چندی می شود خواب می بینم که جنگ سوم جهانی بر پا خواهد شد و جالب اینکه اینبار نه بالای قدرت طلبی و پول بلکه بالای آب!
آینده ما با آنچه حال انجام می دهیم وابستگی دارد (مهاتما گاندی)

منظور مهاتما گاندی را طوری می توان شرح داد که بشر برای تداوم حیات روی کره زمین اصل تمرکز بالای توسعه پایدار یعنی مدنظر گرفتن صرفه جویی در منابع طبیعی را حفظ نموده و هرنسل باید کوشش نمایید تا منابع طبیعی را طوری مورد استفاده قرار دهد که هم نیاز کنونی خویش را مرفوع سازد و هم برای نسل های آینده قابل دسترس باشد، نه اینکه در آن اصراف ورزیده و منابع موجود را به شکل سرسام آور مورد استفاده قرار داده به آن ضرر برساند.
به طور خلاصه می شود بیان نمود که پایداری یعنی استفاده درست امروز برای بقای فردا.

با مدنظر داشت تبصره فوق می توان توسعه پایدار را چنین تعریف نمود "توسعه پایدار آن نوع توسعه اي است کـه سلامت انسان و نظام های اکولوژیکی را در بلند مدت بهبود بخشد" و یا توسعه پایدار توسعه اي است که تضمين دهد: استفاده از منابع و محيط زيست در زمان کنونی هيچ آسيبی به دور نمای استفاده ی نسل آينده وارد نمی سازد. آب آشامیدنی یکی از جمله مهمترین منابع حیاتی برای بقای انسانها در روی زمین به شمار می رود و ضروری دانسته می شود که در مورد این ماده حیاتی اقدامات جدی و سر وقت اتخاذ گردد. طی سالهای اخیر یکی از معضلات عمده، آلودگی، کاهش سطح و مقدار آب آشامیدنی بوده و این مشکل به مرور زمان گسترده تر خواهد شد.

کابل؛ مساحت، ویژگی های جغرافیایی و اکوسیستم های موجود در این شهر گنجایش را برای بود و باش 500،000 الی 700،000 نفر مهیا ساخته است، حال آنکه نفوس موجودی کابل اضافه تر از 4،000،000 (چهار میلیون) می باشد. با وصف این چالش بزرگ شهری حدودآ 70 الی 75 درصد نفوس کنونی بطور غیر پلانی شهر را اشغال نموده در آن امرار معاش می نمایند که این خود یکی از بزرگترین عوامل در کاهش آب آشامیدنی شهر کابل بوده که باعث نگرانی شهروندان کابل شده است. بعد از روی کار آمدن حکومت موقت در افغانستان، هزاران پناهجوی افغان دوباره به کشور به خصوص به شهر کابل عودت نمودند و برای دسترسی به آب آشامیدنی شروع به حفر چاهای عمیق کردند که در اکثر نواحی تا عمق 30 متر آب قابل دسترس و آشامیدنی وجود داشت ولی بدبختانه در حال حاضر حتی با حفر 60 متر عمق آب قابل دسترسی نمی باشد.

کاهش در منابع آب های زیرزمینی کشور نمایانگر محدود شدن این ماده حیات برای اکثر مردم در شهرها بخصوص شهر کابل شده است. علل کاهش آب های زیر زمینی در شهر کابل بطور ذیل خلاصه شده می تواند:
•کاهش در میزان بارندگی طی سال های اخیر
•افزایش جمعیت بیش از حد و بلند رفتن میزان مصرف آب
•افزایش حفر چاه های عمیق و غیر معیاری
•افزایش تعداد موتر شویی ها و استفاده غیر ضروری آنها از آب
•افزایش حوضهای آببازی، پارک‌ های آبی، حمام های سونا که اکثرا از آبهای زیر زمینی استفاده کرده که در واقع این آب ها تامین کننده آب آشامیدنی در شهر کابل می باشد.همچنان آلودگی آب‌ های زیرزمینی از طریق چاه‌ های اسپتیک و فاضلاب از جمله مشکلات عمده بوده که مردم با آن مواجه هستند.

