باراک اوباما در طول دو دوره ی ریاست جمهوری خود در کاخ سفید در 8 سال اخیر، علیرغم تمام تلاش ها و میل باطنی اش نتوانست تغییری در سیاست خارجی امریکا بوجود آورد و در نهایت راه سازش کارانه ای را در پیش گرفت که نظر مساعد و مثبت جریان های داخلی و خارجی را با خود همسو کند.

وی بعنوان جوان ترین و نیز اولین رییس جمهور رنگین پوست و مسلمان امریکا، درخصوص مسایل ملی و بین المللی به گونه ای عمل کرد که می تواند تا مدت های مدید الگوی سیاستمداران کهنه کار و پرمدعای افغانستانی باشد؛ چرا که جدا از اینکه سیاست خارجی امریکا مدون و مبرهن است خود سیاستمداران نیز نقش بسزایی در تحکیم و تثبیت قدرت داشته اند.

البته سوء تعبیر نشود! بر کسی پوشیده نیست که اولین و یگانه هدف و اولویت مهم برای ابر قدرت غرب صرفا منافع واشنگتن و کاخ سفید بوده است و بس و رییس جمهور رو به انقضای این کشور نیز با ناامن کردن جهان و گستره ی سیطره ی خود بر بازارهای جهانی، صرفا اقتصاد ملی و سیاست نظامی امریکا را نجات داد ولا غیر!

با اینهمه، به دلیل همان مذهب، نژاد و سن وی در هنگام انتخابات 2008 امریکا موجی از تردید و بدبینی را با خود به همراه داشت و شاید بیش از هر نامزد ریاست جمهوری دیگری در طول تاریخ این کشور، شهامت به خرج داد و عدم حمایت گروه های تندرو را به جان خرید اما در نهایت چه؟!

اینک و پس از اتمام دوران ریاست 8 ساله ی وی بر کاخ سفید و به نوعی بر اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دنباله رو و مستعمره ی جهان، اوباما به قول های خود مبنی بر بازگرداندن سربازان از میادین جنگ به خانواده هایشان، خاتمه ی جنگ در منطقه و نیز عدم مداخله در بحران جهان عرب عمل نکرد و به نوعی راه جرج دبلیو بوش را ادامه داد اما...

اما با زیرکی تمام از مهلکه جست و از تیرباران انتقادات جهان و مردم امریکا جان سالم بدر برد بگونه ای که در آخرین سخنرانی رسمی خود در جایگاه رییس جمهور ابر قدرت غرب در هفتاد و یکمین اجلاس جهانی سازمان ملل متحد، یک پایان باشکوه بر دوران ناموفق سیاستمداری خود رقم زد و خط بطلانی بر تمام مواضع مخالفان خود کشید.

حال این موقعیت رییس جمهور جوان، مسلمان و سیاهپوست امریکا را با آگاهی و مشارکت سیاسی فوق العاده ی جامعه و مردمش، مقایسه نمایید با ارگ نشینان و سران حکومتی افغانستان که نه بدون جدل و جنجال کار خود را به پیش می برند، نه می توانند پایانی خوش بر یک دوره ی قدرت نافرجام رقم بزنند و نه رضایت نسبی مردم ملکی عموما ناآگاه و منفعل را با خود همراه سازند.

کد (8)

>>>   بعد از ختم دوره ریاست جمهوری اش میشل اوباما هم از او طلاق میگیرد

>>>   امین وکیلی می نگارد
مواردي كه ميتواند كليد وحدت و همدلي بين مردم ما شود:
- تغير نام افغانستان به خراسان.
- تغير نظام رياستي به پارلماني و يا فدرالي.
- به رسميت شناخته شدن مرز خيالي ديورند توسط برادران پشتون ما.
- ديدگاه و عملكرد همسان در قبال سياست هاي پاكستان داشتن كه غير از سياست تقابل باشد، به قول استاد شهيد ما با داشتن سياست تقابل با پاكستان، زيان كرديم... چگونگي اش را فعلن نميدانم.
- توقفِ ترافيكي بر زبان و فرهنگ يكديگر.
- بدور ريختن سياست هاي مبتني بر استبداد قبيلوي.
-... دوستان ميتوانند با همكاري موارد را بيشتر يا كمتر بسازند.
ولي فعلن همه بايد از اين طرح حمايت كنيم:
نمایند‌گان کانگرس آمریکا لایحه‌ی را برای شامل ‌سازی
پاکستان در لیست کشورهای حامی تروریزم، پیشنهاد کردند...

