به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، فیلم رفتن به کارگردانی نوید محمودی و تهیه کنندگی جمشید محمودی به عنوان نماینده افغانستان به بخش فیلم های خارجی زبان اسکار معرفی شده است.

جمشید محمودی سال گذشته نیز با فیلم "چند متر مکعب عشق " نماینده افغانستان در اسکار بود، این فیلم محصول مشترک افغانستان - ایران در سال 1392 با هزینه 300 هزار دالر تولید شده بود و در همان سال در هشت بخش، نامزد جشنواره فیلم فجر ایران شد که دو سیمرغ را آن خود کرد و در سال 1394 با بیشترین جوایز جشن خانه سینمای ایران، بهترین فیلم سال این کشور شد.

برادران محمودی که متولد افغانستان و در ایران بزرگ شده اند، از سال 1994 و سال های اوج مهاجرت تا کنون مشغول فعالیت های هنری و سینمایی هستند.

عشق و مهاجرت داستان هر دو فیلم را تشکیل می دهد که امسال "رفتن"، افغانستان را در اسکار نمایندگی می کند و از نظر محتوا، کارگردانی، داستان و ساختار از سوی کمیته گزینش اتحادیه تهیه کنندگان افغانستان از میان چهار فیلم انتخاب شده است.

هنر سینما در افغانستان در چند سال اخیر، آرام ولی استوار به پیش می رود و فیلم های جدید سعی دارد گفته هایی فراتر از واهمه جنگ، تروریسم و نابسامانی های سیاسی از افغانستان نشان دهد.

فیلم رفتن که زمستان سال گذشته در سکوت خبری ساخته شد، اکنون تنها نماینده ی سینمای ایران در بخش اصلی مسابقه بیست و یکمین دوره فستیوال بین المللی فیم بوسان کوریای جنوبی است، فیلم بوسان از معتبرترین فستیوال های فیلم آسیایی و دارای رتبه اول جهانی می باشد.

سینما و هنر در دوران حکومت طالبان بیشترین صدمه را دید و سالن های نمایش فیلم یا تخریب شدند و یا تبدیل به مسجد، اکنون نیز این سالن ها در پایتخت و دیگر شهرها از رونق گذشته بسیار فاصله دارد اما حضور فیلمی با محوریت عشق می تواند نماینده خوبی از سوی افغانستان برای اسکار باشد تا به جای تصویر جنگ و ویرانی، نمایی از عشق را به جهان معرفی کند.

"رفتن" قصهِ عشق فرشته و نبی است که در دنیایِ مهاجرت از همه چیز رنج می برد جز معشوق، قصه ای که در غبار نرسیدن گم می شود.

عوامل اصلی فیلم رفتن را رضا احمدی، فرشته حسینی، بهرنگ علوی، نازنین بیاتی، مسعود میرطاهری، افشین اخلاقی، سینا سهیلی، محفوظ محمودی با حضور شمس لنگرودی تشکیل می دهد با نویسندگی جمشید محمودی، کارگردانی نوید محمودی و تولید شده در آسمان پرواز فیلم، محصول مشترک ایران و افغانستان.

کد (18)

>>>   چی وقت زندگی کنیم ؟
زندگی چی است؟

ما اصلا فرصت پرداختن به این پرسش ها را نیافته ایم و نه هم معنی آنرا میدانیم. بخش اعظم عمر ما در تلاش برای زنده ماندن می گذرد.
زمانی که پرسش ها و دغدغه های بیست سال آخر زندگی ام را مرور می کنم، از این جنس پرسش ها اثری نمی یابم.

پرسش ها و نگرانی های انسان افغانستانی ضمن دغدغه ی نان، در بیست سالی که من بیاد دارم، ازین قرار بوده

۱. یک دوره نگرانی همه این بود که توپ و هاوان روسها بر سر خانه های شان اصابت نکند و یا در جنگ بین احزاب اسلامی و دولت کشته نشوند.
۲. در زمان حکومت اسلامی تلاش همه این بود که از میوه های زهری و راکت های کور حکمتیار در امان باشند.
۳. در زمان طالبان، کیبل طالب نفس همه را در قفس سینه های شان حبس نموده بود.
۴. در مهاجرت، گرفتاری پولیس پاکستان و ایران و اخراج شدن نگرانی عمومی بود.
۵. در حاکمیت کرزی، نجات از انتحاری و انفجاری در کنار ترس از حاکمان فاسد نگرانی همه شمول بوده.
۶. در دوران حاکمیت غنی علاوه بر انتحاری، انفجاری و فساد دولتی، نگرانی بابت حذف هویتی و پیامد دوستی ها و دشمنی های نا سنجیده ی منطقه ای افزایش یافته.

بعضا برایم سوال خلق میشود که چرا ما انتخاب شده ایم که ازین نسل و نصب و جغرافیا و برهه تاریخ باشیم.
بد بختی، جنگ، گرسنه گی و صدا ها مشکل را به میراث برده عالمی از مشکلات دیگر را خودمان به آن بیافزاییم.

