نقد نظام کاری است در توان هر شخصی حال احمد ولی مسعود که راه نجات افغانستان را همگرایی می داند با کدام عمل و گفته به این سو گام برداشته که از حکومت توقع دارد؟ | ||||
تاریخ انتشار: ۱۷:۲۱ ۱۳۹۵/۹/۱۹ | کد خبر: 125344 | منبع: | پرینت |
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، افغانستان کشوری است که در آن همواره بازی های سیاسی و وصل شدن به یک قدرت، بهترین روش برای رسیدن به قدرت و مقام است اما هیچ گاه فضای ایجاد نکرده که بتواند با گفتگوهای چهره های سیاسی و احزاب مانعی بر سر راه قدرت طلبی فردی و قومی شود.
با این وجود همواره چنان سیاستمداران بازار گفتگوها را داغ می کنند که این توهم در میان شان به وجود آورده است که می توانند بر قدرت ها و سیاست ها تاثیر گذارند اما این گفتگوها به همان راهی می روند که راس قدرت رفته است.
احمد ولی مسعود در نشستی نظام سیاسی موجود را مادر همه مشکلات افغانستان عنوان کرده و گفت: اگر همین امروز امریکا پشت سر این نظام نباشد، روز دیگر سقوط خواهد کرد.
مسعود اگر نظام کنونی را مادر همه مشکلات افغانستان می داند پس نظام گذشته چه بوده و احزابی که جنگ داخلی را رقم زده بودند، چه نقشی در بحران کشور داشته اند.
به طور قطع افغانستان وابسته به کمک های کشوری چون امریکاست در این میان فردی چون وی چه انتظاری از کشوری که درگیر اختلافات داخلی است و در جنگ به سر می برد دارد که از وابستگی به عنوان پتک بر سر حکومت استفاده می کند؟
سیاست غرب و امریکا در افغانستان حفظ ناامنی است و کنترل منطقه با استفاده از خاک افغانستان و با وجود دولتمردانی منفعت جو، کشور توانی برای خودکفایی و اداره حکومت بدون دخالت های خارجی ندارد.
با این وجود، مشکل فرد و این نظام نیست، باید راه حل را با درس گرفتن از تجارب تلخ گذشته و برای رسیدن به صلح و امنیت ئ هزینه ها را خرج همگرایی و اتحاد در کشور کرد نه اینکه به عنوان منتقد به نظام نگریست زیرا افرادی چون وی در درون این نظام هستند و نقض ها نیز متوجه آنان.
سیاستمداران و مقامات به خوبی نشان داده اند که هرگاه منافع آنان با قدرت همراه باشد تبدیل به حامی می شوند و هر گاه به انزوا کشیده می شوند، نقش منتقد را بازی کرده به گونه ای که خود هیچ نقشی در فسادها و مشکلات کشور نداشته اند.
اتحاد در افغانستان همواره در میان احزاب همراه و بر اساس قومیت با هدف تضعیف دیگر گروه و قومیت ها شکل گرفته که تبدیل به سمی برای فضای سیاسی کشور شده استو از سوی دیگر انحصار طلبی چون رییس جمهور هیچ گاه با چنین نشست های تغییری در رویکرد خود ایجاد نمی کند و تنها به فشار بر مخالفان تبدیل می شود.
در افغانستان انواع سیاستمدار و حزب و قومیت وجود دارد که بر اساس همین تقسیم بندی های جناحی و قومتی دست به نشست و گفتگو می زنند و تنها در پی سیاست خود هستند در حالی که مشکل افغانستان یک شخص نیست بلکه مشکل افغانستان ریشه ای و معطوف اختلافاتی است از دل تاریخ.
همچنان که احمد ولی مسعود در گذشته راه حل بحران افغانستان را همگرایی بیان کرده است اما هیچ نشانی از این همگرایی ها در این گونه نشست ها دیده نشده، سخن گفتن و نقد کردن راحت ترین راه هاست و در توان هر شخصی.
اگر سیاستمداران نگران وضعیت افغانستان هستند و خواهان به صلح رسیدن کشور، باید در همراهی و همگرایی گام بردارند نه اینکه در میان همراهان حزبی و قومتی خود سخنانی بزنند که بر اختلافات دامن زده و واکنش ها را در پی داشته باشد.
هر قدرت و حزبی که بر سر قدرت افغانستان آمد هموارد در تلاش برای همراه کردن چند چهره سیاسی برای انحصارطلبی بوده است و تنها اختلاف و نفاق میان مقامات حکومتی در پی چنین گردهمایی ها افزایش می یابد و به همین میزان از اتحاد که ضروری ترین گزینه برای افغانستان است دور می شویم.
