چگونگی رسیدن هراس افگنان به هدف هایشان در پایتخت انتقادهای زیادی را برانگیخته است. آگاهان، شهروندان و اعضای شورای ملی ناتوانی و بی پروایی نهادهای امنیتی بویژه پولیس و استخبارات را از علت های اصلی ورود هراس افکنان به کابل می دانند. آگاهان و اعضای شورای ملی می گویند که مقام های امنیتی بویژه پولیس کابل به این پرسش که چگونه موترهای پر از مواد منفجره به مرکز شهر می رسند باید پاسخگو باشند.

سیلی غفار ، سخنگوی حزب همبستگی افغانستان، در گفتگو با طلوع گفت: هنوز خون هموطنان مان در حادثه دوم اسد نخشکیده بود که بار دیگر مادران دیگر ما در حادثه ای دیگر غم عزیزان شان نشسند. اینکه هر روز این حوادث در کابل اتفاق می افتد در درجه اول به این برمی گردد که واقعا دولتی نداریم که مدافع مردم باشد. می بینیم حوادثی که صورت می گیرد جان عده زیادی از مردم را می گیرد و رهبران ما فقط حرف هایی را می زنند اما در عمل کاری انجام نمی دهند.

وی، در خصوص ریشه ناامنی ها و انتحارهای افغانستان اظهار کرد: بارها نهاد امنیت ملی افغانستان گفته است که در حکومت وحدت ملی دست هایی وجود دارد که عملاً با طالبان کار می کنند. نوار صوتی و اسناد زیادی برآمده است که نشان می دهد افراد مشخصی از حکومت با طالبان همکاری می کنند. تمام این دست ها درون دولت وجود دارد که تروریست های داعشی، طالبی، گلبدینی و همه وهمه را حمایت می کنند. اینها عملاً در دولت حضور دارند بنابراین هر حمله انتحاری که صورت می گیرد و جان ده ها و صدها هم وطن ما رادرگوشه و کنار افغانستان می گیرد دولت در آن دخیل است. چرا که همین دولت و همین داعش و تروریست ها همه ازیکجا تامین و تمویل می شوند.

به گفته غفار، علاوه بر اینکه دولت کنونی افغانستان دولتی پوشالی و مزدور است، دولتی فروریخته است. به جای اینکه مسوولان آن به داد مردم برسند و به امنیت کشور فکر کنند غرق جنجال های خود هستند. به همین دلیل وضعیت افغانستان روزبروز بدتر می شود. یگانه کاری که رهبران افغانستان می توانند انجام دهند این است که کمیسیون سازی کنند. در این چند سال اخیر بیش از چهل و پنج کمیسیون ساخته شده است اما هیچ کدام از این کمیسیون ها نتایج آن را اعلام نکرده اند. در مساله قندوز چیزهای زیادی کشف شد که نشان می داد سقوط قندوز به دست آمریکا و دولت سازمان دهی شده است اما این مسایل اعلام و پخش نمی شود.

وی، ادامه داد: حکومت همیشه وعده های دروغین و عوام فریبانه به مردم داده است. هیچ وقت هم کاری نکرده است که برای مردم باشد. امروز تنها در پایتخت نیست که مردم از ناامنی وحشت دارند بلکه در سرتاسر افغانستان جنگ و ناامنی روان است و جوی های خون جاری است. اگر نگاهی به چند حادثه اخیر کابل بیندازیم می بینیم که دولت از آنها با خبر بوده است.

سخنگوی حزب همبستگی، معتقد است دولت هم برای ناامنی افغانستان تلاش می کند و افزود: علاوه بر این مسایل از حکومت کرزی تاحکومت کنونی رهبران نه تنها بر پاکستان که از عوامل ناامنی کشور محسوب می شوند فشاری نیاورده اند بلکه در مقابل آن بسیار متواضع هم بوده اند. همین حالا هم نوکران و جاسوسان پاکستان در ارگ نشسته اند.

