عادله راز معاون همکاری های اقتصادی وزارت امور خارجه، با ریچارد موون شارژدافیر سفیر انگلستان مقیم کابل، در دفتر کار خویش ملاقات نمود.

به گزارش وزارت امور خارجه عادله راز راجع به آمادگی های افغانستان برای کنفرانس بین المللی بروکسل صحبت نمود و خواهان اشتراک هیات بلند رتبه کشور شاهی انگلستان در نشست متذکره گردید.

در آخیر ملاقات، شارژدافیر سفارت انگلستان تاکید نمود که کشور متبوعش در عرصه توسعه و پیشرفت های سیاسی و اقتصادی در افغانستان هر نوع همکاری و سعی و تلاش ممکنه را انجام می دهد.

کد (24)

>>>   وزارت امور خارجه باید نام خود را تغیر دهد و بنام وزارت امور گدایی نام گذاری شود و (لوگو) جدید که عبارت از یک کجکول گدایی است، در اسناد و لوحه های خویش درج کند.
دیروز سفیر عربستان را خواسته بود، امروز سفیر انگلستان را، فردا معلوم نیست کدام سفیر را خواهد خواست.
یک کم ذره شرم و حیا خوب چیز است.
بغیر از جنگ و قتل و کشتار و فاتحه خواندن و محکومیت مجرمین و میز های مدور و کارشناس های سیاسی و نظامی و جلسات گروپی و تنظیمی و مقرری های بی مورد و تشکیلات بی مورد، آیا کدام کاری در عرصه اقتصاد این کشور انجام داده اید؟
تا چه وقت گدایی از کشور های خارجی؟
در زمان قیمومیت انگلیس ها در افغانستان، مصارف تان را انگلیس ها میداد. بعد از استقلال تان کمک انگلیس ها قطع شد، دولت امان الله خان سقوط کرد و بچه سقاو و نادر شاه نیز کشته شدند و مردم چهل سال با فقر در دوران ظاهر شاه زندگی کردند.بعدأ داود خان آمد و او نیز گاهی در نل میزد و گاهی در میخ، یک دفعه چپ گرا شد،باز راست گرا و به اعمال اپور چونیستی خود مبتلا شد. باز انقلاب شد و افغانستان بار دوش روس ها شد و مصارف آن را روس ها میداد.
باز مجاهدین و جنگ داخلی و فقر و کشتار و بدبختی. باز طالبان و مصارف افغانستان بدوش پاکستان افتاد، گشنه ده کون تشنه درآمد، نفس هردویشان برآمد.
حالا از پانزده سال بدینطرف افغانستان تحت قیمومیت امریکا، کجکول گدایی را بطرف دنیا دراز کرده است و کشور های دنیا بیچاره ها ،از گل روی امریکا چیزی نمیگویند، اما زیر زبان غم غم میکنند و میگویند که از برای خدا: آخر تا چه وقت ما این کجکول گدایی سوراخ افغانستان را که هیچ پر شده نی نیست، پر کنیم؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است