به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، پیش نویس قانون انتخابات از سوی کابینه افغانستان به تصویب رسید و قرار است پس از تغییرات به شکل فرمان تقنینی از سوی رییس جمهور امضا شود که بر اساس آن باید انتخابات بگونه تک کرسی، ولایت ها به چند حوزه تقسیم شود و نامزدها تنها حق برنده شدن در یک حوزه انتخاباتی را دارند.

پیش از این، در دو نوبت مجلس نمایندگان فرمان تقنینی رییس‌جمهوری در مورد قانون انتخابات و قانون ساختار، وظایف و صلاحیت‌های نهادهای انتخاباتی را رد کرد. اصلاحات در نظام انتخاباتی کشور، از شرط‌های اصلی توافق‌نامه سیاسی میان رهبران دولت وحدت ملی است که باید خیلی وقت پیش از این، راه را برای برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه در کشور باز می‌کرد اما برگزاری انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی تا به امروز با تاخیر بوده و عملا کار مجلس نمایندگان از پنج سال وارد هفتمین سال خود شده است.

هر چند طرح جنجالی تک کرسی بودن در قانون انتخابات برای برخی از کشورها، تامین کننده عدالت انتخاباتی است اما در کشور افغانستان با وجود جنگ، مشخص نبودن نفوس و مرزها، حاکمیت افراد زورمند در برخی ولایت ها و با کوچک شدن حوزه ها انتخاباتی می تواند، شفافیت انتخابات را زیر سوال ببرد و همچنان انتخابات جنجال برانگیز شود.

معاون دوم ریاست جمهوری با بیان اینکه در شرایط موجود افغانستان این طرح از نگاه حقوقی، علم و تطبیقی با موانع و چالش مواجه است از نهایی شدن این طرح ابراز نگرانی کرده است.

از سوی دیگر، در آستانه کنفرانس بروکس، حساسیت جامعه جهانی به مساله انتخابات و واکنش عبدالله به عدم اجرایی شدن مفاد توافق نامه سیاسی، ارگ را در وضعیت دشواری قرار داد و رییس جمهور هم برای جلب حمایت خارجی و هم داخلی به موضوع انتخابات توجه نشان داده است.

نظام انتخاباتی تک کرسی در نگاه اول هرچند نشان دهنده عدالت انتخاباتی است اما با توجه به شرایط افغانستان راهی آسان و بی دغدغه برای به دست گرفتن پارلمان از سوی رییس جمهور و قومی شدن آن است.

معیار این نظام انتخاباتی بر اساس حوزه انتخاباتی است نه رای و به همین منظور یک ولایت به چندین حوزه انتخابی مانند ولسوالی تقسیم و از هر حوزه تنها یک نماینده برای پارلمان فرستاده می شود و با توجه به اینکه تعداد افراد ولایت های و ولسوالی ها به صورت دقیق مشخص نیست و حال اگر جمعیت ولسوالی های پشتون نشین ولایت غرنی بین 5 هزار تا 8 هزار نفر باشد و ولسوالی های هزاره نشین این ولایت بین 200 هزار تا 350 هزار نفر جمعیت داشته باشد، آیا عادلانه است که هر کدام یک نماینده داشته باشند؟

با توجه به اینکه اکثر ولسوالی های پشتون نشین در اختیار طالبان است و انتخابات در آنها برگزار نمی شود، ولایت های مختلط مانند غزنی، میدان وردک، ارزگان، هلمند و ... می تواند مکان های مناسب برای ورود نمایندگان پشتو به پارلمان باشد.

این در حالی است که بیشتر مناطق ولایت قندوز و ولسوالی شندید در اختیار طالبان است اما هر کدام به چهار حوزه انتخاباتی تقسیم شده است و این سوال را به وجود می آورد که در همچین مناطقی قرار است طالبان رای دهند یا نماینده از قبل مشخص است؟.

پاسخ، هر کدام که باشد سیاست قوم گرایی رییس جمهور به هر روشی را در اداره کشور نشان می دهید حال یک زمان تقرر افراد منتخب خود بدون مشورت مقامات است و یک زمان تغییر قانون انتخابات در راستای منافع خود.

کد (18)

>>>   امکان دارد یک کاندید با یکصد و چند رای وکیل پارلمان شود یابیست هزار رای هم یک وکیل در نتیجه وکیل بی پشتیوانه به حمایت خارجی پشتیوانه دارهم بزور خود اختلاف برپاکرده جنگهای منطوی این دو موجب پارچه پارچه شدن افغانستان شده هریک پارچه برضد سایر ملت غلام کدام کشوری خواهد شد تا ابد افغانستان آزاد شده نتواند .
... همین روز را میخواهد تا حال اگر ملیونر شده کوشش خواهند کرد تا با درگیری جنگ منطقه خون ملت را فروخته ملیاردر شوند. درین صورت قومگرا مانند ... کشورهای دیگری را هم بنام مسلمان سازی یابزرگسازی قوم خود بادار را بالای دیگران حکومت خواهد ساخت.
وطندار

>>>   تک کرسی همراه با تک قومی و تک تنظیمی . زره

>>>   شما که اعتقاد به اکثریت پشتون ها ندارید پس چرا از تک کرسی شدن انتخابات هراس دارید اگر کار شود پشتون ها فاریاب قندوز تخار باغلان سمنگان کاپیسا غزنی کابل هرات بلخ از خود نماینده ولسی جرگه خواهم داشت
جوزجانی

>>>   عجب خرتاخری میشه با این نقشه که مغزی متفکر دو جهان طراحی کرده چرا یک نفر در کشور ما پیدا نمیشه که به این وضعیت خاتمه بده. خدایا یعنی یک نفر که سیاست مدار و خادم ملت باشد در کل کشور ما پیدا نمیشه

>>>   این هم یک معمای دیگری است برای افغانستان تا سالهای سال در گرداب بماند و خودش را بجای هم نرسد
پروانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است