>>>   سخنان کوچه بازاری لوی غل و پشتیبان طالبان وحشی و بی فرهنگ در دانشگاه کاتب,
خوب گوش کنید که این هوتلی چی میگوید.
امریکای که از هوتل داری به ریاست جمهوری آوردش حالا از باداراش شکایت میکند و قسمی به مردم میخواهد بیفهماند که نافش در امریکا نه بلکه در افغانستان بریده شده,اما بیخبر از این است که مردم مزدور ها را خوب میشناسند.
دانشگاه کاتب با این دعوت اش از یک خاین,طالب,دزد میلیون ها دالر,قاتل سران جهادی لکه بزرگ بدنامی را به خود کسب کرد,مبارکش باد.
کرزی سارق فکر کرده بود با این سخنان کوچه بازاری و طفلانه اش خوب مورد استقبال حاضرین قرار میگیرد چک چک ها میشود اما برعکس مورد تمسخر جوانان آگاه قرار گرفت و ذلیلانه مجلس را ترک کرد.
یک خوبی دیگر این است که جناب خجالتمآب صاحب بعد از اعلان حمایت علنی از طالبان و قراردادن امیرالخاینین ملا عمرکور و بی کفن در ردیف شاه عیار امیر حبیب الله خان کلکانی از آمدن به مجلس های تاجکها محروم ابدی شد و خوب میداند که اگر اشتراک کند با سرنوشت دوست دوزخی اش بوش پدر روبرو میشود.

>>>   سخنرانی دیده درایانه اردوغان در سازمان ملل
به راستی که آدم از دیده درایی آقای اردوغان شاخ می کشد. ایشان می نویسند که تا کنون ۶۰۰هزار نفر در درگیری‌ها کشته شده‌اند، ۱۲ میلیون نفر از خانه خود آواره شده و ۵ میلیون نفر نیز در کشورهای دیگر مأوا گزیده‌اند. ترکیه نیز میزبان ۳ میلیون آواره سوری است.
اما کیست که نداند که درست خود ایشان بودند که با دریافت ده ها میلیارد دالر از شیوخ مرتجع سعودی و قطر پروژه داعش را که از سوی محافل صهیونیستی امریکا در راند کورپوریشین تدوین شده بود، پیاده نمودند. ایشان بودند که زمینه صدور ده ها هزار تروریست حرفه یی را از سراسر جهان برای ویرانی و نابودی سوریه و عراق فراهم نمودند. تنها از چچنستان و دیگر جمهوری های مسلمان شوروی پیشین 15 هزار دهشت افگن از راه ترکیه و به کمک ترکیه برای خرابکاری وارد سوریه و عراق شده اند که هر یک ماهانه 1500 دالر دریافت می کنند.
در خاک ترکیه ده ها اردوگاه برای آموزش و پرورش تروریست ها برپا است و سیل سلاح و مهمات برای تروریست ها روان. تنها از سلاح های سبیل مانده قذافی در ماه نخست جنگ 400 تن سلاح از راه خاک ترکیه وارد سوریه شده بود.
همین آقای اردوغان برای بدنام کردن اسد، در سوریه از جنگ افزارهای شیمیایی استفاده کرد و جنایت بزرگی را مرتکب شد.
همین اردوغان بود که با تاراج نفت سوریه و عراق برای حمایت از داعش بهای نفت را در جهان از 120 دالر به 20 رساند و ضربه بزرگی به کشورهای اسلامی تولید کننده نفت زد.
حالا می گذریم از این که با نقض همه مقررات بین المللی صدها بار به حریم عراق و سوریه تجاوز کرد و همین اکنون هم خلاف همه موازین بین المللی به هر دو کشور سپاه فرستاده است.
از همه این ها که بگذریم، جنایات اردوغان در قبال مردم بینوای کرد خود ترکیه اصلا قابل بخشایش نیست. او صدها بار شهرها و روستاهای کردان را بمباران کرد و به خاک و خون کشاند.
هرچند از نگهداری از سه میلیون پناهجوی سوریه یی سخن می زند، اما کیست غیر از اخوانی ها که نداند که اگر خیانت اردوغان نمی بود، و به داعش اجازه نمی داد از طریق خاک ترکیه بر ضد سوریه و عراق عمل کنند، شمار تلفات به یک هزارم این اعداد هم نمی رسید. کیست نداند که امرور ترکیه به بزرگترین قاچاقبر جهانی مبدل شده است و در ازای فرستادن هر نفر سوریه یی بینوا ترکیه یی ها هزاران دالر می گیرند.
کیست نداند که اردوغان با گرفتن پول از قطر و سعودی، ده ها هزار تروریست را برای جنایت به سوریه و عراق می فرستد.
اگر فهرست جنایات اردوغان را بیاوریم، مثنوی هفت خروار می شود اما همین بس که در چند دهه گدشته روزی نیست که سازمان جهنمی استخبارات ترکیه با دریافت پول از اعراب و اسراییل در بغداد و دیگر مناطق عراق انفجار و انتحار و ترور به راه نیازد.
از جنایات اردوغان در قفقاز و آسیای میانه اگر سخن بگوییم کار به درازا می کشد. همین بس بگوییم که جنایتی نیست که در چچنستان و جزیره نمای کریما و تاجیکستان و.... رخ بدهد و دست اردوغان آلوده نباشد.
با این همه اخوانی ها از این اهریمن یک پیشوای مقدس ساخته اند که در هاله یی از تقدس و طهارت پیچیده شده است.

>>>   کارنیک وپسندیده شده است واقعاکه فرهنگیان بدون مرز زنده باد.
ع

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است