تاریخ انتشار: ۱۷:۳۱ ۱۳۸۹/۴/۲۷ | کد خبر: 12312 | منبع: | پرینت |
در تاریخ اتفاقات بسیاری افتاده که کنکاش برای یافتن دلایل آن، امروز
یکی از دغدغههای محققان و علاقه مندان به تاریخ به شمار می رود.کشف
راز ناپدید شدن و تلاش برای یافتن گنج و ثروتهای عظیم پادشاهان یکی از
جذاب ترین بخشهای تاریخ است.
گنج اسپانیایی
یک دزد دریایی به نام ریش قرمز طی دو سال دزدی دریایی در سالهای
۱۷۱۶ تا
۱۷۱۸
ثروت فراوانی برای خودش
ذخیره کرد. در این سالها همگان معتقد بودند کشوری بیشتر قدرت دارد که
طلا و جواهر بیشتری داشته باشد.
اسپانیاییها در این مورد سرآمد دیگران بودند آنها با استخراج معادن در
آمریکای جنوبی این جواهرات را در کشتی
های بزرگ به اسپانیا منتقل میکردند.
این دزد دریایی هم با همکارانش صبورانه!! روی دریا مشغول گشت زنی بودند
تا سر و کله کشتیهای اسپانیایی پیدا شود و آن وقت با سرعت به غارت
کشتی میپرداختند. نکتۀ مهم این بود که این دزد دریایی همواره جواهرات
را در جایی دفن میکرد.
این دزد دریایی بالاخره در سال
۱۷۱۸
دستگیر شد و با مرگش معلوم نشد که این گنج کجاست و چه بر سر آن آمد.
کشتی این سارق نیز بعدها غرق شد. تا مدتهای مدید افراد متعددی به
جستجوی گنج پرداختند.
حتی در سال
۱۹۹۸
نیز کشتی را از زیر آب بیرون آوردند اما حتی یک نشانه هم از گنج به دست
نیامد. محققین حدس میزنند که این گنج در جزایر کارائیب یا خلیج
ورجینیا و یا غارهای جزیرۀ کایمان دفن شده باشد.
ثروت پرو
در سال
۱۸۲۰
میلادی شهر لیما از کشور پرو در معرض یک شورش عظیم و عمومی قرار گرفت
به همین منظور حکام پرویی تصمیمی گرفتند که جواهرات موجود در شهر را
برای دور ماندن از سرقت به مکزیک منتقل کنند. گنجها شامل مقادیر زیادی
جواهرات به صورت سنگ، شمعدانهای طلا، مجسمۀ حضرت مریم از طلا و ظروف
بسیار دیگر بود.
این گنج یازده کشتی را به طور کامل پر کرد. ویلیام تامپسون مسئول کشتی
و حمل این گنج عظیم به مکزیک بود. اما غافل از آنکه در میان همراهان و
کارگران کشتی، دزدان دریایی رخنه کردهاند. پس از سرقت،دزدان تصمیم
گرفتند که جواهرات را به جزیره کوکاس در اقیانوس هند برده و در آن محل
نگه دارند تا آبها از آسیاب بیافتد.
تامپسون فرماندۀ کشتی هم که دیگر با دزدان همدست شده بود، به اتفاق
سارقان به جزیره میرود. اما ارتش مکزیک در تعقیب آنها وارد جزیره شد.
به همین جهت دزدان به سوی جنگلهای انبوه گریختند. از آن زمان تاکنون
دیگر هیچ اطلاعی از این گنج نیست. تاکنون نیز سیصد گروه به جستجوی این
گنج رفتهاند اما به موفقیتی دست پیدا نکردهاند. به همین جهت برخی
مدعیاند دزدان دریایی گنج را در جزیره دیگری دفن کرده و سپس به این
محل آمده اند.
مدفون در گلها
در سال
۱۵۲۰
میلادی اسپانیاییها با خشنونت تمام تمدن کهن آزتک را از پای درآوردن
در حالی که شهر به طور کامل توسط ارتش اسپانیا محاصره شده بود فرمانده
آرتکها (منته زوما) به نبرد ادامه میداد تا اینکه به شدت مجروح شد به
همین جهت سربازان مدافع شهر تصمیم گرفتند جواهرات را در گوشهای گرد
آورده و در یک زمان مناسب از شهر گریخته و جواهرات را نیز با خود ببرند.
اما ورود اسپانیاییها به شهر و قتل عام مردم باعث شد که آنها شتابزده
تمامی جواهرات را به قعر دریاچه تزوکو بریزند. ظروف نقره و طلا و سنگهای
گرانقیمت فراوانی در شهر ذخیره شده بود اما همه آنها به دریاچه ریخته
شدند تا اگر امکانش بود روزی به آنجا بازگشته و دوباره آنها را به دست
آورند.
اما کسی زنده نماند و
آنهایی هم که توانستند بگریزند دیگر نتوانستند به شهر باز گردند.
امروزه این گنج عظیم پس از پنج قرن هنوز دست نخورده در میان گل و لای
دریاچه پنهان شده است. در سالهای اخیر تلاش زیادی برای دستیابی به این
جواهرات صورت گرفته حتی یکی از رئیس جمهورهای مکزیک نیز دستور لایرویی
دریاچه را داد اما اقدام انجام گرفته بینتیجه ماند.
