یکی از محورهای نشست بروکسل، بحث افغانستان است که در این نشست شرکای استراتژیک افغانستان تا سال 2020 تجدید تعهد می کنند و از طرفی افغانستان هم تعهداتی برای وزرای خارجه ناتو خواهد داشت.
بخش دیگر این نشست تحکیم هرچه بیشتر روابط با اتحادیه اروپاست. اتحادیه اروپا، ناتو و امریکا از کشورهایی هستند که تعهدات کلان برای منطقه و افغانستان بخصوص در مسایل جنگ و صلح، توسعه اقتصادی و سیاسی، تامین حقوق بشر و مبارزه با تروریزم دارند.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، آصف آشنا، آگاه سیاسی در برنامه "تحول" در خصوص اینکه افغانستان تاچه اندازه توانسته است انتظارات شرکای استراتژیک بخصوص ناتو را فراهم کند گفت: در مقایسه پرونده دوساله حکومت وحدت ملی در قیاس انتظارات جامعه جهانی، همان قدر که حکومت وحدت ملی در برابر انتظارات مردم وضعیت خوبی ندارد و از پس انتظارات مردم برنیامده است در قبال تعهداتی که در برابر کمک های جامعه جهانی هم داشته است دستاوردی نداشته است.

آشنا می گوید: نگرانی رقبای استراتژیک این است که چگونه اختلافات سیاسی میان ارگ و سپیدار را رایزنی کند که این اختلافات سیاسی منجر به بحران سیاسی نشود و بخش دیگر نگرانی ها برمی گردد به اینکه جدای از اختلافات درون حکومت وحدت ملی نیروهای دفاعی که هنوز به لحاظ آموزش، تمویل، تجهیز و حمایت های استخباراتی و اطلاعاتی وابسته به نیروهای ناتو هست را حمایت کند تا آنچه را که در چهارده سال قبل از حکومت وحدت ملی بدست آورده بود دچار عقب گرد نشود.

وی در خصوص اینکه در طی دو سال حکومت وحدت ملی از اکثریت اطلاعات و تحلیل هایی که در سطوح سیاسی، امنیتی و استخباراتی از وضعیت مطرح می شود تحت عنوان عقب گرد استراتژیک ترجمه می شود، می افزاید: این عقب گرد ها در حوزه های امنیتی، سیاسی، ارزشهای مدنی، آزادی بیان، وضعیت سیاسی و سقف اعتماد برای شرکای سیاسی افغانستان نگرانی ها را بیشتر کرده است، که چطور می توان همزمان ضمانت ها و فشارها را بررهبران حکومت بیشتر کرد تا مسیر به انحراف کشیده نشود و بخش دیگر مساله این است که متاسفانه رهبران حکومت وحدت ملی به گونه ای سیاست را به اجرا گذاشته اند که یک انحراف واضح و وحشتناک از جانب ارگ بوده است و باعث شد عده ای از جریان های سیاسی عملا برای براندازی حکومت وحدت ملی تلاش کنند که زیاد دور از واقعیت هم نیست.

این آگاه سیاسی می گوید که همانطور که روزهای قبل فرمانده عمومی ناتو در برنامه حمایت قاطع به زبان صریح و قاطع بیان کرد که پاکستان، ایران و روسیه از طالبان حمایت می کنند و جنگی که طالب در افغانستان انجام می دهد با هماهنگی کشورهای همسایه صورت می گیرد، بخش زیادی از نشستی که این روزها میان وزیران خارجه عضو ناتو انجام میگیرد، رایزنی روی همین مورد است که چطور می توان همکاری های منطقه ای را به مسیری ببرند که هم اهداف کشورهای عضو ناتو فراهم شود و هم به یک اجماع سیاسی مبتنی بر چشم انداز ناتو برسند تا نگرانی که از سقوط حکومت وحدت ملی وجود دارد عبور کنند.

وی، با بیان اینکه بخش اعظم از جنگی که در افغانستان صورت می گیرد، جنگ نیابتی است و افغانستان به عنوان تامین کننده بستر جنگ، نیرو و پتانسیل جنگ هست می افزاید:راه حل بخشی از این موارد در خود افغانستان است، چرا که بسیاری از این مسایل به دلیل بحران درونی ناشی از ضعف دولت و نرسیدن به مرحله دولت و ملت در قلمرو منازعه قدرت اتفاق می افتد و تا زمانی که به مفهوم واقعی یک دولت دست نیابیم و بازی خیمه شب بازی که تحت عنوان حکومت وحدت ملی انجام می شود ادامه یابد، نمی توان افغانستان را از بستر جنگ های نیابتی و خشونت بیرون کرد.