غفار، ادامه داد: همچنین رهبران ما کسانی بوده اند که سران طالبان را از زندان های بگرام و گوانتانامو رها کردند و حالا آنها هر روز انتحار و انفجار را در افغانستان طرح ریزی می کنند. این حکومت و این دولت خود از طالبان حمایت می کند. در رسانه ها هر روز تحلیلگرانی وجود دارند که به طور آشکار از طالبان حمایت می کنند اما هیچ کسی نیست که از این مسایل و از این رسانه هاجلوگیری کند.

وی، آمریکا را دلیل بزرگ ناامنی دانسته و گفت: سال های قبل میان ابر قدرت ها جنگی سرد روان بود اما حالا جنگ گرم جریان دارد و میدان این جنگ ها هم کشورهایی چون افغانستان و سوریه و عراق است. امروز افغانستان عمدتاً مرکز تضادها میان ابر قدرت ها شده است. چرا که حضور نظامی آمریکا در افغانستان کشورهای منطقه را نگران ساخته است و آمریکا در یک قطب و روسیه و چین در قطب دیگر هستند. عملاً این کشور ها از حضور نظامی آمریکا و پایگاه های آنها در اینجا احساس خطر می کنند. به همین خاطر هم هست که هیچگاه به نفع این ابر قدرت ها مخصوصاً آمریکای اشغالگر نیست که در افغانستان صلح و ثبات و امنیت باشد. چرا که در صورت وجود امنیت نمی تواند به سیاست های منطقوی خود از طریق افغانستان برسد.

بانو غفار ادامه داد: بیش از چهل سال است می بینیم که این ابرقدرت ها گروه های تروریستی و افراطی را به شیوه های مختلف حمایت و کمک می کنند تا از این طریق بتوانند افغانستان را تخته خیز بسازند و به سیاست های منطقه ای و جهانی خود برسند. آنها نه تنها ارگ افغانستان را در خدمت خود دارند بلکه طالبان هم دست پرورده همین آمریکا است. داعش هم جزو همین مجموعه است و تفاوتی با تروریست های دیگر ندارد. این گروه ها همیشه به بهترین نحو تمویل می شوند در حالیکه سربازان امنیتی افغانستان همیشه در میدان های جنگ تجهیزات کم می آورند.

کد (30)

>>>   تمام این انفجار انتهار از طریق خود زورمندان صورت میگیرد چراکه به پولیس اجازه نمی دهد که موتر شان تالاشی شود واگر پولیس مقاومت میکند اول به چند افغانی پول ناچیز پولیس را می خرد واگر پولیس باوجدان بایمان و وطن دوست بود آنرا لت کوب کرده بینی وریش را پرخون میسازد وهیچ کسی از آن پرسان هم نمی کند وبه همین طریق انتهاری ومردمان انفجاری در هرجای که بخواهد انتهار وانفجار را به بسیار سهولت اجرا مینمایدنظر بنده اینست که موترهای شیشه سیا ولوکس از هرمقامی که باشد باید تلاشی بسیار جدی شود نه موتر های که در طول روز در خدمت مردم شهر کابل است در پل محمود خان پولسی در سرک موانع گذاشته وازدهام بسیار زیاد میباشد اما تالاشی قطعاً وجود ندارد سربازان پولیس وصاحب منصبان موظف در این ساحه قرار ایستاده وقصه میکنند ووقتیکه موتر باردار را مبیند تمام شان آنرا گرد کرده ومی گوید که به ما پول بدهید واگر پول ندهد اجازه نمی دهد وسلام هم وطن شما

>>>   نام خدا این سیلی غفار هرروز آمریکا ونوکرانش را بد رو گفته میرود آیا به این همه تروریست کهبه اختیار آمریکا ونوکرانش است یک عکسالعمل نشان نمی دهند در غیرمثل سبب صدها منتقدووطنپرست است چراصدای خودرا بلند نمی توانند هرچهکه است خواست . حقبین

>>>   آفرین و صد آفرین به خانم غفار که جرات کردهواقعیت ها بیان کرده و از تیغ نیزتروریستان امریکا که هر روز از هموطنان ما قربانی میگیرد نترسیده.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است