درحالی که اوضاع نابسامان و نامطلوب افغانستان نه فقط در طی 14 سال گذشته که در بیش از سه دهه ی اخیر، روز بروز بدتر و گسترده تر شده است، همچنان مواضع حکومت و ارگ نشینان تغییری نکرده و پیکان انتقادات تند و تیز و تکراری خود را به آنسوی مرزها پرتاب می کنند.

دو سیاست عمده ای که رهبران جهادی، زورمندان محلی یک شبه بر قدرت نشسته، طالبان و سران مشروع و نیمه مشروع و نامشروع حکومتی در طول بیش از سی و چند سال اخیر و در دوره های مختلف، همواره اتخاذ کرده اند، یکی تضرع و زاری و وابستگی به غیر و دیگری فرافکنی مشکلات داخلی بوده است.

در همین راستا، اشرف غنی که همراه با عبدالله و هیات عالیرتبه ای از کابل به وارسا رفته بود و در نشست سران عضو ناتو درخصوص امنیت و ثبات کشور سخن می گفت؛ صراحتا انتقادات خود را از پاکستان به دلیل عدم همکاری و حمایت در صلح و ثبات افغانستان مطرح کرد و به تبع با واکنش تند اسلام آباد روبرو شد.

در اینکه کشورهای منطقه و غرب جملگی منافع و اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت خود را در افغانستان دنبال می کنند و در کنار محدود منافعی که از حمایت های مالی و نظامی برای قلب آسیا دارند بیشمار منفعت نیز می برند هیچ تردیدی نیست و حتی خرده ای نیز نمی توان بر آنان گرفت چراکه سیاست خارجی هرکشوری در راستای سیاست داخلی آن و بر اساس منافع ملی آن کشور است.

نکته ای که در سیاست ضعیف و ناهمگون داخلی و خارجی افغانستان همواره مغفول و مجهول باقی مانده این است که خود کابل می بایست در طول همه ی سال های سیاه جنگ داخلی و بعد از آن در سال های میزبانی اجباری از ناتو و طالبان به یک بلوغ و خودکفایی و جهان بینی استراتژیک می رسید نه اینکه همچنان در نقطه ی انفعال و انتقاد باقی بماند.

البته که برخی کشورهای همسایه و جهان کارشکنی ها، بدعهدی ها و مداخلات و سوء استفاده های بسیاری از اوضاع داخلی و مرزهای سست و بی نظارت افغانستان داشته اند و دارند اما انتقادات ارگ ریاست جمهوری در کابل همواره به قلب برخی نشانه می رود و علیرغم علم به دیگری، بنابر مصلحت های ناگفته و ناشنیده ای برخی را نادیده می انگارد.

به عبارت دیگر بر کسی پوشیده نیست که امریکا و انگلیس برنامه نویسان و عاملان اصلی ناامنی و بی ثباتی در قلب منطقه هستند و پاکستان صرفا مهره ی بازی و به نوعی قربانی است؛ با اینهمه، سی و چند سال آزگار بدون برطرف کردن قصور و کوتاهی ها به دنبال مقصر گشتیم و نتیجه ای نگرفتیم باز هم اشرف غنی به همان جای اول و نقطه ی کور بازگشت و انتقاد کرد و گناه ارگ را به گردن دیگری انداخت.

کد (8)

>>>   غنی نه تنها در وارسا به همان نقطهٔ کور سیاسی چهل سال پیش رسید بلکه خود نیز پس از تقلب های بیشرمانهٔ انتخاباتی به نابینائی و کورخوانی مزمن مبتلا شد. او که خود را در محاصرهٔ جندی متملق، خاین و وطنفروش قرارداده است، خواب امپراطوری پشتون را در ارگ می بیند و از درک واقعیت های آشکار افغانستان و جهان کاملاً باز ماده است. او در عوض وصل به فصل می پردازد و بربنیاد وحدت ملی کشور تیشه حواله می کند. کردار امروز و سرنوشت آیندهٔ او مرا به یاد عشقی مرحوم می اندازد که در دوران رضا شاه پهلوی گفته بود:
امروز روز خرخری و خر سواری است
فـــردا روز خــر کشی و انتقام خـــــر
کابلی