آشنا ، با توجه به ظرفیت و درایت موجود در کلیت نظام سیاسی افغانستان گفت:متاسفانه هم کسانی که در ارگ و سپیدار نشسته اند و هم جریان های سیاسی در بیرون حکومت نشان می دهد که مشکل افغانستان چهارچوب و قواعد سیاسی اش است. در این بین مردم به دور از تمام تقسیم بندی های قومی و زبانی قربانی اشتباهات سیاسی رهبران خود می شوند و وضعیت فهم سیاسی هنوز به مرحله ای نرسیده است که سران قدرت دمکراسی، اراده سیاسی و ارزش های مدنی را هضم کنند و الزامات نظام دموکراتیک برامده از خواست مردم را بپذیرند و پیدایش حوزه ها و جزیره های قدرت هم سبب می شود که موتور منازعه همچنان روشن بماند.

این آگاه به مسایل سیاسی معتقد است تا زمانی که بخشی از قدرت در افغانستان به مسایل هژمونی قومی و تباری می اندیشند و پیش شرط شان برای ملت و دولت سازی مسایل هژمونیک است نمی توان انتظار یک نظام با ثبات را داشت چرا که دخالت کشورهای همسایه به ضعف درونی حکومت برمی گردد. حکومت وحدت ملی هنوز به مرحله ای نرسیده است که ارزش های دمکراتیک را دریابد اما شعار وحدت و بازی ملی را سر می دهد و همه چیز این حکومت خیالی و فرضی است و دچار توهم اقتدار و توهم ملت و دولت دارد.

آشنا در خصوص راه حل بحران سیاسی داخل کشور که بخش بزرگی از مشکلات را حل می کند اظهار می کند: حکومت راهی جز توسل و احترام به روندهای دمکراتیک ندارد و سیاست روی کار باید به اراده سیاسی مردم احترام بگذارد چرا که تجربه چند انتخابات گذشته نشان می دهد که مردم با حضور شکوهمند شان در صفوف رای دهی با وجود بریده شدن انگشت هایشان و خطرهای انفجار و انتحار خواست خود را نشان دادند ولی وقتی نوبت به رهبران سیاسی می شود آنها گند می زنند و فاجعه می آفرینند و سرشکستگی اش برای مردم می شود.

به باور این آگاه سیاسی افغانستان در وضعیتی قرار دارد که یک اکثریت در به در شده در کنار هم زندگی می کند و مردم از هر قوم و زبان به یک اندازه بدبخت هستند و فرقی میان مردم هلمند، بدخشان، بادغیس، بامیان و خوست نیست. اقلیتی که در کشور پول و قدرت دارند فرصت های سیاسی و اقتصادی را گروگان گرفته اند و هر کس به نامی دکان سیاسی باز می کند و قوم و مردمش را چپاول می کند.

وی در خصوص راهکار برون رفت از این حالت می افزاید: نسلی که در افغانستان رشد می کند باید از دایره قوم، زبان، مذهب و از ماندن در لاک های کوچک و محدودی که از نسل ما نیست بیرون بیاید و برمبنای فکر ملی حرکت کند و حکومت را مجبور کند که به اراده سیاسی مردم تن بدهند تا کشور از جان کری، سرتاج عزیز و هم از کیسه های پولی که به ارگ می آید بی نیاز شود.

کد (26)

>>>   صاحب نظران به اين باور اند كه سلطه طلبى و زياده خواهى پشتونيست ها اقوام ديگر را در دفاع از حقوق و هويت شان راديكال تَر ساخته و اين روند را هرچند در كوتاه مدت باعث نقض حقوق اين اقوام توسط تبعيض گرايان شود در دراز مدت به نفع اقوام مى دانند. بسيارى از مشكلات و حق تلفى ها در گذشته ريشه در عدم علاقه ، مداخله و توجه جدى توده هاى اقوام ديگر در سياست كشور دارد. اما تند روى و اشتهايى حذف كامل ديگران توسط پشتونيست ها ، اكنون توجه انهاى را كه تا ديروز شعار همه ما مسلمان و افغان هستيم مى دادند را دارد به اين امر جلب ميكند كه در واقع اين شعار دروغين با هدف حذف و زمينه سازى براى غصب كامل قدرت سر داده ميشود. اين شعار اكنون به انزوا و حاشيه رانده شده و يك اقليت كوچك از اشخاص مربوط اقوام ديگر شامل قدرت طلبان، امتياز خواهان ، چاپلوسان، متملقان هنوز اين شعار را گاه گاه سر مى دهند كه البته انها هم مشروط به امتيازات داشته و يا به اميد رسيدن به امتياز است.

>>>   حکومت دچار توهم اقتدار است
و شما هم دچار توهم رهبری.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است