گنج فرعون
موقعی که هاوارد کارتر در سال
۱۹۲۲
توانست محل دفن فرعون مصر به اسم توتن آمخ خاتون را پیدا کند. از
کارهای هنری موجود در قبر او شگفت زده شد. در کنار قبر او یک خزانۀ
نگهداری جواهرات قرار داشت که کاملاً خالی بود. بعدها کارتر حتی نقشه و
کاتالوگ جواهرات موجود را نیز پیدا کرد. به همین جهت خالی بودن گنجینه
وی را به فکر برد.
برای کارتر عجیب بود که چه کسانی و چگونه اقدام به این سرقت کردهاند.
زیرا مسیر دستیابی به مقبره فوق العاده پیچیده بود و یافتن مسیر از فهم
انسانهای عادی خارج بود. ضمناً این همه ثروت را امکان نداشته بتوانند
به راه دوری ببرند و لذا ممکن بود در همین اطراف دوباره دفن کرده باشند.
محققان به این نتیجه رسیدند که همان کسانی که محل دفن را ساخته و نیز
جواهرات را در آنجا نهادهاند، در همان سالها یعنی
۳۴۳
تا
۴۲۵ قبل از میلاد، خود اقدام
به خارج کردن گنجها نمودهاند اما تاکنون کسی نتوانسته این گنج را
پیدا کند. ولی پژوهشگران معتقدند که بالاخره این گنج در روزی روی خودش
را به انوار خورشید نشان خواهد داد.
گم شدن اتاق کهربا
اما گم شدن اتاق کهربا احتمالاً یکی از عجیبترین گمشدنهای جواهرات
در تاریخ است. این اتاق یازده متر مربعی تماماً دیوارهایش با کهربا و
انواع جواهرات و نیز کارهای هنری منحصر به فرد تزئین شده بود. این اتاق
در سال
۱۷۱۶
میلادی برای فردریک پادشاه پروس ساخته شده و محل آن نیز در نزدیکی کاخ
کاترین در سن پترزبورگ روسیه بود.
هیتلر موقعی که به روسیه حمله کرد تلاش نمود این اتاق را به آلمان
انتقال دهد اما تمامی دیوارهای اتاق رو به خرد شدن رفت و لذا و تلاش
کرد با چسباندن کاغذ دیواری مانع از فرو ریختن آن شود اما این اقدام هم
بیفایده بود.
لکن از سال
۱۹۴۱
تا
۱۹۴۵ دیگر کسی از این
اتاق اطلاعی نداشت و پس از پایان جنگ نیز دیگر هیچکس از این اتاق و یا
نشانههایی از آن را مشاهده نکرد.
آیا این اتاق در یکی از شهرهای زیرزمین مدفون است؟ آیا آن را آتش
زدهاند؟ به هر حال تا امروز که خبری تازه از آن نیست.
اما خوشبختانه یک مدل بازسازی شده از آن امروز در کاخ کاترین وجود دارد.
این اتاق اگر امروز وجود داشت رقمی معادل
۱۴۲
میلیون
دالر
ارزش داشت.
>>> یکدانه انگشتر بی بی خدا بیامرز مام در جوی پیش قلعه گم شده اگر پژوهشگران در بارۀ آن چیزی میدانند لطفآ معلومات بدهند و یکدانه نان جواری جایزه بگیرند .
ملاسلام راکتی
>>> از افغانستان هم چیزی گم شده است آیا چیزی هم داشته است که گم بشود ؟
سردار
>>> بلی ازافغانها از سالها وقرنهاست که عقل شان گم شده
>>> ولا معلوم میشه که عقل گوینده نظرسوم مفقود گردیده والا دردنیا آدم بی عقل پیدا نمیشه که ای رقم نظربته
>>> با نظر سوم موافقم که قرنهاست عقل یک ملت مدفون و مفقود شده و گرنه به این روز سیاه نمی افتاد و سی سال مستعمره پاکستان نمی شد .
>>> این دوست عزیز که گمشده بزرگ افغانها را عقل و خرد شان اعلان کردند. خیلی دقیق و درست گفتند. درست است برادر. بزرگترین و ارزشمند ترین گنجینه گمشده شاید همین عقل و خرد جمعی افغانها باشند که چند قرن است گمشده است.
مردمی که روزگاری در دانش های گوناگون سرامد روزگار خود بودند و عقل و خرد شان نزد گم نشده و به عنوان سرمایه بزرگ در دست شان بود امروز به این فقر و فلاکت عظیم افتاده است.
آهای پژوهشگران دنبال این گنج عظیم بگردید.
>>> بنا چا ر و بامر مجبور ی من نیز با سا ئر نظر دهنده گا ن موا فقم که افغا نها واقعا" بزرگترین و ارزشمند ترین گنجینه خویش یعنی عقل سلیم و خرد جمعی افغانها باشند که چند قرن است گمشده است.
بلی بلی در ست است افغا نها عقل شا ن و خرد و فهم شا ن را بطور دسته جمعی گم کرده اند زیرا بسر عت بطرف عقب ما نده گی میروند .
وطنیار
>>> بلی بلی و بازهم بلی کاملاً بجا گفتید برادر ها جالب که درین مورد همه هم نظر هستید انشاءالله همیشه همفکر هم رای باشید به امید امنیت و آرامش شما ملت عزیز.
با احــــــــــترام
آواره
>>> به نظرشما موافقم اگرعقل سران ما افغانها گم نمیشد افغانها اینقدر اواره بدبخت نمی بودند ابرقدرت ها و پاکستان اینقدر ما را نمیکشتند
حیدری از دبی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است