کد (18)
>>> ریشه مشکلات بر سر قدرت امدن افراد بر اساس وابستگی افراد واشخاص سرشناس میباشد نه لیاقت و شایستگی نمونه بارزش خود ولی مسعود است.
>>> اگر به او سهم بدهند دنیا گل وگلزار است
>>> نظرات تعدادی از بیننده های سایت افغان پیپر :
- کـرزی طالب است ، اشـرف غنی طالب است ، اتمر داغش است ، استانکزی طالب است
تعدادی محدود کسانی هستند که همه را دشمن معرفی میکنند وصرف خودرا دلسوز وصاحب همه وطن میدانند، درحالیکه واقعیت اینست که دلیل ناکامی وبد نامی حکومت کرزی سبب پسمانی حکومت اشرف غنی باعث فساد بی حد وبی پایان اربابان همین افراد هستند ، مثلا درمورد فساد: زمین های تپه نادر خان را کی به فــروش گذاشت؟ زمین های دولتی آنطرف کوتل خیرخانه را کی لیلام کرد وپولش به جیب کی رفت؟اکثریت نقاط سرسبزی شاروالی کابل را کی به زور بادیگارد ها هوتل یا مارکیت وبلند منزل ساخت ؟
حالا اصلا مشکل اینها چیست که خود شان با گذشته سیاه خود خلاف کاری میکنند ودیگران را دشمن معرفی میکنند؟
ر
>>> تمام مشکلات ودرگیری ها وقوم گراییها در کینه هایی است که در در دوران جنگ داخلی توسط همین جنگ سالاران وجنایت کاران به وجود امده است.
>>> متن بیهوده مسعود را نخواندم چون از متنش هویدا است که هیچ مفهوم و ارزش ندارد
وهمین قدر میګویم که ولی مسعود از برکت همین نظام است که اینقدر بلبل وار ګپ میزنی نظام فرسوده مسعود زور ګوی را نیز دیده بودیم
باید سخن را به همان اندازه سواد و فهم خود بزنی اګر نظام کنونی سقوط کرد این بار ترا در کولاب هم پیدا کرده نمیتوانیم و مرد این هم نیستید که از وطن چی بلکه ازخود هم دفاع کرده نمیتواند.
>>> مشکل ما این است که احزاب ما سیاسی نیستند ومتاسفانه بر اساس قوم پایه گذاری شده اند.
باید هر حزب سیاسی ما از فارق از قومیت از افراد خبره هر قوم عضو گیری کنند.واحزابی کاملا سیاسی تشکیل شود .
>>> اینقدر میگویم که این دوزدان، منافقین، شیاطین دین فروش قوم پرست و این رهبران شیطان صفت از هر قوم و قبیله که هستند اینها نه دین دارند، نه ایمان، نه قوم نه مذهب. تمام دار و ندار شان پول و قدرت است و بس اگر پول و قدرت بدهی اینها را از همه چیز میگذرند، کسان که ایمان خود را مقابل پول معامله میکند پس نزد انها ناموس، وطن و قومیت کدام ارزش ندارد، نادان کسان است که دنبال این دلالان سیاسی که بنام دین اسلام عزیز از ما استفاده میکند میگردد. بیاید درس تعلیم خود را مطابق علم قران پاک بسازیم تا هیچ ابلیس از ما استفاده نکند تا باشد خود و اولاد های اینده این وطن را از دجال منافقین شیاطین دین فروش نجات دهیم انشاءالله و مانند یک مسلمان برادر در کنار هم زندگی کنیم انشاءالله
>>> این گلمرجان درینروزها کجاست که یکبار دیگر بگوید:
"آرای مردم را بردیم این قصه ختم است"؟؟
یا با فریاد بگوید:
بشما اطمینان میدهم که جانکیری میآید و چند تا ....فریاد بکشند:
نعره تکبیر.
>>> ياران دروغين مسعود كجا اند !!! وقتى پاى مقام وثروت باشد ، بسيارى ها براى به دست آوردن آن مسعود و نام مسعود را چك سفيد براى خود مى سازند ، وقتى پاى دفاع از عزت و افتخارات او در ميان باشد ، اينها در غار هاى بلورين پنهان مى شوند. حال بگو تو يارى مسعودى يا من!!!
>>> جاهايي كه همه گان سكوت كردند هميشه صداي پدرام بلند بوده است.
همسخن
اظهارات غني در باره قهرمان ملي عبور از خط سرخ است.
چرا كساني كه از از نام فرمانده مسعود به رياست اجرائيه و حكومتداري خوب رسيدند، نتوانستند در مقابل اظهارات غني إبراز نظر بكنند؟؟
>>> افغانستان، بدون تقسیم عادلانه قدرت دولتی بر بنیاد صلاحیت و شایستگی سیاسی و مسلکی افراد، هیچگاه به ترقی و پیشرفت و آرامش نمی رسد!
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است