جمعی از نخبگان، شعرا، نویسندگان، نمایندگان مجلس و فعالان مدنی در اعتراض به گروگان گیری و شهادت هموطنان مان در شاهراه شمال‌شرق، دست به یک راهپیمایی مدنی زدند. خواسته های این حرکت، در یک قطعنامه، گنجانده شده است که در ختم راهپیمایی در حضور رسانه ها به خوانش گرفته شد. در این قطعنامه، از رشادت ها و قهرمانی های نیروهای امنیتی تقدیر و ستایش شده است.

زد و خورد با پولیس:
این راهپیمایی و مسیر آن قبلا به اطلاع مسوولین امنیتی رسیده بود. راهپیمایان در تقبیح جنایات تروریستان طالب و ضعف و سکوت مقامات امنیتی، شعار سر دادند. نه باوری به خشونت در بین معترضان بود و نه اراده و نیازی به این کار بود؛ کاملا جمع فرهنگی و خشونت ناباور. اما برخی از افراد در صفوف امنیتی، از همان اول (لحظه خارج شدن معترضان از پارک شهرنو) سعی داشتند تا با برخوردهای غیرمدنی، احساسات معترضان را برانگیزد.

این نوع برخورد افراد خاص در میان نیروهای امنیتی، گمان ها مبنی بر دستوری بودن و عمدی بودن به هدف برهم زدن این راهپیمایی، بیشتر می کرد. اوج این برخورد در انتهای مسیر (چهارراهی قصر سپیدار) صورت گرفت که در نتیجه چند پولیس مشخص به شکل عمدی با دنده به سر یک معترض کوبید. در حالی که دیگر سربازان تلاش داشتند تا وضعیت را کنترول کنند، همین چند به شکل عمدی تلاش داشتند تا وضعیت را متشنج کنند. فیلم ها و تصاویر این افراد موجود است. بعدا با تلاش و درایت معترضین و نیروهای امنیتی، این توطیه خنثی گردید و راهپیمایی با خوانش قطعنامه به صورت مسالمت آمیز به پایان رسید.

دو تن از مجروحان راهپیمایی امروز، در شفاخانه تحت مراقبت قرار گرفته است. تمامی جریان زدوخورد با تصاویر و فیلم های افراد مشخص در صفوف نیروهای امنیتی، مستندسازی و شناسایی شده است. حلقاتی مشخصی در حکومت، که همه چیز و هر نوع حرکت را به توطیه نسبت می دهند، باید بدانند که اعتراض مدنی جزوی حقوق شهروندی شهروندان کشور است که نه با کانتینرسالاری‬‬‬ می توان جلوی آن را گرفت و نه با خشونت.
جمع فرهنگیان خشونت ناباور راهپیمایی کردند، ولی با برخورد اوباش گونه و دستوری برخی از افراد در صفوف نیروهای امنیتی، مواجه شدند. اگر قرار باشد جواب حرکت مدنی مردم خشونت و اوباش گری باشد، باید بدانند صبر مردم بیشتر از این قابل امتحان نیست.‬

حسیب معترف

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است