برای آوردن صلح و تحکیم پایه های اساسی ثبات در افغانستان عزم، اراده و جدیت لازم مدیران ارشد حکومت و کارگزاران سیاسی جزء لازمه های کلان می تواند مطرح باشد. از آنجایی که پس از نشست وارسا و موضع گیری اخیر رییس جمهور غنی در مقابل پاکستان با تحسین شمار زیادی از حلقه های سیاسی نخبگان سیاسی افغانستان همراه شد اما این مساله جدیدی نیست و بارها چنینموضع گیری های داشتیم. سرنوشت صلح افغانستان چگونه خواهد شد؟ چگونه می شود به صلح رسید؟

سید ناصر موسوی، آگاه امور سیاسی در برنامه «راه حل» گفت: صلح در افغانستان دو زاویه دارد. بخش داخلی صلح که مربوط به دولت افغانستان و طالبان در افغانستان می شود. همچنین در بخش خارجی، از مدت ها به این طرف جامعه جهانی و دولت افغانستان در یک مشارکت علیه مبارزه با تروریزم قرار دارند. بخشی از جنگ افغانستان با طالبان افغانستان می باشد. آنها در مقابل دولت ایستاده و می جنگند. گرچه این جنگ داخلی محسوب می شود ولی بخش اعظم این جنگ یعنی کسانی که از کشورهای عربی آمده اند کسانی که از پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی آمده اند خارجی محسوب می شوند و این جنگ را بین المللی و خارجی می کنند. همچنین بخش اعظمی از این جنگ از جانب کشورهای خارجی حمایت می شود.

وی، در خصوص تلاش های حکومت افغانستان برای صلح اظهار کرد: هم اشرف غنی و هم کرزی هر کدام در ابتدای کار خود تلاش فراوانی نمودند که صلح میان دولت و طالبان انجام شود و در این راستا کارهایی کردند از جمله نشست های چهارجانبه در این اواخر که هیچ کدام به نتیجه نرسید و دولتمردان افغانستان متوجه شدند که این راه به ترکستان است و صلحی در کار نیست. هم اکنون دولت افغانستان هیچ گزینه ای دیگری ندارد که دولت پاکستان را وادار کند که حداقل از این طریق بتواند به یک نتیجه برسد. جامعه جهانی هم گویا به صلح اراده ای نداشته که هیچ کدام از راه های رفته را پیگیری نکردند.

موسوی، با بیان اینکه جامعه جهانی تعهدی برای دفاع از حقوق بشر در افغانستان ندارد گفت: هم اکنون در اکثر ولایت های افغانستان جنگ جریان دارد. پاکستان به طور تمام قد از لحاظ نظامی و امکانات از طالبان حمایت می کند. مردم افغانستان هر روز کشته می شوند، شهرهای افغانستان خراب می شود. نظام بین الملل هم یک نظام آنارشیزم است که تصمیماتش بر اساس قدرت و منافع گرفته می شود. این چارچوب های حقوقی و دفاع از حقوق بشر هم فقط شعار است.

این آگاه سیاسی، در خصوص راهکار صلح در افغانستان بیان داشت: کاری که دولت افغانستان باید انجام دهد این است که ارتشی به وجود بیاورد تا این ارتش طالبان را از لحاظ نظامی شکست دهد. طالبان در دو یا سه جنگ مهم باید شکست را بپذیرند و به این باور برسند که دولت فعلی افغانستان به این زودی ها سقوط نمی کند و نمی تواند دولت را سقوط دهد آن زمان است که مجبور می شوند با دولت افغانستان مذاکره کنند. تازمانیکه طالبان به ولسوالی بیشتر، قریه بیشتر و ولایت بیشتر امیدوار باشند با دولت افغانستان صلح نمی کنند. همچنین باید یک خط مشی مشخص در مورد طالبان داشته باشیم و یک روز آنها را برادر و یک روز دشمن و یک روز دوست نخوانیم.

وی، اضافه کرد: باید برای تببین راه حلی علمی برای صلح کار کرد و طرح صلح به گونه ای باشد که از یک طرف فشار بر طالبان بیشتر شود و از یک طرف دروازه صلح برای طالبان باز باشد تا طالبانی که دست از جنگ می کشند به نظام افغانستان بازگردند.همچنین در داخل نظام هم باید اصلاحاتی به وجود آید. تا زمانیکه در داخل دولت قانون حرف اول را نزند متاسفانه مشکلات صلح هم دوام پیدا می کند.

کد (30)

>>>   چطوریکه قبل بود چنان خواهد شد معاشات دالری بی حد سکرتران بادیګاردان موتر های زرهی تعقیبی سفرهلی داخلی وخارجی کرایه خانه ها بی شمار کماشتن وابستکان اراکین بلند بایه وزورمندان به ان بالاخره همه چیز شګوفان
ملا باک مسواک کابلی

>>>   بخاطر تا مین صلح باید اولأ بر رسی شود که تامین صلح در افغانستان چه نقاط مثبت و منفی از نگاه سیاسی و نظامی و اقتصادی برای افغانستان و جامعه جهانی دارد. بعدأ در مورد تا مین صلح تلاش صورت بگیرد.

>>>   اشرف غنی اتمر و کرزی در یک تماس تیلفونی با مرکل از ایشان خواهیش کردند که همین تروریست اوغان یا پشتون را پاکستانی بخواند ولی اون لر و بر ما جا برجاست هیچ کس حق دخالت در مسایل اوغانوالی ما را ندارد...... عمر متین خیر هست بخاطری نفریش نفری پیدا کرده بود به تکلیف روانی گرفتار شده اون هم مقصر نبود رفت....!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است