جنجال ها و تنش های درونی یک حکومت ضعیف در اوضاع و احوال بد امنیتی راه را بسوی بحران های بدتر هموار می سازد. من قبل از این از بروز اختلاف مذهبی و حتی جنگ های مذهبی ابراز نگرانی کرده بودم اما حالا بحران سیاسی در کنار بحران امنیتی کشور را تا پردگاه نابودی سوق می دهد، لازم است بخاطر درک جزییات و تشخیص مصلحت ها با ارایه یک نسخه معقول دردها را معالجه کنیم. چون می دانم شرایط حاد کنونی به همت و تلاش مبارزان واقعی و میهن دوست که به ارزش های اعتقادی و فرهنگی مردم اش باور و احترام داشته باشد قابل حل است و ما جز از دردهای بی پایان این ملت رنج دیده و غمدار هستیم باید روی مشکلات با دقت کار کنیم و راه حل بهتر بخاطر نجات از بحران ارایه کنیم.

به دنبال گلایه معنی دار داکتر عبدالله رییس اجرایی از رییس جمهور و پاسخ های پی در پی قصر ریاست جمهوری پف و پکه طرفداران شان بدون ملاحظه اوضاع شکننده و حساس افغانستان به شکل قابل ملاحظه ای شدت گرفته تا جاییکه رسانه ها چه صوتی و چه تصویری و سایت ها در فضای مجازی به جناح بندی پرداخته و شخصیت های ذی دخل به شکل حقیقی و واقعی وارد این معرکه بد پیامد شده اند.

من اصلا از گذشته ها به اصولی بودن حکومت باور نداشتم و علاقه به حاکمیت این دو رییس ندارم چون من بیشتر پرورده دردها و رنج های عام ملتم و نظام سیاسی را منحیث طلسم بازدارنده بحران خطرناک تحمل می کنم اما حالا می بینم دو رییس می خواهند بدون درنظرداشت شرایط نازک و بحران فراگیر ملی در بعد امنیت و حکومتداری بخاطر حفظ اقتدار و چوکی از موقعیت استفاده نموده یکدیگر را تحمل نمی کنند. من خواستم در محور سخنان این دو رییس و زمزمه های بیرونی منحیث پف و پکه این آتش و پیامدهای احتمالی آن تبصره داشته باشم.

نخست سخنان حاشیه: چند روز قبل از صحبت های محترم داکتر عبدالله بعضی بزرگان از ختم مشروعیت حکومت وحدت ملی و ضرورت برگزاری مجلس بزرگان صحبت کردند تا بر حکومت مشروعیت بخشد. حس ششم من می گفت احتمالا حوادث در راه است و قضایایی در حال آبستن است.

احتمالا مساله ختم مشروعیت حکومت وحدت ملی و آمدن شخص سوم که اینبار می خواهد بخت خود را از مسیر و مجرای دیگری ازمایش کند، مطرح باشد و یا عدم مشروعیت و غیرقانونی بودن ریاست اجرایی مطرح شود. فکر می کنم به تاسی از همین زمزمه ها محترم داکتر عبدالله موقف گیری کرده است و تنها از عدم مشورت صحبت کرد و شدیدترین عبارتی که به کار برد این بود که (کسیکه حوصله بحث ندارد، لیاقت ریاست جمهوری را هم ندارد). در تبصره ذیل با ذکر دلایل واشاره با قراین منطقی و سیاسی به پر و پهلو تنش ها می پردازم.

نشست های طرفین
تحلیل پاسخ رییس جمهور: دقتر ریاست جمهوری در واکنش با اظهارات داکتر عبدالله سه مرتبه با عبارات متفاوت عکس العمل نشان داده است. اول رییس اجرایی با رییس جمهور رابطه خیلی خوب دارد و این حرف هایش مصرفی گروهی و حزبی دارد می خواهد حین برگزاری کنگره جمعیت امتیاز بگیرد.

دوم: صحبت های داکتر عبدالله با روحیه دولتداری مغایرت دارد.

سوم: حکومتداری بر قواعد و ضوابط استوار است و روی این مسایل بحث های مفصل تری صورت خواهد گرفت. به علاوه تا روز شنبه هر دو جانب برخلاف وعده قبلی جلسه های شخصی با افراد خود داشتند. یعنی داکتر عبدالله با افراد و دوستان شخصی خود و داکتر اشرف غنی هم با مشاوران و نزدیکان اش صحبت هایی داشته که طبعا بخاطر ادامه این ماجرا برنامه ریزی کرده اند تا یکی از این دو از از سر راه حکومتداری کنار برود.

