امروز روز نهم ذی حجه روز عرفه است، روزی که زایران خانه خدا؛ سپیده دم صبح راهی عرفات شدند تا در جوی مملو از ایمان، خشوع و خضوع استغفار کرده و ارکان اصلی حج را به جا آورند.

عرفه به معنای شناخت است؛ این كه به آن سرزمین عرفات می گویند ازاین رو است كه آنجا بیابان شناخت ها است. از كنار كعبه با احرام به سوی سرزمین عرفات حركت می كنیم تا در آنجا هم خدا را بشناسیم هم خود را، هم شیطان و هم دیگران را بشناسیم و هم عوامل نفوذ شیطان را، نخست باید شیطان را خوب بشناسید تا او را به خوبی از خود طرد كنید و سپس خدا را بشناسید تا او را در روح و روان خود بی شایبه اثبات كنید.

حاجیان در این روز چنین نجوا می کنند:
امروز، به عرفاتی که در «من» قد کشیده است، با تمام دلم قدم می‏ گذارم!
فرصتی دست داده، تا خود، این مدّعی عنوان خلیفه اللّهی را به پای میز محاکمه بکشانم.
باید لحظه‏ های خطا کارم را، بی‏ هیچ تعارفی، به قضاوت بنشینم! گذشته‏ اندوهگینم را عارفانه بنگرم و صادقانه به اعتراف برخیزم.

فردا دیر است! امروز، باید خودم را بشناسم! بدانم کیستم و کجای عالم ایستاده ‏ام؟!
ای روح خسته و آشفته‏ من! شتاب کن! بلندتر قدم بردار! دیار معرفت، نزدیک است و من، بوی خوش عرفه را می‏ شنوم!

امروز، صحرای عرفاتِ وجودم را، به بهشتِ دل انگیزی از عرفه مبدّل خواهم ساخت و هم‏زمان با هبوط منیت‏ ها، لحظه‏ قشنگِ تولد آدمیتم را جشن خواهم گرفت.

کد (22)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است