تاریخ انتشار: ۱۰:۵۵ ۱۳۹۵/۵/۳ | کد خبر: 118538 | منبع: | پرینت |
در 40 یا 50 متری محل رویداد خونین کابل قرار داشتم؛ اما به فضل پرودگار نجات یافتم.
نزدیک به 300 هموطن من در پیش چشمانم پارچه پارچه شدند. رقم کشته شدگان نزدیک به 100 تن و رقم مجروحان بیش از 200 نفر است. نخست یک انفجار و پس از آن دو حمله انتحاری در میان انبوهی از معترضان جنبش روشنایی رخ داد.
چوک دهمزنگ به دریای خون تبدیل شده بود، اجساد شهدا و حتی کسانی که هنوز جان داشتند ساعت ها بروی جاده انداخته شده بود و کسی از مسوولان دولتی به چشم نمی خورد.
مردم خود زخمی های شان را به شفاخانه ها انتقال می دادند اما پس از یک و نیم ساعت سربازان پولیس، اردو و امنیت ملی به محل رسیدند ولی از سوی افراد که عزیزان شان را از دست داده بودند با سنگ، چوب و بوتل آب های معدنی آماج قرار گرفتند.
دو تا سه دقیقه پیش از این حمله، از محل گذشتم اما تدابیر امنیتی بسیار بسیار پایین بود و به افراد ناشناس بدون تلاشی اجازه ورود داده می شد.
قاریزاده
>>> شواهدی دردست است که تعدادی باگلوله گشته شده است شماکه درمحل بودید ازفیرینک چیزی نفهمیدید/؟
>>> هییت حقیقت یاب باید تحقیق کند که چند نفر با مرمی کشته شده و فیرتوسط کدام پوسته و توسط کی صورت گرفته؟؟ فیرکننده باید درچاراهی دهمزنگ به دار زده شود
روشنگر
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است