شما اگر به واکنش ها متوجه شوید رییس جمهور هم تلویحا داکتر عبدالله را به بی خبری از روحیه حکومتداری متهم کرده و در واکنش سوم از قوانین و ضوابط صحبت کرده است، چیزیکه ریاست اجرایی و حکومت وحدت ملی فاقد آن است. وقتی دفتر رییس جمهور اعلام می کند ما در این راستا مفصلا بحث خواهیم نمود، معنی اش این است روی مشروعیت و اعتبار توافقنامه و حکومت وحدت ملی صحبت می کند. اگر دوستان ادعا کنند در صورتیکه ریاست اجرایی مشروعیت نداشته باشد ریاست جمهوری هم حاصل همین توافقنامه است، من کمی به عقب برمی گردم و از اعلام نتایج دیرهنگام انتخابات توسط یوسف نورستانی رییس کمیسیون انتخابات یادآوری می شوم که آن اعلام هم بیهوده نبوده بلکه یک یادآوری مجدد است که اکثریت رای با اشرف غنی رییس جمهور بوده و وی می تواند رییس جمهور منتخب و قانونی باشد.

بحث های جزیی و بیهوده در کنار مصیبت بزرگ سقوط کشور: دوستانیکه بخاطر حفظ و بقای چوکی مصروف چانه زنی اند، کاش بخاطر بسیج نیروهای مردمی و نجات کشور از بحران و خونریزی مجلس مشورت می کردند. قرار بود روز شنبه رییس جمهور و رییس اجرایی با هم نشست مشترک داشته باشند و روی حل این بحران صحبت کنند اما فکر می کنم دو صحبت سبک از دو شخصیت گران سنگ یخ اعتماد و باور را شکستانده، دیگر فرصتی برای ترمیم شیشه اعتماد نیست. وقتی رییس جمهور در پاسخ می گوید صحبت های رییس اجرایی خارج از عرف و قاعدۀ دولتداری بوده معنی اش این است که داکتر عبدالله هم توان دولتداری را ندارد. اینجا است که شخصی سوم با تحریک برخی مهره ها در ولایت ها خواستار برگزاری مجلس بزرگان بخاطر ختم بحران می شود. اگر مجلس بزرگان برگزار شود مساله سلب اعتماد از این دو شخص حتما شامل اجندای شان می شود که خیلی خطرناک خواهد بود.

پیشنهاد: می گویند مهمان، مهمان را خوش ندارد و صاحبخانه هر دو را...حالا به این دو مهمان محترم می گویم ملت افغانستان صاحب اصلی خانه اند و براستی که از شما بیزار هستند. ملت گروه های مجلس نشین نیست. ملت تمام مردم افغانستان آنیکه زیر حاکمیت مخالفان اسیر اند هم جزیی از همین ملت اند و انانیکه زیر اداره شما هستند هم هر روز مصروف عزاداری اند. در همین شب و روز از هلمند شروع تا ننگرهار و کنر و بدخشان و غور و نورستان بسیاری از مادران در سوگ فرزندان بی تابوت و کفن شان اشک می ریزانند. در چنین شرایطی طرح مشروعیت و عدم مشروعیت و یا چسپیدن به قدرت و چوکی منطق دارد؟

امروز زمان آن است تا همه بخاطر نجات کشور از سقوط کوشش کنیم نه آرایش و پالایش چوکی ها. من امروز نشست ها را درست دنبال می کردم. هرکس مصروف نشست با جناح های قومی و گروهی خود بود و هیچ فرصتی برای بحث جهت نجات اسرا و افراد محاصره شده در ولسوالی های دور دست نبود. در چنین حالتی فقط سکوت و تلاش بخاطر هماهنگ سازی ملت واجب است. من درحالیکه این حکومت را محکوم به زوال می دانم امیدوارم در چنین شرایط نه که ولایته ها محاصره اند وراه ها هم مسدود، سقوط حکومت به نفع نیست مگر اینکه نخبگان قبلا درصدد تشکیل حکومت جدید برآیند و بر شناخت آن از طرف جامعه جهانی مطمئن باشند. به فکر من برای رهبران حکومت وحدت ملی بخاطر کنار آمدن روی ارزش ها و معیار های که در توافقنامه که بخاطر آن حکومت وحدت ملی ایجاد گردیده دو روز وقت داده شود تا یکبار دیگر بخاطر افغانستان سر بلند گام های استوار و مطمئن بردارند در غیر آن باید به آنها گفته شود بروید تا دیگری بیاید.

