به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)،احیای جاده ابریشم برای افغانستانی که به بندرهای آزاد دسترسی ندارد می تواند راهی برای رشد اقتصادی و کاهش وابستگی به کمک های خارجی باشد و یک بار دیگر شاهد بازگشت شکوفایی در این سرزمین باستانی باشیم.

این جاده می تواند افغانستان را به مرکز ترانزیتی آسیای مرکزی و جنوب آسیا در جهت ثبات و امنیت افغانستان تبدیل کند و بستر مناسبی برای همگرایی منطقه ای باشد.

اما همواره آنچه که در ظاهر برای کشور دارای منفعت بوده است با سودجویی برخی تبدیل به سنگی بزرگ بر سر راه امنیت و اقتصاد افغانستان می شود و گذشته تاریخی پرشکوه جاده ابریشم راهی برای منفعت چند تاجر شود.

احیای دوباره جاده ابریشم که اولین بار در سال 2013 از سوی رییس جمهور چین برای گسترش تجارت این کشور در جهان مطرح شد، می تواند در دوراندیشی مسوولان برای افغانستان به مانند تاریخ گذشته رونق اقتصادی داشته باشد.

با احیای جاده ابریشم فراموش شده در تاریخ، 64 کشور و چهار و نیم میلیارد جمعیت جهان به هم وصل می شود، جاده ای که دو هزار سال پیش مسیر مهم اقتصادی و فرهنگی میان آسیای میانه، آسیای جنوبی، افریقا و اروپا بود.

محقق، معاون دوم ریاست اجرایی در مراسم اقتتاح نمایشگاه بین المللی فرهنگی راه ابریشم در چین، با اهمیت خواندن پروژه کمربند اقتصادی، گفت: افغانستان با داشتن مکان ها و جاذبه های تاریخی همانند مجسمه های بزرگ تخریب شده بودا در بامیان، شهر تاریخی غلغله و بند امیر ولایت بامیان و اماکن تاریخی دیگر در ولایت های بلخ، هرات، غزنی، لوگر و دیگر مناطق تاریخی افغانستان می تواند برای علاقه مندان تاریخ و فرهنگ باستانی و بشری جذابیت خاص داشته باشد.

برای تحقق رویای چین که در برگیرنده اقتدار کشور، شکوفایی ملت و رفاه مردم است، راه ابریشم نوین می تواند راهی برای بازگشت شکوه دوران باستان افغانستان باشد و یا تنها فرصتی برای سودجویی برخی بازرگانان! زیرا زمانی اقتصاد به پویایی می رسد که این جاده دروازه ای برای صادرات باشد نه مسیری برای انتقال.

افغانستان باید از طریق مذاکرات سیاسی درصدد تعریف نقش و جایگاه کشور در پروژه به بزرگی راه ابریشم باشد و با تقویت روابط با چین و دیگر کشورهای در مسیر این جاده، نقش تاریخی و امروزی افغانستان را تثبیت کند.

با فساد گسترده ای که کل کشور را فلج کرده است و زمانی که افغانستان با وجود محصولات با کیفیت تنها به کشوری وارد کننده تبدیل شده است بیم آن می رود که این پروژه نیز نه تنها برای کشور منفعتی نداشته باشد بلکه راهی باشد برای فساد بیشتر و لکه دار شدن تاریخ گذشته.

کد (18)

>>>   من با استفاده واژه ترك تبار مشكل دارم . اينجا حرف از تبار نبايد باشد نخست مشكلات قومى را حل كنيد بعد پا را فراتر بگذاريد و دنبال تبار ها برويد.
ازبيك را ، ازبيك بايد گفت
تركمن را ، تركمن بايد گفت!
از نظر تبارى هم چيزى بنام تبار تورك به طور خالص وجود ندارد و وجود خارجى ندارد . پس بى معنى است كه واژه تورك تبار را استفاده كنيم.

