باز هم در بابِ صلح با گلبدین

اشرف‌غنی در سخنان پراگنده‌ اش بمناسب عید، باز هم از سیاست گفت و بیشتر از همه به‌حریفان سیاسی درون‌حکومتی خود تاخت. او بار دیگر با تاکید بر صلح با حکمتیار، دیگران را متهم به ایجاد مانع در این پروسه کرد. اما براستی مانع صلح غنی با گلبدین چه کسی/کسانی است؟ آیا اولویت اساسی حکومت وحدت ملی، صلح با حکمتیار است؟ آیا از زندگی و مرگ حکمتیار کدام اطلاع موثق در دست است؟ آیا مشکل امنیتی افغانستان کلا وابسته به‌حکمتیار است که اینگونه دیوانه‌وار دنبال او راه افتاده‌اند؟

تردیدی در این وجود ندارد که آمدن و ناآمدن حکمتیار هیچگونه تغییری در پایان‌یافتن جنگ نخواهد کرد و رویکرد حکومت به این موضوع کاملا رویکرد سیاسی و استراتژیک است. در واقع با راه‌انداختن این هیاهو، از یک‌طرف می‌خواهند اذهان عامه را نسبت به‌ناکامی‌های حکومت منحرف سازند و از طرفی‌هم نشان دهند که این دیگران هستند که مانع صلح می‌شوند. درحالیکه اطلاعات موثق نشان می‌دهد که مانع آمدن حکمتیار، فقط ارگ است.

این موضوع کاملا آشکار است که جنگ افغانستان ابعاد منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دارد. «داعش» و «طالب» از عوامل خارجی‌اند که در افغانستان می‌جنگند. طالبان نیز به دو بخش تقسیم شده‌اند: بخش پاکستانی و بخش ایرانی و روسی. حامیان داعش هم برای همه معلوم است که آل‌سعود و شیخ‌های قطر است و افغانستان هم مرکز و میدان زورآزمایی شرق و غرب. حالا در این معادله های جدید، حکمتیار در کجای این معادله قرار دارد که این همه بر آن تاکید می‌شود؟

برای رسیدن به صلح باید چاره‌ اساسی اندیشید و با بازیگران اصلی با جسارت هر چه تمام وارد گفتگو و معامله شد، نه با بازیچه‌هایی که تاریخ انقضای آن به پایان رسیده است. با این شیوه‌ که غنی با افکار مردم بازی می‌کنند، در شرایط کنونی کارگر نمی‌افتد، چون مردم نسبت به دولت در عرصه‌ سیاسی چند گام جلوتر قرار دارند.

معترف

>>>   چرا یک تغییر میاورد یک نوع مکروب است که با آمدن گلو داخل کابل میشود وتداوی ان مشکل تر بنزر میرسد بیاد پیشاز امدن داکتر های خارجی اورا معاینه داهلی وخاری بکنند درصورت پوچ بودن مغزش درکابل اجازه ندهند درکدام دشت که خوب گرم وافتابی باشد جای برایش بدهند تاتمام مکروب هایشان افتاب بکشد واگر خودش هم بکشد خوب باز اجازه کابل امدن را بدهد .مسافرجبری

>>>   یک سوال برای سرگرمی روزهای عید:
با آمدن حکمتیار به دولت، چند قریه، چند ولسوالی و چند ولایت از چنگال تروریزم و جنگجویان حکمتیار رهایی می یابد و حاکمیت دولت در آن تامین می شود؟
اگر آمدن حکمتیار تغییری در هیچ منطقه یی ایجاد نکند، پس اینهمه هیاهو برای چی؟ آیا این یک مفتبری، عوامفریبی و چرب کردن سر مردم در دبۀ خشک از سوی مثلث شورای صلح- غنی- حکمتیار نیست؟

>>>   نه تنها قریه وهیچ جایی امنیت واز شر تروریزم رهایی نمی یابد بلکه این گلبدین تروریست است که با امدنش تروریزم دولتی وقانونمند میشود وادمکشان باقی مانده یی گلبدینی به شکل وشمایل دولتی در دیری مجلس های ارگ حضور رسمی پیدا میکنند.

>>>   همان طوریکه کاندید ریاست جمهوری حکمتیار( 0.2)فیصد رای داشت امدن وی هم هیچ اثری به تامین امنیت ندارد باطالب رفت چه کرد با داعش رفت چه کرد حالا که با دولت بیاید چه خواهد کرد.

>>>   حسيب معترف
باز هم در بابِ صلح با گلبدین
اشرف‌غنی در سخنانِ پراگنده‌ی امروزش به‌مناسب عید، باز هم از سیاست گفت و بیشتر از همه به‌حریفان سیاسی درون‌حکومتی خود تاخت. او بار دیگر با تاکید بر صلح با حکمتیار، [دیگران] را متهم به ایجاد مانع در این پروسه کرد. اما به‌راستی مانع صلح غنی با گلبدین چه کسی/کسانی است؟ آیا اولویت اساسی حکومت وحدت ملی، صلح با حکمتیار است؟ آیا از زندگی و مرگ حکمتیار کدام اطلاع موثق در دست است؟ آیا مشکل امنیتی افغانستان کلا وابسته به‌حکمتیار است که این گونه دیوانه‌وار دنبال او راه افتاده‌اند؟
تردیدی در این وجود ندارد که آمدن و ناآمدن حکمتیار هیچ‌گونه تغییری در پایان‌یافتن جنگ نخواهد کرد و رویکرد حکومت به این موضوع کاملا رویکرد سیاسی و استراتژیک است. در واقع با این راه‌انداختن این هیاهو، از یک‌طرف می‌خواهند اذهان عامه را نسبت به‌ناکامی‌های حکومت منحرف سازند و از طرفی‌هم نشان دهند که این دیگران هستند که مانع صلح می‌شوند. در حالی‌که اطلاعات موثق نشان می‌دهد که مانع آمدن حکمتیار، فقط ارگ است.

