ضرورت های حکومت و وزارت ها می باشد اما با توجه به عملکرد چند ماه گذشته مجلس نمایندگان که نشان از وابستگی و امتیازگیری نمایندگان از مقام های حکومتی و سیاسی بود، بار دیگر بر نامشروع بودن خود مهر تایید زد.
اگر مجلس نمایندگان در روزهای نامشروع قانونی به سر می برد و برخی از نمایندگان برای باقی ماندن حاضر به هر معامله ای هستند، با وارد شدن به بازی رد صلاحیت کردن های وزیران مطابق میل حکومت به همان سویی رفت که مدت ها است مردم از نمایندگان و عملکرد پارلمان ناامید شده اند.
مجلس ضعیف با نمایندگان معامله گر تبدیل به عروسک خیمه شب بازی ارگ شده است که به راحتی با نام قانون دست به اعمال هر بی قانونی می زند و اگر زمانی برکناری وزیر و مقامی خلاف مصلحت های آشکار حکومت باشد آن را از طریق نهاد مردمی چون پارلمان به اجرا می گذارد.
وزیرانی که در رد صلاحیت ها از وزارت برکنار و به اندازه همان سمت و قدرت به سرپرست تغییر می کند سیاست ارگ در جابه جایی هاست و فشار بر مخالفان خود در مواجه با انتقادها، به مانند وزیر خارجه که بدون درنظرگرفتن اسناد، رد صلاحیت شد و وزیر مالیه که با هماهنگی حکومت بدون حضور در جلسه استیضاح رای اعتماد گرفت.
اشرف غنی که در بحران انتخابات مجبور به قبول توافقنامه حکومت وحدت ملی و تقسیم کابینه و سمت ها با شریک حکومتی خود عبدالله شد، با سود جستن از استعداد براندازی اختلاف ها و به انزوا کشاندن رقیبان، توانست هم ریاست اجرایی را ناکارآمد جلوه داده و به سمتی تشریفاتی تنزل دهد و هم حامیان وی و دیگر مخالفان را از معاون گرفته تا وزیر را یا برکنار کند و یا از وجهه سیاسی و اجتماعی پایین بکشد.
اگر با گذشت مدت قانونی مجلس نمایندگان در کنار ناکارآمدی و ضعف نمایندگان در سرانجام رساندن خواست مردم و اعمال قانون این مجلس از مقبولیت اجتماعی پایینی برخوردار بود با وارد شدن به بازی برکناری وزیران، همان اعتبار ناچیز خود را نیز از دست داد.
سیاسی بودن رد صلاحیت ها دلیل محکمی بر شانه خالی کردن دادگاه عالی از رسیدگی به پرونده این وزیران می باشد زیرا وارد شدن به چنین مسایلی که رنگ و بوی جناحی و سیاسی دارد بیش از آنکه مربوط به اختیارات نهاد قضایی باشد برگرفته از خواست و اهداف حکومت است.
گلو پاره کردن های نمایندگان مجلس برای تهدید حکومت از تعیین سرنوشت وزیران رد صلاحیت شده به همان اندازه نمایش آن، بار دیگر این حقیقت را بازگو می کند که نهاد مردمی به مانند پارلمان و اعمال قانون در افغانستان به دست افرادی سپرده می شود که اکثریت آنان وابستگی شدیدی به قومیت و سمت وسوی جناحی دارند و این قانون است که همواره زیر پا له شده و تاوان آن را مردم می دهند.
حال که از زمان شروع سال مالی 1396 یک ماه گذشته و درست دو روز قبل از تعطیلات زمستانی مجلس، نمایندگان با اکثریت آرا و یک رای مخالف بودجه سال آینده را تصویب کردند، حکومت به اهداف خود رسید و وزیران رد صلاحیت شده در مقام های خود برقرار هستند.
زمانیکه مجلس نمایندگان در روزهای نامشروعی قانونی، مشروعیت خود را از حکومت وحدت ملی کسب کرده و هر روز در فاصله دورتر از مردم قرار می گیرد، به هر جناح و قومیتی که وابسته باشند تنها قانون و رای اعتماد مردم را آلوده به فساد و معامله ها کردند و میراثی به جا می گذارند از بی اعتمادی.
کد (18)
>>> همه روزه انتقاد های بیشماری از سوی رسانه و مردم صورت میگیرد متاسفانه تا کنون نه تنها حکومت نتوانسته است تغیر اندک و حداقل را بوجود آورد بلکه عقب گرد سیاستی و اقتصادی به شدت ادامه دارد سیاست پوسیده و گندیده تاریخ معاصر هنوز هم بشکل بيشرمانه ادامه دارد ، اگر این روآل ادامه پیدا کند مردم در انتظار روز های تیره و تار خواهد بودند.متوجه باشید ما بطرف قبیله قبیله شدن روان هستیم نه ملت شدن .
اگر ما میخواهیم و ضعیف را مهار کنیم اولین مورد که باید به آن توجه شود اینست که چگونه قدرت را از انحصار تیم متعصب اشرف غنی بر رهانیم .شما همه شاهد هستید که بگونه میخواهد هرسه قوه را تحت تاثیر خود قرار دهد و به بقا خود ادامه دهد .امروز حکومت بقا خود را در تعیین افراد در دوایر دولتی میبیند به همان خاطر است که اشخاص مورد نظر خود را در سمت ها میگمارند و بآلای مردم اعتماد ندارند.
احمدی
>>> توزيع شناسنامه هاي برقي، در اولويت خواست هاي ما قرار دارد.
به زودي...
>>> واقیعت اینست که بیگانه ها در وطن ما البته نزد همان نوکرانش صاحب قرب وعزت اند بخاطر خود فروشی واطاعت از دالر .............اما در همین کشور های بیرونی این به اصطلاح دولتمردان ما همان نوکران وفرمانبرداران هستند که جهت تطبیق پلانهای خود خریدهاند این مزدوران فاقد هرنوع پرستیژ میباشند خوش بحال مردانکه ازاده مردند اما خود را نفروختند
>>> گلایه و شکوه استادحبیبی از نادرخان و برادران و برابر زاده گان مشهور به دومان یحیی!
"من نمیدانم خاندانی که اجداد شان به خیانت و وطنفروشی از خاک افغانستان رانده شدند و اولاد شان در دیره دون هند پیدا و تربیه گردیدند و هنوز هم زبان دری و پشتو را زبان مادری خود نمیدانند و نه روان صحبت کرده میتوانند و در خانههای خود هندی گپ میزنند و تا دیروز به سبب خیانتهای خود از خاک افغانستان رانده شده بودند، با آن سوانح ننگین و اجنبیپرستیهای تاریخی، چگونه به خاک افغانستان صادق شدند؛ ولی امثال ما مردم که عمری را در تنویر اذهان و خدمات علمی و ادبی کشور عزیز صرف کردهایم و زبان مرده و نامرتب پشتو را زندگی ادبی و تاریخی بخشیدهایم و به علت این که ملتآزاری، ستمگاری، یغماگری و چور و چپاول آل یحیی را انتقاد میکنیم، از شرف افغانیت و وطنیت و ملیت محروم شویم. عجبا! مدتی برعکس باشد کارها/ شحنه را دزد آورد بر دارها» (شماره دوم هفتهنامه "آزاد افغانستان"/ شنبه، هفتم جدی ۱۳۳۰/ بیستونهم دسمبر 1951)
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است