>>>   مگر همه پشتونها اوغان هستند یا همه تاجیکها تاجیک هستند؟

>>>   ترک تبار به معنای اقوامی هستند که ریشه ترک دارند که محدوده جغرافیایی انان از شرق چین وحتی ژاپن شروع می شود تا قلب اروپا. سوا از مهاجران ترک که به آمریکا و آفریقا رفته اند .

>>>   (من با ترک تبار مشکل دارم)
مشکل شما در اصل ترس از اتحاد اقوام ترک تبار یعنی ازبک وترکمن وهزاره ودیگر ترک تبار های افغانستان میباشد. که در این صورت شما کاملا در اقلیت قرار میگیرید. وگر نه شما یک قوم خالص را نام ببر!؟؟؟؟؟؟

>>>   حیف این کشور که در دست مردمی چون ماست.
فقط با سه ولایت میتوان بوجه کل کشور را بست ولی افسوس ما اندر خم یک کوچه ایم.

>>>   ترک یعنی ازبک هزاره وترکمن ایماق وبیات وقزلباش.

>>>   ترکها مالک اصلی این سرزمین هستند .

>>>   از هر ۲۰۰ انسان کره خاکی یکی به شکل مستقیم فرزند یا نوه چنگیزخان است از هر ۲۰ نفر یکی ژن مغول دارد
چنگیزخان که با نام “تموچین” متولد شد و بین سالهای ۱۱۶۲ تا ۱۲۲۷ میلادی زیست. او با کشورگشایی‌اش بزرگترین امپراتوری تاریخ بشر از آلمان امروزی تا چین (شامل ایران) را پایه گذاری کرد. فرزندان و نوادگان او سالهای متمادی بر این کشورها حکومت کردند.
طبق تحقیق ژنتیکی که سال ۲۰۰۳ انجام و در سال ۲۰۰۷ تایید شده و در ژورنال تخصصی ژنتیک و نشریه مرکز سلامت امریکا منتشر شد؛ مشخص گردید که حدود نیم درصد کل جمعیت جهان به شکل مستقیم حامل ژن شخص چنگیزخان هستند. به عبارت دیگر سی و پنج میلیون نفر از کل بشر امروزی نوادگان مستقیم چنگیزخان هستند، مشروح این تحقیقات در نشریه “دیسکاور” و وبسایت مشهور “وراثت ژنتیکی” منتشر شد:
ژورنال آمریکایی ژنتیک بشر
مجله دیسکاور
شجره ژنتیک
مقاله ای از کتابخانه ملی علوم پزشکی ایالات متحده
تحقیق دیگر منتشر شده در وبسایت “اگزامینر” نشان می‌دهد که هشت درصد جمعیت امروز آسیا مستقیماً از نژاد چنگیز و حدود ۳۵۰ میلیون نفر از مردم جهان دارای ژن مغولی‌اند. در این تحقیقات مشخص شد که افراد مختلف در کشورهای متفاوت بین نیم تا چهل و سه درصد حامل ژن مغولی هستند. به عبارت دیگر اگر به شکل مستقیم نوه چنگیزخان نباشید، شاید نوه یکی دیگر از خان‌های مغول هستید.
این تحقیقات و مقالات مشابه نشان می‌دهد که پس از قرن‌ها اختلاط جمعیتی و کشورگشایی‌های عظیم از چنگیز و تیمور تا حملات امپراتوری پرشیا، اعراب مسلمان، اسکندر مقدونی و دیگران؛ باید ماجرای خلوص خون و ژن را فراموش کنیم. بشر امروزی ترکیبی گونه‌گون از نژادهای متفاوت است.

>>>   ترک ها باید برگردند مغوسلتان
ترک جکاعت جایگاهی توی تمدن پارس و خراسان بزرگ نداشته و ندارد.

>>>   همین به اصطلاح اریاییها اول بروند ازمایش ژنتیک بگیرند ببینند چقدر ژن مغولی دارند؟

>>>   بهترین راه برای افغانستان تجزیه است چون ما نمیتوانیم یک ملت واحد شویم وهمه چیز در این کشور قومی ونژادی شده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است