>>>   آقاى رئيس جمهور !
از حكمتيار شاخ گاو خواجه نصيرالدين طوسى درست نمى شود!
رئيس جمهور بعد از نماز عيد قربان در صحبت هاى پراگنده كه روايتگر ذهن بحرانى و رفتار روان پريشانه اى حضرت شان بود؛ بار ديگر از فرصت سؤ استفاده نموده و تلويحاً آدرس كاخ سپيدار را نشانه گرفت و اخطار داد كه حكمتيار خواهد آمد و او هيچ مخالفتى را بر نمى تابد !
اما چرا رئيس جمهور توافق با حكمتيار را تا اين حد مهم مى داند كه بعد از نماز عيد به عنوان مژده به اطرافيان خود و براى شاخ و شانه كشيدن در برابر حريف از توافق قريب الوقوع خبر مى دهد.
الف
رئيس جمهور و اطرافيان استراتيژيست او از اول با يك برنامه ريزى دقيق و حساب شده وارد عمل شدند، زيرا آنها بخوبى دريافته بودند كه اركان فورمول سنتى قدرت سياسى در افغانستان ترك برداشته است و با تقسيم قدرت در حكومت وحدت ملى و اصلاحات مورد نظر فصل جديدى از حيات سياسى و چيدمان قدرت شروع خواهد شد.
لهذا آنها با تأكيد بر قانون اساسى و به حاشيه گذاشتن عمدى توافق نامه سياسى، سعى نمودند افكار عمومى را به تدريج با كارشكنى و اتلاف وقت عليه كاخ سپيدار تحريك نمايند و دليل بنيادين ناكارامدى و عدم موفقيت حكومت وحدت ملى را وجود كاخ سپيدار قلمداد نمايند.
برنامه اصلى شان جلو گيرى از عملى شدن تغيير ساختار نظام، تعديل قانون اساسى و تثبيت جايكاه صدارت در نظام آينده مى باشد.
ب
اطاق فكر رئيس جمهور بدرستى مى داند كه مردم از رهبرى دوگانه حكومت وحدت ملى بستوه آمده و اين نوع نظام را ناكارامد و ناموفق مى دانند، زيرا تا اين دم هيچ كدام از وعده هاى اصلى و كليدى جريان اصلاحات جامه اى عمل نپوشيده و از طرفى ديگر ضريب امنيتى و اقتصادى به سرعت به طرف منفى روان است .
اشرف غنى با درك مجموعه اى از ابعاد بحران موجود در سراسر كشور، با تمسك به هر وسيله اى سعى مى كند تا كاخ سپيدار را به نوعى به عنوان يك مزاحم در جهت برنامه هاى حكومت معرفى نمايد.
ج
در اين اواخر رئيس جمهورعلناً از حكمتيار به عنوان شاخ گاو خواجه نصيرالدين طوسى عليه جغرافياى مقاومت و بخصوص كاخ سپيدار سعى مى كند استفاده نمايد و با بزرگنمايى جريان فرسوده اى قرون وسطايى حكمتيار عملاً يك جنگ روانى را عليه كاخ سپيدار سامان داده است .
آقاى رئيس جمهور بايد بداند، كه نه حكمتيار، نه او و نه هيچ كسى ديگرى ، نمى تواند در برابر طوفان جريان هويت طلبى ، عدالت خواهى و مشاركت سياسى تمام شهروندان كشور مقاومت نمايد.
د
آقاى حكمتيار يا هر تروريستى جنايتكار ديگرى كه مى خواهد بيايد، بيايد !
قانون اساسى را بپذيرد ، از شهروندان معذرت بخواهد و مانند انسان وارد جامعه شود.
اما هيچ شخصيت حقوقى و حقيقى نه شرعاً و نه قانوناً اين صلاحيت را دارد كه حق مردم را ببخشد، مردم حق دارند از حكومت سوال نمايند و در جريان توافق قرار گيرند .
رئيس جمهور اين حق را ندارد كه از بيت المال و خزانه اى ملت به رهبر تروريست امتياز بدهد و براى قاتل ملت فرش قرمز پهن نمايد.
امتياز بخشى از جيب ملت براى رهبر جنايتكار تروريست در واقع جفا و جنايت براى قهرمانان نيروى هاى امنيتى و نظامى كشور مى باشد كه در دو دهه اى گذشته در راه عزت و شرف و آزادى و استقلال ما جان در كف نهادند و تقديم خاك و وطن و خدا و مردم نمودند .
صلح خير است اما نه به قيمت زير پا نهادن ارزشهاى والاى انسانى و الهى !

>>>   آمدن حکمتیار تغیرات اساسی و کلی را در کشور بوجود میآورد. حکمتیار در طول زندگی خود قدمی را در جهت خوبی و بهبود کشور و ملت نگذاشته است و هرگز نخواهد گذاشت. با آمد حکمتیار، جنگلهای کوچه به کوچه در کابل دوباره آغاز میشود. ملت دوباره از کشور فراری میشوند. خونهای ناحق دوباره جاری میگردد. با صمیم قلب و خالصانه به پروردگار یکتا دعا کنید که قدم این جنایتکار و سیه روی در خاک افغانستان عزیز نخورد.
آمین.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است