>>>   در دو سالگي دولت وحدت ملي...
خدا حافظي با داكتر عبدالله برگشت ناپذير است!
دو سال قبل در چنين روزهايي، پس از ماه ها جدال انتخاباتي، موافقت نامه دولت وحدت ملي ميان دو رقيب انتخاباتي امضا شد.
داكتر عبدالله براي بار سوم از حمل و حفظ امانت مردم، شاني خالي كرد و آن را به معامله و خيانت بست.
او در واقع آخرين و قوي ترين ميخ را بر پيكر نيمه جان مردمي فرو برد كه بارها از وي با ايثارگري و جانبازي حمايت كرده بودند.
لحظاتِ پس از آن خيانت تاريخي، هزاران انسان صادق و دلسوز با او خدا حافظي هميشگي كردند.
دو سال پيش متن توديعي پايين در امتداد يك تعهد و در برابر جفا و خيانت جبران ناپذير داكتر عبدالله رقم يافته بود.
اكنون نيز بر آن تعهد خويش پايبندم و مصر...
///:///:
بای بای داکتر عبدالله!
گفته بودیم در لحظات تاریخیي که قرار داریم، داکتر عبدالله بیشتر از دو انتخاب ندارد:
وي یا در سنگر دفاع از آرای برحق مردم می‌نشیند و در برابر تقلب مقاومت می‌کند، که مسلماً مردم را با خود دارد؛
و یا هم، تسلیم جریان تقلب شده و دست به سازش و معامله می‌زند که در این صورت حقیقتاً با مردم و حمایت سیاسی آنها در آینده، خدا حافظی می‌کند.
اما اینک او مورد دوم را انتخاب کرده است. وی بازهم و برای آخرین بار، از اعتماد مردم و حمل به سلامت رأی آنها، شانه خالی کرده و آرزوهای زیبای شان را بر باد داد.
او دیگر حمایت ملیونی و شور و هیجان مردم و جوانان را در آینده به خواب هم نخواهد دید.
آخرین اعتمادی بود که مردم در سه دور انتخابات به داکتر عبدالله کردند و به نام و پیشینه مبارزاتی اش ملیون ها رأی ریختند که در هر سه دور، پیروز قطعی انتخابات‌ش کردند؛ اما داکتر عبدالله هیچ‌گاهی شایستگی و قابلیت و شجاعت دفاع از رأی پاک مردم و موقعیت چیره و برتر اش را از خویش بروز نداد!
داکتر عبدالله یکبار دیگر ملیون‌ها حامی و هوادارش را مأیوس و سرافکنده کرد.
اما این را همه باید بدانند که حمایت ملیونیِ صادقانه در سه دور از داکتر عبدالله، نه به خاطر چشم و ابروی وی که به خاطر اهداف بزرگ و پیشینه و بستر مبارزاتی اش بود.
در اخیر اینکه به زودی داکتر عبدالله از درون دولت به اصطلاح وحدت ملی سرخورده و ناکام دو باره به مردم مراجعه خواهد کرد ولی آن وقت دیر خواهد بود...

>>>   قرار است فردا پنجشنبه در رابطه به جابجايى (ناقلين، كوچي ها و طالبان) بنام مهاجرين در شهرك باريك آب جلسه برگزار گردد. از تمام فعالين مدنى و جوانان مبارز شمالى جداً خواهشمنديم تا فردا در مقر شوراى ولايتى پروان حضور به هم رسانند.
زمان؛ فردا، پنجشنبه ساعت ٩ بجه صبح مكان؛ شوراى ولايتى پروان‎

>>>   نابودی فرماندهان ترکی، سعودی ، اسرائیلی ، امریکای ، قطری وانگلیسی درسوریه.
روسیه با فیر سه راکت کالیبر، شماری از قوماندان خارجی را که مسئولیت ادارۀ جبهّ تروریست ها در حومۀ حلب را بر عهده داشتند، به هلاکت رساند. شبکه العالم، ، یک منبع کشفی در ولایت حلب اعلام کرد سه راکت شلیک شده از کشتی های روسیه، اخیرا دفترعملیات گروه های مسلح را در غرب حلب هدف قرار داده است. این منبع افزود: «در دفترعملیات مذکور، 30 افسر بلند پایه خارجی ازجمله : افسر ترکی، آمریکایی، عربستانی، قطری، انگلیسی و صهیونیستی حضور داشتند که عملیات تروریستی در حلب و ادلب را قومانده و ادره می کردند کشته شدند :».

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است