احمد سعیدی

>>>   تحلیل عالی نموده ائید کجا گوش شنوا و ضمیر سالم و بیدار. این حکومت مسوول تمام نارسائی ها و بد بختی های کنونی مردم است.
ایشان با کدام جرائت و با کدام رو از افسران و سربازانیکه همین لحظ در خط آول جنگ قرار دارند و هر لحظ حیات شان در خطر اند انتظار دارند تا جنگ نمایند واز حاکمیت کنونی دفاع نمایند. خداوند به خق اینها رحم نماید.
وطندار

>>>   رئیس جمهور خیلی دکتـــاتور است، در اشاره به عبدالله میگوید زبان ســرخ سرسبزببـــــــاد دهد درحالیکه هردو پنجاه درپنجاه سهیم حکومت هستند

>>>   سعيدي تو خو هيچ گپ نزن، أشخاص چاپلوس مانند تو پكه كننده آتش خصومت در وطن، اوضاع را به حالت فعلي آورده ايد، آيا همين تو در انتخابات براي داكتر خوش پوش، به دستور همسايه ها گلو پاره نميكردي، و حالا معذرت ميخواهي، و اين بد بختي ملت ما است كه پيرش مثل تو و غني عقلش از سر بر آمده و احساسات تان بدتر از طالب جوان بي عقل است، من حيران به اينم كه شاگردان از تو چه مياموزند. لاف را كم كن، قسم بخدا اگر يكنفر هم پشتت روان شود، حتي اولاد هايت.

>>>   فرهنگِ شوم تقلب و تزوير را به نسل جوان خويش انتقال داده اند.
تقلب، زورگويي و مداخله در پارلمان آموزشي جوانان، انتخابات هيئت اداري را به گند كشيد.
شمار اعضاي جوان پارلمان در تماس تليفوني كه با من داشتند، اظهار داشتند كه؛ روند انتخابات رئيس و هيئت اداري مجلس تا ناوقتِ شب گذشته ادامه يافت اما بر سر انتخاب رئيس، مسله به شدت قومي شد. در حالي كه در دور نخست هيچ يكي از نامزدان رياست نتوانستند ٥٠ درصد جمع ١ را از آن خود كنند؛ اما ساعت ١٠ شب در حاليكه اكثر جوانان خسته و گرسنه بودند، يك حلقه عقده يي كه گفته مي شود از طرف برخي سناتوران مجلس سنا حمايت مي شوند، تلاش كردند با زورگويي و تهديد، انتخابات رياست را راه اندازي كنند و رييس را به نحو تحميل كنند. در ناوقت شب گذشته در حالي كه بيش از ٦٠ عضو مجلس، پارلمان را به رسم اعتراض ترك كرده بودند و شماري هم در داخل تالار كارت سرخ بلند مي كردند، اما حلقه متقلب با تهديد و مزاحمت، مايك هاي معترضان را خاموش مي كردند و كارت هاي سرخ شانرا پايين مي كردند و همه را به راي دهي به نامزد مشخص فرا مي خواندند كه در نتيجه بدون تكميل نصاب و رضايت يك ثلث، در تاريكي و با نيرنگ در نيمه شب كانديد خودرا برنده اعلام كرده اند. در حال حاضر امروز صبح اكثريت اعضاي جوان به تالار مجلس حاضر نشده اند و مي خواهند با اعتراض بر آنچه ديشب واقع شده، بر خيابان مجلس تحصن برپا كنند.
هارون معترف