>>>   همچنان عین وغین وکاف ما هم مهره ای بیش نیستند اگر پاکستان را مجبور واله ای دست واسباب اجرای سیاست های دیگران میدانید چه عجب که اینها نیز از همان قماش اند برعکس ممثلین منصوب وانتصابی های قصور سیاه وسفید اراده واختیاری ولو جزءی هم ندارند تا حرکت نمایند وبه نقطه ای کور ویا جور برسند ندانم کاری ها ویا نادانی های ارگیان وسپیداران جای تحمل ودرخور هضم است اما بسیار کم کسانی مسببین مصایب رانشانه میروند واز ایشان ذکر خیری بعمل می اورند ودرد اور تر هم انست که مدعیان دموکراسی وعلم برداران حقوق بشردیگران را کر وکور ولال پنداشته همه دسایس وتوطیه هارا باسم غیر واز ادرس دست پرورده ها انجام داده وبخود قیافه ای حق بجانب بودن ترسیم مینمایندوگاهی هم با ما یکجا عزا وماتم میگیرندومانند ما در شیوان عزیزان دهن کج مینمایند
عزیز دلم!جهان بینی وتعیین استراتیجی کار رهبران ملی وشخصیت های ازادی بخش است اینهای را که ما داریم به هزارم حصه ای غلامان نهرو وگاندی وننسون ماندیلا نمی رسندایشان را دست بسته ودهن مهر کرده به هرجا می برند ودرانجا نیز کاغذ های از قبل سانسور شده ای انها را میخوانند وهمه حیثیت لودیسپیکر ها وبلند گو های اجانب را دارند وبس توقعات مافوق قدرت وطاقت را از ایشان نکنیدوبه انهای که توانای برداشتن یک کیلو وزن را ندارند ده من بار نه نهید
تبنگ چی

>>>   این آغایون سال ها که در نقظه کور زندگی کرده اگر با دو چشم بینا به حال و هوای کشور می دید حال زندگی مردم چیزی دیگری بود هم نان و هم نام ، امــــــــــــــــــــــــــــا ! از ان روز که هر دو بینایی شان را از دست یدهد انون زمان کشور در تاریکی مظلق قرار خواهد گرفت انون زمان من منـــــــــــــــــــم ها زیاد خواهد شد و دست هر یک در جیب دیگری و اسلحه در مقابل اسلحه !

>>>   مزدوران اجنبی مایهٔ شرم ملت اند. محض ملت های ناآگاه و بیسواد چنین اشخاصی را بر سرنوشت خود حاکم میسازند. رژه دلقک ها از چهل سال بدینسو در کشور ادامه دارد.
گلداد

>>>   غنی رئیس جمهور تقلبی است و در نتیجه خیانت و تقلب روی کار آمده۰

>>>   اشرف غنی معتاد وپودری در فکر مردم افغانستان نیست
فقط به فکر جیب خود واقوام خوداست به فکرخانواده خوداست که ازهرراه که شده خرچ ومصرف عیاشیهای آنهارا
که درکشورهای اروپایی عیش ونوش میکنند برآورده کند..
م ی

>>>   حکومت وحدت ملی یعنی چی همه مردم میداند که بخاطرکه امریکا ومتحدانش در افغانستان از برنامه های خودعقب نمانند این حکومت رابوجودآوردند چی وحدت ملی که پشتونها همه مردم را در همه جای افغانستان.بیرحمانه میکشندوبه خاک خون میکشند وریس
جمهورهم پشتون است چرایکی ازاین ریس جمهور وحدت
ملی پرسان نمیکند که وقتی تو پشتون هستی وباقی پشتونها باکی مخلف هستند که مردمراقتل عام میکنندپس
بخوبی معلوم است که این حکومت دست نشانده است
نوکر بیگانه است ومردم افغانستان برایشان هیچ اهمیتی ندارد ببینیم این حکومت وحدت ملی تاچی وقت دوام میکند آیاحکومت بعدی بازهم وحدت ملی خواهدبودمردم
افغانستان بیاید سرنوشت خود را خودما رقم بزنیم نگذاریم
امریکاومتحدانش بانوکرانش برای ما سرنوشت تعین کنند
بیاید ازنسل جوان که از جنگ وخونریزی ونفاق چیزی نمیدانند ریس جمهورانتخاب کنیم انسانهای تاریخ گذشته را
بگذاریم که جز تاریخ شوند وتاریخ در موردشان قضاوت
کند در هر مملکتی اگرنسل جوانش بخواهد میتواندسرنوشتش را بدل کند فقط باید جوانان متحد باشند...
ش ی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است