گناه مردم چیست که رییس جمهور و رییس اجرایی با هم مشکل دارند؟
عملکرد حکومت وحدت ملی را در این 2 سال چگونه ارزیابی می کنید؟
چه کسی باید پاسخگوی مردم باشد رییس جمهور یا رییس اجرایی؟

آیا اصلآ رییس جمهور و رییس اجرایی می دانند در کشور مردم وجود دارند، مردمی که حتی یک لقمه نان ندارند و از بام تا شام دست شان به این و آن دراز است؟
چرا که پس از گذشت دوسال از عمر حکومت مردم از داشتن امنیت، اقتصاد و حتی امکانات اولیه محروم هستند.

برای کسی مشخص نیست و کسی نمی داند چه کسی یا چه کسانی نمی خواهند مردم افغانستان آنچه را که لایق و سزاوار آن هستند بدان دست یابند.

کارهای حکومت به کلافی سر درگم تبدیل شده است. چرا که حکومت برنامه و راهکار درست برای اداره کشور را ندارد تا مردم در کنار حکومت بایستند و لذت خدمت رسانی و پویایی کشور را از سوی رهبران ببینند، این دو سال حکومت وحدت ملی مانند حکومت حامد کرزی دوره ی فرصت سوز برای مردم و فرصت ساز برای حلقه های خاص بوده است.

شهروندان مسوول از رییس جمهور، رییس اجرایی و دیگر مسوولان می خواهند تا حد اقل به وضعیت نا بسامان اقتصادی مردم رسیدگی کنند و راهکار های که بتواند مردم را به اقتصاد خوب برساند جستجو و عملی نمایند." در هر ده متر در جاده های کابل گدا ها صف بسته اند و کودکان در هوای گرم و سوزان شهر از مردم پول و نان طلب می کنند"

این که کشورهای دیگر به ویژه پاکستان همیشه در امور داخلی افغانستان مداخله می کند موضوعی دیگری است و به بحث دیگری نیاز دارد و ضرور هم نیست اذهان عامه را به سوی دیگر سوق بدهیم و رهبران حکومت وحدت ملی برائت به دست بیاورند.

موضوعاتی که مربوط به حکومت می شود باید با جدیت از سوی مردم نظارت شود و کارهای ناخوشایند را مردم مانع شوند، اما افسوس که در چهارده سال گذشته کارهای زیادی صورت گرفت، کارهای که به زیان مردم و به سود گروهک های خاص بود و مردم به نان محتاج شدند و امروز نمی توانند جلوی بی بند و باری های حکومت را بگیرند، زیرا از این هراس دارند که اگر یک روز تا یک هفته در جاده ها بمانند و به تحصن و تظاهرات بپردازند، در خانه های شان نان خوردن نیست و اعضای خانواده های شان از گرسنگی خواهند مرد.

همین ترس سبب شده است که شهروندان خود را به خواب بزنند و بیداری شان به وقت و اقتصاد خوب نیازمند است.

سیاوش ضمنی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است