>>>   اقای سعیدی من نظریات کامل شما را خواندم اما نمیدانم که از روی مصلحت است ویا چیزی دیگری درارتباط توافقنامه بین دو رهبر که ک.تاهی کدام شان کرده ونمیخواهد تذکره های الکترونیکی توزیع گردد در حالیکه قانون ان در حدود دوسال قبل پاس ودر جریده رسمی دولت نشر شده چرا جلوگیری از توزیع ان صورت گرفته وکدام شان نمی خواهد که قانون اصلاح انتخابات وتغیر کمیشنران کذشت عملی گردد و انتخابات شفاف برگذار گردد و کدام یکی شان با وصف تعهدات اش بمردم در روز حلف وفاداری وامضای توافقنامه نمیخواهد برگذار گردد چرالوکو راست و حقایق را نمیگوید که اشرف غنی نه به تعهدات اش به ملت در زمان کمپاین انتخاباتی و روز حرف وفاداری که قرانکریم را بدست داشت وسوگند خورد که با ملت و کشور صادق است وصادق میماند به عهداش وفا میکند زمینه کار را بمردم مساعد میسازد موادات توافقنامه را بون هیچ دلیلی عملی میکند در تعین اشخاص عدالت را در نظر میگیرد و در خدمت رسانی به مردم بدون هیچ تعبضی بطور یکسان عمال میکن وغیره وغیره بکدام پابند بود وکدام تعهدات وموادات توافقنانمه را که خود امضا کرده عملی کرده دزد وخاین را مشاور و سفیر و والی مقرر میکند شرط اینکه از هم زبان خودش باشد وطرف دار اش بوده باشد اشرف غنی ریس جمهور توافقی نه رای اورده مردمی کشور را به پرتگاه سقوط بدست جنگجویان پاکستان زیر نام طالبان با خود خواهی هایش مواجه کرده و جز چیغ زدن کاری دیگر نکرده است با معاون اولش سازگار نیست با ریساجرایی همسو نیست پس مردم از ان چه توقع را کرده خواهند توانست اشرف غنی در کاراش ناکام است ناکام .

>>>   عرض ادب دارم خدمت دوست غیابی و بزرکوارم سعیدی صاحب بزرگوار !
نخست سلام عرض میدارم ، و در ثانی تذکر میدهم که مطالب فوق شما را بادقت تمام مطالعه نمودم که اینجانب کاملآ با نظریات خیر اندایشانه شما موافق وهمنوا هستم اما: شما میدانید که بدنام ترین انتخابات در سطح منطقه وجهان انتخابات سال 1393 افغانستان بود، که قصدآ به دور دوم کشانیده شد، و از تمام رویداد های تاریخی آن نه تنها ما و شما ،بلکه مردم افغانستان و جهانیان بخوبی میدانند که برنده کی بود؟ و کی روی صحنه آمد ؟ که انهم با وساطت و میانجیگری جان کیری وزیر خارجه امریکا ، همین دولت وحدت ملی روی یک توافقنامه سیاسی بمیان آمد نه از نتیجه انتخابات، که هیچ جایگاهی در قانون اساسی کشور ندارد. در آنوقت شما میدانید که افغانستان در یک نقطه بسیار اساس تارییخی قرار داشت که پا فشاری مردم را بخاطر اعلان یک جانبه دولت هم شاهد بودیم . همین تیم اصلاحات وهمگرائی بود که قربانی بزرگی را متحمل شد و قربانی داد و درین راستا صبرو شکیبائی جیاب شان قابل ستایش میباشد. واما که تعداد زیادی از مردم و هواخواهان تیم مریوطه تقریبآ از رهبری تیم فاصله گرفتند. اکنون که همین دولت وحدت ملی در مدت کمتر از دوسال ادامه پیدا کرد، و آنهم به شیوه ای که خود کامگی رئیس جمهور بدون تفاهم باطرف و شریک قدرت خود طور یکجانبه پیشبرده شده که نتیجه آن بی ثباتی هائی که هم اکنون دامنگیر ملت مظلوم و زجر کشیده ما گردیده است ، میباشد.اکنون که جناب داکتر صاحب عبدالله ازین نابسامانی ها حوصله آن بسر رسید ناگذیر صدای خود را بلند کرد، که طرف استقبال گرم نه تنها تیم مربوطه بلکه از سایرین نیزگردیده است فلهذا اینجانب که شهرتم در ذیل تذکر رفته ، از شیوه عملکرد جناب داکترصاحب عبدالله کاملآ راضی هستم.
عبدالظاهر (ملک زاده ) از ناحیه پانزده هم شهر کابل.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است