در اثر حفر چاه های فاضلاب به صورت غیر معیاری یعنی نبود سیستم کانالیزاسیون و حفر چاه آب نزدیک به چاه فاضلاب، آب های زیرزمینی کابل را آلوده ساخته و استفاده از آب چنین چاه ها سبب امراض گوناگون می شود. این در حالیست که دولت در چند سال گذشته نتوانسته زمینه استفاده از آب های سطح زمین را برای باشندگان شهر کابل بطور کافی مهیا نماید به این دلیل مردم مجبورا دست به حفر چاه های عمیق زده اند.پس راه حل آن چه می تواند باشد؟

این سوالی است که هزاران شهروند کابل منتظر پاسخ آن هستند. آیا قانون آب، محیط زیست و الگوی مصرفی آب وجود دارد؟ اگر بلی پس چرا عملی نمی شود؟ تا چه زمان این قوانین روی میزهای ادارات چرخش نموده و در تاق ها نگهداری شود؟

فرمان الله ناصری

>>>   بله این یک فاجعه خواهد بود . یوسف زی

>>>   تمدن جامعه بشری در پهلوی نکات مثبت آن، حاوی نکات منفی نیز میباشد.
در تمام مدت پیدایش انسان در روی زمین که حدود دو میلیون سال و یا زیاد تر و یا کمتر میگذرد، تا قرن هژدهم میلادی ،نفوس انسان در روی زمین به یک ملیارد نفر رسید.
در دوصد سال اخیر به هفت و نیم ملیارد نفر رسید، یعنی صرف در ظرف دوصد سال ،هفت و نیم برابر شد.
دلیل آن انقلاب صنعتی و تمدن و تولید کتلوی و ماشینی مواد مورد ضرورت انسانها و بمیان آمدن خدمات صحت عامه همگانی، حد متوسط عمر انسان ها را از چهل سال به هشتاد سال رساند، یعنی دوبرابر شد.
این کتله عظیم نفوس باعث ایجاد پروبلم های محیط زیستی از جمله کمبود آب و مواد زراعتی و تولید مواد مضر به محیط زیست از انواع و اقسام آلوده گی های محیط زیستی مانند مواد کیمیاوی و پلاستیک و مواد رادیو اکتیفی و غیره نیز گردیده است و همچنان نابرابری های اقتصادی و اجتماعی انسان ها نیز خطر ایجاد بحران ها و جنگ ها را بخاطر امرار معیشت و انکشاف زیاد تر میسازد و در یک نگاه خطر بروز جنگ جهانی را بیشتر میکند که سبب از بین رفتن تمدن بشری خواهد شد و انسان ها دوباره از صفر باید شروع کنند.در صورتی که نسلی از آنها باقی بماند.

>>>   من در رمضان کابل بودم وقتی می دیدم تانک های آب روی دیوار سر ریزی میکرد وده دقیقه آب همین طور می رفت وهیچ کسی به فکرش نبود فهمیدم که این مردم اصلا استفاده از آب را نمی فهمند وبه کررات روی بام ها شاهید چنین چیزی بودم.

>>>   بارک الله بسیار به نکته دقیق اشاره نموده اید امیدوارم مسئولان متوجه این فاجعه بشود.

>>>   پروژه های آماده یکای شهرک سازی وساختن بلند منزل ها هوتل ها آوردن نقشه تعمیرات از کشورهای که در کنار سواحل آباد شده وصدها مشکلات دیگر همه دست به هم داده تا روزی کابل از بی آبی به شهر ارواح تبدیل شود .
علت بزرگتر آن غضب زمین های مردم ضعیف وفریب توسط تفنگ داران زورمند واین را غضب الهی می دانند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است